Γ.Α. Χάλαρης. Στις αρχές του μήνα έγινε η καθέλκυση του πιστού αντιγράφου των Μινωικών πλοίων από το Νεώριο των Χανίων. Οι πρόγονοί του κατασκευάζονταν πριν 3.500 χρόνια. Και μόνον η χρονολογία αυτή προκαλεί δέος, καθώς σήμερα μας κυβερνούν ή προσπαθούν να κυβερνήσουν τον κόσμο χασάπηδες των λαών. Κι όμως, υπάρχουν Ελληνες, όπως θέλουν να λέγονται, που τους προσκυνούν και σκύβουν σ' αυτούς τους χασάπηδες. Ενώ και τις καταστροφές της Ελλάδας - εμφυλίους, σφαγές, όλα τα χρόνια αυτοί τα προκάλεσαν.

Ολοι αυτοί οι «μεγάλοι» δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι έχουμε ανώτερο πολιτισμό χιλιάδων χρόνων, ότι μας αντέγραψαν και μορφώθηκαν, αναμορφώθηκαν - κι αν είναι πολιτισμένοι...

Σ' αυτούς, λοιπόν, τους «πολιτισμένους φίλους» μας μερικοί που θέλουν να λέγονται Ελληνες, ξεπουλάνε και τα πετρέλαιά μας, και το χρυσό μας και όλο τον υπόγειο πλούτο μας. Αυτούς, όμως, θα πρέπει να τους καταδικάσει ο ελληνικός λαός, ως δολοφόνους της Ελλάδας. Πολύ περισσότερο που για να μας παραπλανήσουν, μαζί με τους χασάπηδες, κατασκευάζουν τρομοκράτες λαούς.

Δυο τρελοί και τρεις τρελοί/ όλοι μας γίναμε τρελοί/ μα πήγα στο τρελοκομείο/ και να τι μου απάντησε εκεί το σωματείο.

Τι τα κάνετε ρε φίλε τα μυαλά/ και που πετάξατε την ανθρωπιά/ εμείς εδώ μες τα τρελοκομεία/ μα εσείς θέλετε ζουρλομανδύα!

Κι εγώ άκουγα σιωπηλός!/ Τόσο μυαλό σας έβαλε ο θεός/ μες στα κρανία, μα εσείς θηρία!/ Κι όσο κι αν παιδέψω τα δικά μου τα μυαλά,/ δεν μπορώ να καταλάβω/ τι σας φταίνε τ' αθώα τα παιδιά!

Κι εγώ άκουγα σιωπηλός!/ Για δεν πάτε στην αρένα ν' αλληλοφαγωθείτε,/ με το δικό σας αίμα λύση τότε ίσως βρείτε!

Σας χαρίζω εγώ βελόνες, σας χαρίζω και κλωστές,/ μα δε θα βρεθεί κανένας να σας ράψει τις πληγές!

Κι εγώ άκουγα σιωπηλός!/ Και στα ριγκ για ανεβείτε/ και αρχίστε πυγμαχία/ κι από κάτω τους δικούς σας/ να τους τρώει η αγωνία.

Κάτω όλοι ξαπλωθείτε/ από τις πολλές γροθιές/ να γλιτώσουν επιτέλους/ οι επόμενες γενιές!/ Κι εγώ απάντησα. ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΣ!

Κύριε Μπους δε γράφεται η λέξη ελευθερία,/ μ' ένα σώμα κομμένο στα τρία!/ Κύριε Μπους δε γράφεται η λέξη λευτεριά/ βάζοντας στη σειρά άψυχα κορμιά...

Β. Γκουντέλα