«Και στην αρχή τού καλοκαιριού πού θα 'ρθει, στο θέατρο "Αλσος", στο Πεδίον τού Αρεως, ο Μάνος Κατράκης ανέβασε τον Καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη. Τη μουσική είχε γράψει ειδικά για την παράσταση ο Μάνος Χατζηδάκης σε στίχους συναρμολογημένους απ το μυθιστόρημα, Πως, δεν ήταν η Κρήτη νησί, γοργόνα ήταν που κείτονταν στο πέλαγο...» γράφει η Μάρω Βαμβουνάκη στο τελευταίο της βιβλίο «Οχι άλλη αναβολή, Μιχάλη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Φιλιππότη». Και σε άλλη σελίδα λέει: «Ξέρω πως είναι πολύ πιο εύκολο να γράψεις για μια φανταστική ιστορία. Το να αφηγηθείς για πρόσωπα αληθινά και για γεγονότα που όντως συνέβησαν, μοιάζει να ανταγωνίζεσαι την ίδια τη ζωή. Σήμερα είναι Ιούλιος, καυτός Ιούλιος, ένα ξασπρισμένο από την πυρά της Αθήνας μεσημέρι, και εγώ πρέπει να γράψω για κάποιον που υπήρξε και έζησε. Που ήταν ο πιστότερος φίλος της εφηβείας μου, ο αχώριστος συμμαθητής μου. Και που τον περασμένο χειμώνα άκουσα πώς πέθανε, είχε πια και το όνομα του παραλλάξει. Τον είπαν με άλλο επώνυμο. Τον είπαν, Πολατώφ».