Τον τίτλου του βιβλίου «Για ποιον χτυπά η καμπάνα;» του Χέμινγουέι, θυμίζει η παρακάτω είδηση που είδε χτες το φως της δημοσιότητας στις σελίδες της οικονομικής εφημερίδας «Ναυτεμπορική». Επικαλούμενη στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εργασίας, η εφημερίδα μάς πληροφορεί πως «η αδυναμία εξόφλησης οφειλών από πιστωτικές κάρτες στις ΗΠΑ, στο τρίτο τρίμηνο του 2003, έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ»! Τι φταίει που οι Αμερικανοί, δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις για τις αγορές που έκαναν με πιστωτικές κάρτες;

Την απάντηση τη γνωρίζουν και στην Ελλάδα, αρκετοί από τους Ελληνες που πίστεψαν ότι ΟΛΟΙ - όπως γίνεται και στις ΗΠΑ - μπορούν να λύσουν κάθε οικονομικό τους πρόβλημα με τα δάνεια που προσφέρουν αφειδώς και με το αζημίωτο οι τραπεζίτες. Ειδικότερα, τις δυσκολίες των Αμερικανών να πληρώσουν τις δόσεις στις τράπεζες, που αναλογούν από δάνεια με πιστωτικές κάρτες, δίνει η Ενωση Αμερικανικών Τραπεζών, που επισημαίνει πως βασική αιτία ήταν η αποδυνάμωση της αγοράς εργασίας. Δηλαδή η διατήρηση της ανεργίας σε υψηλότερα - από το σχεδιαζόμενο - επίπεδα. Πράγματι, όπως προκύπτει και από στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εργασίας, η μέση διάρκεια ανεργίας στο διάστημα του τρίτου τριμήνου του 2003 ξεπέρασε τις 20 βδομάδες. Ενδεικτικά αναφέρεται πως από τις αρχές του 2001, η αμερικανική οικονομία έχει χάσει 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, καθώς οι επιχειρήσεις - παρά τη βελτίωση της κερδοφορίας τους και την την ανάκαμψη που παρατηρείται στην αγορά - δεν έχουν ακόμα αρχίσει να προσλαμβάνουν αρκετούς υπαλλήλους.

Μήπως η εξέλιξη αυτή θα πρέπει να προβληματίσει τους κυβερνώντες στην Ελλάδα και όλους εκείνους που δηλώνουν πως δεν υπάρχει κανείς λόγος ανησυχίας από την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών. Μήπως επίσης πρέπει να προβληματίσει, κυρίως τα νοικοκυριά εργαζομένων, που - πιστεύοντας στις τραπεζικές διαφημίσεις - προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας με την εύκολη λύση του τραπεζικού δανεισμού, φουσκώνοντας τα χρέη τους στις τράπεζες (με πιστωτικές κάρτες και άλλης μορφής καταναλωτικά δάνεια); Μήπως;