Σύμφωνα με αυτές τις ανάγκες γίνεται προσπάθεια προσαρμογής των εσωτερικών αναγκών σαν η ουρά τους και όπου είναι εφικτή. Αυτή η αρνητική για τα εθνικά συμφέροντα φορά εντάθηκε μετά την ανατροπή του σοβιετικού πόλου ισχύος και την αλλαγή του ΝΑΤΟικού δόγματος στα πενηντάχρονά του στις ΗΠΑ. Ο εθνικός αμυντικός σχεδιασμός στην πράξη, τουλάχιστον, χάνεται σε ένα περιφερειακό σχέδιο που εξυπηρετεί συλλογικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα κι επιδιώξεις.

Η εθνική αμυντική οντότητα διαλύεται σε μια περιφερειακή οντότητα που το εκάστοτε συμφέρον κι η εκάστοτε επιδίωξή της δε συμπίπτει υποχρεωτικά με το εθνικό συμφέρον. Μπορεί π.χ. η εθνική επικράτεια να συρρικνωθεί, να μετατεθεί ή και να συγκυριαρχηθεί (βλέπε Αιγαίο, Τουρκία, Κύπρος) όταν το ευρύτερο περιφερειακό συμφέρον το απαιτεί. Προς εμπέδωση και αποδοχή αυτής της αντίληψης από την κοινή γνώμη, επιβάλλεται η βίαιη προσβολή του εθνικού ιστού.

Οποιαδήποτε λεγόμενη μείωση αμυντικών δαπανών που θα αναγγέλλεται σε μια θολή ατμόσφαιρα και θα συνδέεται με την Παιδεία, θα λειτουργεί ως πέπλο ντροπής στην αμυντική συρρίκνωση της Ελλάδας και στην επίσης ντροπιασμένη συμμετοχή της σε κάθε λογής μισθοφορικά σώματα κατοχής ξένων κρατών στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ιδιαίτερα στο άκρως ευαίσθητο ζήτημα της Παιδείας γίνεται προσπάθεια εκφυλισμού της από πηγαία αυθεντική αντιπολεμική κι αντιρατσιστική δύναμη σε όργανο στην υπηρεσία των αναγκών του «παγκοσμιοποιημένου» ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου.