Εχουμε δει ταινίες, έχουμε διαβάσει βιβλία, έχουμε ακούσει προσωπικές μαρτυρίες σχετικά με το άγριο κυνήγι μαγισσών, που εξαπέλυσε η κυβέρνηση των ΗΠΑ μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όμως ο Μακαρθισμός είναι δυστυχώς ανεξάντλητος.

Ο γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι ο εμπνευστής της «μαύρης λίστας», στην οποία έμπαιναν όλοι όσοι μπορούσαν να θεωρηθούν κομμουνιστές, αριστεροί ή απλώς προοδευτικοί μπορεί να τρομοκράτησε, να εξευτέλισε, να τιμώρησε με ανεργία ηθοποιούς και σκηνοθέτες και να ανάγκασε να εκπατριστούν πολλοί καλλιτέχνες, τελικά όμως ήταν εκείνος ο ίδιος που πέρασε στη μαύρη λίστα της αμερικανικής ιστορίας. Αυτό κατάφερε με την ανοησία του και τον κανιβαλισμό του ο Μακάρθι και τίποτε περισσότερο και αυτό θα καταφέρουν όσοι προσπάθησαν και θα προσπαθήσουν να τον μιμηθούν. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Μνήμες από τη Μαύρη Λίστα: Η λαίλαπα του μακαρθισμού», (εκδόσεις «Καστανιώτη»), ο Ουόλτερ Μπερστίν είχε βρεθεί και ο αυτός μέσα στη μαύρη λίστα και αναγκάστηκε, για περισσότερα από δέκα χρόνια, να γράφει σενάρια με "δανεικό" όνομα, για να μπορέσει να επιβιώσει. Σήμερα, πενήντα χρόνια αργότερα, ο Μπερστίν ανασταίνει το εφιαλτικό κλίμα εκείνης της εποχής, που χώρισε στα δύο το Χόλιγουντ, σε «προδότες» και «πατριώτες», σε συνεπείς και σε χαφιέδες. Ο Αρθουρ Μίλερ έχει γράψει πως πρόκειται για το καλύτερο βιβλίο που έχει διαβάσει σχετικά με το θέμα. Το φυλλομετρήσαμε, ας το διαβάσουμε προσεκτικά, λοιπόν. Και ας προσπαθήσουμε να «χαρακτηρίσουμε» τον αέρα που ανέπνεε το Αγαλμα της Ελευθερίας εκείνης της εποχής, που μετέτρεπε το περίφημο «αμερικανικό όνειρο» σε τρομερό εφιάλτη... Μετάφραση Ιωάννας Καρατζαφέρη.