Σε ρόλο «θεματοφύλακα» της στρατηγικής και τακτικής του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων εμφανίζονται από κοινού κυβέρνηση και οι διοικήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Τράπεζας της Ελλάδας. Ολοι τους «βάζουν στο μάτι» τους πενιχρούς μισθούς και τα μεροκάματα των εργαζόμενων στην Ελλάδα. Ο πρώην μάλιστα διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και νυν υποδιοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Λ. Παπαδήμος, με αφορμή τα 75χρονα της Τράπεζας της Ελλάδας που γιορτάστηκαν χτες στο Μέγαρο Μουσικής, «προέτρεψε» την κυβέρνηση σε πολιτικές για την ακόμα «μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας», με πρόσχημα τη μείωση των πληθωριστικών πιέσεων. Κλιμακώνοντας μάλιστα την πρόκληση σε βάρος όσων στενάζουν κάτω από την ασυδοσία του κεφαλαίου, δε δίστασε να αποενοχοποιήσει πλήρως και ανεπιφυλάκτως τα κέρδη των μονοπωλίων και του μεγάλου κεφαλαίου, για τα οποία δεν είπε ούτε μισή λέξη! Με τη χτεσινή ομιλία - παρέμβασή του σκιαγράφησε τις βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής στο πλαίσιο των αποφάσεων της «Λισαβόνας», που έχουν στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Στην εκδήλωση μίλησε και ο πρωθυπουργός, ο οποίος αναφερόμενος στην ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής παραδέχτηκε ότι «οι λέξεις ανταγωνισμός και ανταγωνιστικότητα βρίσκονται στο καθημερινό λεξιλόγιο της πολιτικής μας». Χαιρετισμό απηύθυνε και ο «φρέσκος» στη διοίκηση της ΕΚΤ Ζ. Κ. Τρισέ, που ανέλαβε χτες από τον απερχόμενο Βιμ Ντούζενμπεργκ, καθώς και ο διοικητής της ΤτΕ Ν. Γκαργκάνας.

Ο Λ. Παπαδήμος με την εισήγησή του - τα συμπεράσματα της οποίας παρουσίασε σαν κοινή συνισταμένη των αντιλήψεων που επικρατούν ανάμεσα στους τραπεζίτες της ΕΚΤ - έβαλε πλάτη στην πολιτική καθήλωσης των μισθών και των συντάξεων. Για τον Λ. Παπαδήμο οι μισθοί στην Ελλάδα είναι μόνιμος παράγοντας πληθωριστικών πιέσεων. Σε ρόλο «θεματοφύλακα» επανέφερε «στην τάξη» όσους «αμφισβητούν», έστω και κατά ελάχιστο και μόνο στα λόγια, την πολιτική και τις «θεωρίες» αυτές, «προτρέποντας» την κυβέρνηση σε υλοποίηση των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων προκειμένου οι αγορές εργασίας και προϊόντων να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευελιξία»... Ο υποδιοικητής της ΕΚΤ επιχείρησε να «αποενοχοποιήσει» όλες τις άλλες πηγές αύξησης του ελληνικού πληθωρισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά για τα κέρδη των μονοπωλίων. Στο πλαίσιο αυτό είπε ότι «οι σχετικά επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές της Ελλάδος κατά τα τελευταία έτη, ιδίως σε σχέση με την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς και ορισμένες "υπερβολικές" εξελίξεις στην αγορά ακινήτων και στη χρηματιστηριακή αγορά... θα μπορούσαν σε πολλές περιπτώσεις να θεωρηθούν μάλλον πρόσκαιρες». «Αντιθέτως», πρόσθεσε, «οι υπάρχουσες δυσκαμψίες όσον αφορά τους μισθούς και τις τιμές... φαίνεται να αποτελούν παράγοντες που σίγουρα επιτείνουν την άνοδο του πληθωρισμού στην Ελλάδα». «Σε αυτό ακριβώς το σημείο μπορούν και θα πρέπει να παρέμβουν οι φορείς χάραξης πολιτικής, μέσω της απελευθέρωσης των αγορών και της υλοποίησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, προκειμένου οι αγορές εργασίας και προϊόντων να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευελιξία» (!).

Από την άλλη πλευρά, η διοίκηση της ΕΚΤ προτρέπει σε επιτάχυνση των διαδικασιών για την κρατική ενίσχυση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Θεωρούν μονόδρομο τις διαβόητες αποφάσεις της Συνόδου της Λισαβόνας, την υλοποίηση των οποίων ο Λ. Παπαδήμας, εξ ονόματος των μονοπωλίων που εκπροσωπεί, κρίνει «μάλλον απογοητευτική τα τελευταία χρόνια». Πρόσθεσε ότι «μόλις φέτος έχει αρχίσει να σημειώνεται πρόοδος στην αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αδυναμιών της οικονομίας της ευρωζώνης, κυρίως όσον αφορά τις αγορές εργασίας και τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης». Ταυτόχρονα, η διοίκηση της ΕΚΤ στηρίζει τη διαρκή πολιτική λιτότητας, προτρέποντας για περιστολή των κρατικών δαπανών, σε αντίθεση με τη «θέσπιση φορολογικού συστήματος και κινήτρων που θα προάγουν τις επενδύσεις». Από όλα τα παραπάνω συνάγεται ένα και μόνο ασφαλές συμπέρασμα: Οτι η διοίκηση της ΕΚΤ και τα τοπικά παραρτήματα στα κράτη - μέλη (όπως η ΤτΕ στην Ελλάδα) είναι φορείς υλοποίησης αντιδραστικών και αντιλαϊκών πολιτικών και όχι βέβαια επιστημονικών ή «ουδέτερων» αντιλήψεων. Και, βέβαια, το πάνω χέρι στη χάραξη της πολιτικής δε θα έχουν όλες οι εθνικές κεντρικές τράπεζες. Ο Λ. Παπαδήμος, ενόψει και της διεύρυνσης της ΕΕ, ξεκαθάρισε ότι «η συγκέντρωση και ο συντονισμός των ενεργειών από μια επιμέρους ομάδα κεντρικών τραπεζών, η οποία θα εξυπηρετεί συνολικά το σύστημα και τους πελάτες του, ίσως να είναι προτιμότερη λύση».

Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ενώπιον ακροατηρίου τραπεζιτών, μεγαλοβιομηχάνων, επιχειρηματιών και άλλων παραγόντων παινεύτηκε για τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του. Συνόψισε ότι «απελευθερώνουμε όλους τους τομείς της οικονομίας, ιδιωτικοποιούμε δημόσιες επιχειρήσεις και εκσυγχρονίζουμε το θεσμικό πλαίσιο των επιμέρους αγορών». Εν κατακλείδι παραδέχτηκε ότι «οι λέξεις ανταγωνισμός και ανταγωνιστικότητα βρίσκονται στο καθημερινό λεξιλόγιο της πολιτικής μας». Ρόλος της ΤτΕ, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, είναι η «εποπτεία του τραπεζικού τομέα». Αναφέρθηκε επίσης στα σχέδια της κυβέρνησης που αφορούν στη «δημιουργία ανεξάρτητης αρχής για την εποπτεία τω ασφαλιστικών εταιριών».