Αλλος ένας τομέας της ελληνικής γεωργίας, αυτός της τευτλοκαλλιέργειας και της παραγωγής ζάχαρης, απειλείται με συρρίκνωση και αφανισμό, εξαιτίας των πολιτικών επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου. Ηδη τα επιτελεία των Βρυξελλών έχουν καταστρώσει τα σχέδιά τους και στην προκειμένη περίπτωση αυτά ομολογούν πως μέσα στα επόμενα χρόνια ο τομέας ζάχαρης και τα εργοστάσια ζάχαρης, δηλαδή η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, θα σβήσουν. Οι εξελίξεις που αποφασίζονται στις Βρυξέλλες, με τις ευλογίες των κυβερνήσεων των κρατών - μελών, και πρόκειται άμεσα να γίνουν πράξη, αποκτούν πλέον χαρακτήρα γενικευμένης επίθεσης ενάντια στους φτωχομεσαίους αγρότες. Από την «Κοινή Αγροτική Πολιτική» της Ευρωπαϊκής Ενωσης - την οποία συναποφασίζει και πιστά υπηρετεί και εφαρμόζει το εγχώριο πολιτικό προσωπικό του πολυεθνικού κεφαλαίου, το οποίο στην παρούσα πολιτική συγκυρία είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Επειτα από τις καταστροφικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το λάδι, τον καπνό και το βαμβάκι, που αποκάλυψε την περασμένη βδομάδα ο «Ρ», σήμερα ρίχνουμε το φως της δημοσιότητας και σ' ένα άλλο μέτωπο του «πολέμου» που έχει κηρυχτεί ενάντια στους μικρομεσαίους παραγωγούς. Ο «Ρ» αποκαλύπτει ένα «Εγγραφο Εργασίας των Υπηρεσιών της Επιτροπής», που φέρει τον τίτλο «Προς μεταρρύθμιση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για της ζάχαρη». Ενα έγγραφο που προδιαγράφει ζοφερό το άμεσο μέλλον για τους περίπου 20.000 τευτλοπαραγωγούς της χώρας, αλλά και για τους εργαζόμενους (εργάτες και επιστημονικό προσωπικό, μόνιμους και εποχιακούς) στα εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. Στη σχετική μελέτη επιπτώσεων (υπ.αριθ. sec 2003) δημοσιεύονται τα τέσσερα εναλλακτικά σενάρια που θα εφαρμοστούν στον τομέα της ζάχαρης από την 1η Γενάρη του 2006, τα οποία χωρίς καμία δόση υπερβολής, είναι το ένα χειρότερο από το άλλο γενικά για τους Ευρωπαίους τευτλοκαλλιεργητές, και ειδικά για τους Ελληνες είναι πραγματικά ολέθρια, αφού προβλέπουν για τη χώρα μας και τα τέσσερα, στην καλύτερη περίπτωση, δραστική μείωση της παραγωγής τεύτλων και στη χειρότερη την οριστική της παύση.

Το πρόβλημα λαμβάνει δραματικές διαστάσεις αν αναλογιστεί κανείς ότι οι χιλιάδες ελληνικές οικογένειες που επιβιώνουν, όπως επιβιώνουν, σήμερα από την παραγωγή τεύτλων (αγρότες και εργαζόμενοι στη μεταποίηση της πρώτης ύλης), είναι συγκεντρωμένες στη Θεσσαλία και στη Βόρεια Ελλάδα. Στις περιοχές δηλαδή, που επίσης είναι συγκεντρωμένες σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι καλλιέργειες βαμβακιού και καπνού που και γι' αυτές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει επίσης το τσεκούρωμά τους ή και την οριστική παύση τους, όπως στην περίπτωση της καπνοκαλλιέργειας.