Τελικά στις εκλογές της 4ης του Γενάρη ο εκλεκτός της Δύσης, Μιχαήλ Σαακασβίλι, κατάφερε να εκλεγεί Πρόεδρος της Γεωργίας με ποσοστό που ξεπέρασε το 96%. Φυσικά, σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση το ποσοστό αυτό σε μια χώρα που μόλις πριν από λίγους μήνες υποτίθεται ότι διεξήγαγε μια εξαιρετικά νοθευμένη εκλογική διαδικασία, θα προκαλούσε την καταδίκη του «φιλελεύθερου» κόσμου. Ομως, οι «δημοκράτες» της Δύσης δεν έδειξαν να ενοχλούνται σε αυτή την περίπτωση, αντιθέτως έσπευσαν να χαιρετίσουν το αποτέλεσμα.

Σήμερα ο Σαακασβίλι θα αναλάβει και επισήμως τα καθήκοντά του και στην ορκωμοσία του θα παραβρεθούν υψηλοί αξιωματούχοι από πολλές χώρες, ενδεικτικό της ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας της Γεωργίας. Στην ορκωμοσία μάλιστα θα παραβρεθεί και ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Κόλιν Πάουελ, γεγονός που, όπως επισημαίνουν και διεθνή μέσα ενημέρωσης, αποτελεί γενικότερη πρωτοτυπία. Ο Πάουελ είναι ο δεύτερος Αμερικανός υπουργός, μετά τον Ντόναλντ Ράμσφελντ, που επισκέπτεται τη Γεωργία μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών.

Ο Πάουελ μετά την Τιφλίδα αναμένεται να μεταβεί και στη Μόσχα όπου ένα από τα θέματα που θα συζητήσει θα είναι και αυτό της Γεωργίας. Τη βδομάδα που πέρασε οι Αμερικανοί μαζί με την ηγεσία της Γεωργίας «κάλεσαν» για ακόμη μία φορά τη Ρωσία να προχωρήσει στο κλείσιμο των στρατιωτικών βάσεων που διαθέτει στο έδαφος της Γεωργίας (μία στο Βατούμι της Αντζαρίας και μία στο Ακχαλκαλάκι στην περιοχή Γιαβακχέτι στη νοτιοδυτική Γεωργία που κατοικείται κυρίως από Αρμένιους, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι ρωσικά στρατεύματα υπάρχουν και στην Αμπχαζία). Οι εγκλήσεις μάλιστα έγιναν αυτή τη φορά ακόμα πιο έντονες, ενώ σε αυτές προστέθηκε και η φωνή του υψηλού αντιπροσώπου για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας της ΕΕ, Χαβιέ Σολάνα, που από τη γεωργιανή πρωτεύουσα κάλεσε με τη σειρά του τη Ρωσία να αποχωρήσει. Φυσικά το Κρεμλίνο δε βιάζεται καθόλου να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση και πρόσφατα ξεκαθάρισε ότι κάτι τέτοιο θα γίνει μέσα σε 10 χρόνια. Πέρα από τους προφανείς στρατηγικούς λόγους, το κλείσιμο των βάσεων απαιτεί και πολλά εκατομμύρια δολάρια που η Μόσχα δε θέλει να δαπανήσει.

Το σκηνικό αυτό ήρθε να συμπληρώσει πριν από λίγες μέρες η απόφαση της Ουάσιγκτον να κάνει μόνιμη τη στρατιωτική της παρουσία στη Γεωργία. Αμερικανοί πεζοναύτες εκπαιδεύουν και εξοπλίζουν εδώ και μερικά χρόνια Γεωργιανούς στρατιώτες στη βάση Κρτσάνισι έξω από την Τιφλίδα. Η θητεία τους θα έληγε το Μάρτη αλλά ο Αμερικανός πρέσβης, Ρίτσαρντ Μάιλς, ανακοίνωσε ότι η παρουσία τους είναι απαραίτητη για τη φύλαξη του πετρελαιαγωγού Μπακού-Τιφλίδας-Τζεϊχάν (BTC). Είναι σαφές ότι η ηγεσία της Ουάσιγκτον αποφάσισε να πάει την εμπλοκή της στην περιοχή και την υπόγεια διαμάχη της με το Κρεμλίνο ένα βήμα παραπέρα. Το γελοίο της υπόθεσης πάντως είναι ότι πολύ πρόσφατα ο Σαακασβίλι δήλωνε ότι προτιμά την Αμερική επειδή δεν απαιτεί βάσεις στη Γεωργία, ενώ ανάλογες δηλώσεις είχε κάνει τους προηγούμενους μήνες και η Νίνο Μπουρντζανάτζε...

