Πλατιές εξορμήσεις στους τόπους δουλιάς, στους άνεργους, στους μισοαπασχολούμενους εργάτες, στους «νοικιασμένους» εργάτες, ξεκινούν τα στελέχη του ΠΑΜΕ, προκειμένου να φτάσει παντού το ταξικό αγωνιστικό προσκλητήριο για μαζική αποφασιστική συμμετοχή στην 24ωρη πανεργατική απεργία στις 31 Μάρτη. Για να γίνει υπόθεση του καθενός ο αγώνας για τη συσπείρωση του συνόλου των εργαζομένων, για να ξεδιπλωθεί με όρους σύγκρουσης ο αγώνας των εργαζομένων ενάντια στο κεφάλαιο και όσους το στηρίζουν.

Η διεκδίκηση των 1.100 ευρώ ως κατώτερου μισθού, η απαίτηση για πλήρη και σταθερή εργασία σε όλους, για ουσιαστική προστασία των ανέργων, για δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, δωρεάν Παιδεία και Υγεία, που το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα προβάλλει, είναι στόχοι πάλης, που, μέρα με τη μέρα, γίνονται όλο και περισσότερο συνείδηση πως είναι απόλυτα ρεαλιστικοί. Η πολιτική που εφαρμόζεται κάνει τη διεκδίκησή τους πιο αναγκαία από ποτέ.

Στο απέναντι στρατόπεδο από τη ζωή του εργάτη, στέκεται η «θανατηφόρα» πολιτική του ΣΕΒ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και όσων υπηρετούν πιστά την ΕΕ. Αυτή η πολιτική που έχει σακατέψει το δικαίωμα του στη δουλιά με δικαιώματα, που ξεφτιλίζει καθημερινά την αξιοπρέπειά του. Εσπευσαν, μάλιστα, να δηλώσουν ότι αυτοί οι στόχοι πάλης δεν είναι ρεαλιστικοί. Αυτοί που μετέτρεψαν την Υγεία σε εμπόρευμα και για να πάει ένας εργάτης με τα 519 ευρώ του σημερινού κατώτερου μεροκάματου, μια επίσκεψη στο γιατρό, πρέπει να «κόψει» μια βδομάδα τη λαϊκή. Που δεν μπορεί να μάθει το παιδί του μια ξένη γλώσσα, γιατί τα «διπλώματα» θέλουν πολλά λεφτά. Γιατί αυτά τα 519 ευρώ που ένας εργάτης θα τα πάρει στην καλύτερη των περιπτώσεων, φτάνουν πολλές φορές μόνο για να πληρωθεί το νοίκι και περισσεύουν και κάτι ψιλά.

«Πλάτη» για τη διαμόρφωση αυτής της πραγματικότητας έβαλε και βάζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» παρέδωσαν μέσα από τους «κοινωνικούς διαλόγους» απλόχερα την εργατική τάξη στους εκμεταλλευτές της. Το ίδιο έργο θα συνεχίσουν και γι' αυτό δε χωράει καμία αυταπάτη. Γιατί αυτή η πολιτική και αυτοί οι μισθοί ενισχύουν την εκμετάλλευση του εργάτη από τους εργοδότες. Εξυπηρετούν την αύξηση των κερδών τους. Σ' αυτή τη λογική θέλουν να υποτάξουν ακόμα περισσότερο την εργατική τάξη όλοι μαζί, κυβέρνηση, τα κόμματα που την υποστηρίζουν, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις.

Το ΠΑΜΕ προτείνει το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Αυτόν τον δρόμο επιβάλλεται να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι, γιατί μόνο μέσα από αυτόν το δρόμο θα δικαιωθούν.