Σα να μην έφτανε η φρικαλεότητα από τη δράση των πραγματικών δαιμόνων της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας και των «επίσημων δολοφονιών» από τα «παιδιά της Σιών».

Ξεκινώντας από τις εσχατιές των ταπεινότερων ενστίκτων, φορτισμένα από την πραγματική και εικονική φρίκη που εισβάλλει στα σπίτια μας, τα φαινόμενα αυτά της δαιμονολατρίας μεταθέτουν την προσοχή μας από τους πραγματικούς σατανάδες της «νέας τάξης».

Σαν αντιθετικοί, αλλά και ομόκεντροι κύκλοι - λευκή και μαύρη μαγεία - στο όνομα των «εκπεσόντων αγγέλων», δηλαδή του Εωσφόρου, οσμίζονται και συντηρούνται με αίμα, όπου θύτες και θύματα είναι «συμπαίκτες και συνένοχοι».