Η επιθυμία των ΗΠΑ να θέσουν εντελώς υπό τον έλεγχό τους τη Γεωργία (και να διώξουν τους Ρώσους) είναι προφανής, όπως επίσης σαφέστατη είναι και η πρόθεση της νέας ηγεσίας να εξυπηρετήσει όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή την πολιτική. Αλλωστε, πρέπει να σημειωθεί ότι και στο γειτονικό Αζερμπαϊτζάν η κυβέρνηση ήδη μελετά τα σχέδια της πρώτης κοινής στρατιωτικής άσκησης με το ΝΑΤΟ, που θα πραγματοποιηθεί αργότερα φέτος, ενώ στα σχέδια είναι και η δημιουργία ΝΑΤΟικού κέντρου με έδρα το Μπακού.

Ωστόσο, η πλήρης αποχώρηση της Μόσχας κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση είναι, αφού η παρουσία της στη Γεωργία στην ουσία ταυτίζεται με το καθεστώς αυτονομίας που απολαμβάνουν διάφορες επαρχίες. Στην πρωτεύουσα της Αντζαρίας, Βατούμι, τον τελευταίο καιρό η κατάσταση είναι τεταμένη, πράγμα που ανησυχεί τόσο τον ισχυρό άντρα της περιοχής, Ασλάν Αμπασίτζε, όσο και τη Μόσχα. Πρόσφατα συνελήφθησαν 5 μέλη της φοιτητικής οργάνωσης «Κμάρα» που πρωτοστάτησε στις διαδηλώσεις (με χρήματα του Τζορτζ Σόρος) κατά του Εντουαρντ Σεβαρντνάτζε, και στην κατοχή τους βρέθηκαν όπλα και πλαστά δολάρια. Επίσης, τη βδομάδα που πέρασε κατέρρευσε ένας ακόμα γύρος διαπραγματεύσεων με αξιωματούχους της αποσχισθείσας επαρχίας της Αμπχαζίας, αφού οι μεν Αμπχάζιοι υποστηρίζουν ότι αποτελούν ανεξάρτητο κράτος ενώ οι Γεωργιανοί δε θέλουν να ακούν για κάτι τέτοιο. Και σαν μην έφταναν αυτά, φωνές αυτονομίας υπάρχουν και από τους Αρμένιους στο Γιαβακχέτι που πάντως ψήφισαν μαζικά τον Σαακασβίλι.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί ο λαϊκιστικός εσωτερικός λόγος του Σαακασβίλι, που υπόσχεται στους Γεωργιανούς ότι θα λύσει τα εδαφικά προβλήματα της χώρας μια για πάντα. Φυσικά, όταν απευθύνεται σε ξένους ο νέος Πρόεδρος κάνει λόγο για την καλή σχέση που πρέπει να υπάρχει μεταξύ της Ρωσίας και της Γεωργίας και δηλώνει ότι ανυπομονεί να συναντήσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ωστόσο γεγονός παραμένει ότι ο Σαακασβίλι επιθυμεί να αδυνατίσει όσο το δυνατόν περισσότερο τις αυτόνομες περιοχές (Νότια Οσετία, Αμπχαζία και Αντζαρία).

Το σκηνικό στην πάμπτωχη Γεωργία θα εξακολουθήσει και για τους επόμενους μήνες να είναι τεταμένο καθώς οι δύο μεγάλες δυνάμεις θα προσπαθούν να υποσκάψουν η μία την άλλη. Στη στρατηγική αυτή ο Σαακασβίλι θα επιχειρήσει να «βάλει στη θέση τους» τους αυτονομιστές με πρώτο τον Ασλάν Αμπασίτζε. Η διαδικασία αυτή πάντως κρύβει πάρα πολλούς κινδύνους και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τις συνέπειες.