Δραματική συρρίκνωση υπέστη τα τελευταία χρόνια η τευτλοκαλλιέργεια, ως αποτέλεσμα των πολιτικών της ΕΕ, των προηγούμενων κυβερνήσεων και των διοικούντων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ).

Μέσα σε μια πενταετία μειώθηκαν τα καλλιεργούμενα στρέμματα κατά 100.000 περίπου. Από 500.080 στρέμματα το 2000, σπάρθηκαν φέτος 396.000 στρέμματα περίπου, με βάση τα στοιχεία που υπήρχαν μέχρι 29/2. Επ' αυτού δε φαίνεται να υπάρχουν θεαματικές αλλαγές, μια και η περίοδος σποράς τεύτλων έφτασε στο τέλος της. Προ μερικών ετών οι τευτλοπαραγωγοί πλήρωναν και πρόστιμο συνυπευθυνότητας και ακολούθως η ΕΒΖ μείωσε τα επιτρεπόμενα καλλιεργούμενα στρέμματα και έτσι φτάσαμε το 2003 να καλλιεργηθούν μόλις 392.000 στρέμματα. Να σημειωθεί πως το 2001 είχαν σπαρθεί 422.000 στρέμματα και το 2002 μειώθηκαν στα 412.000 στρέμματα. Πάντως πέρσι, με τη «συμβολή» των αντίξοων καιρικών συνθηκών και τη μείωση της παραγωγής σε πολλές περιοχές, το αποτέλεσμα ήταν να παραχθούν μόλις 200.000 τόνοι ζάχαρης από 300.000 τόνους που είναι το εγχώριο πλαφόν παραγωγής.

Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια οι διοικούντες της ΕΒΖ επιμένουν να δίνουν «παγωμένες» τιμές στους τευτλοπαραγωγούς κι αυτό φέτος «δούλεψε» αποτρεπτικά για πολλούς ενδιαφερόμενους αγρότες. Φαίνεται πως τους διοικούντες της ΕΒΖ δεν τους ενδιαφέρει τόσο η ανάπτυξη της τευτλοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, αλλά... οι επενδύσεις στη Σερβία. Εκτός αυτών αξίζει να σημειωθεί πως τα ολέθρια σενάρια της Κομισιόν για τον τομέα ζάχαρης αναμένονται «σερβιριστούν» με τη μορφή συγκεκριμένων «φαρμακερών» προτάσεων, στις αρχές του καλοκαιριού, όπως λέγεται σχετικά.