Οπως αναφέρει το σχέδιο για τη μετα-Ολυμπιακή χρήση των εγκαταστάσεων, «βασική κατεύθυνση στα περισσότερα από τα ολυμπιακά έργα ήταν η πρόταση ενός "μείγματος" χρήσεων με εμπορικό, πολιτιστικό και ψυχαγωγικό περιεχόμενο. Θα μπορούσε ενδεχομένως να επιλεχθεί ένα μέρος από τις χρήσεις αυτές, το οποίο θα ήταν περισσότερο επωφελές οικονομικά (σενάριο εκτεταμένης εμπορικής αξιοποίησης). Ωστόσο, ένας συνδυασμός χρήσεων είναι αυτός που θα μεγιστοποιούσε τα συνολικότερα οφέλη (κοινωνικά και οικονομικά) από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων και θα τις έκανε ανοιχτές και ελκυστικές για μεγαλύτερο αριθμό χρηστών - επισκεπτών.
Αυτή η φιλοσοφία ακολουθεί και τη διεθνή εμπειρία, αφού οι μεικτές χρήσεις θεωρούνται ως οι πιο ενδεδειγμένες σε προγράμματα αστικής ανάπλασης και κατασκευής μεγάλων αθλητικών και άλλων εγκαταστάσεων. Αυτό το συμπέρασμα προέκυψε και κατόπιν έρευνας σχετικά με τη μεταολυμπιακή αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων του Σίδνεϊ. Στη συντριπτική πλειοψηφία των εγκαταστάσεων αυτών δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη συνύπαρξη εναλλακτικών χρήσεων που επιτρέπουν την πληρέστερη αξιοποίησή τους».
Η παραπάνω διατύπωση είναι ενδεικτική του τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση, «πατώντας», στα σχέδια της προηγούμενης. Το σχέδιο χωρίζει τα έργα σε διαφορετικές κατηγορίες, ανάλογα με το είδος τους. Οπως αναφέρεται: «Με γνώμονα τη μεταολυμπιακή αξιοποίηση και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τους, τα αθλητικά έργα, αλλά και τα έργα επικοινωνιών, όπως τα Κέντρα Ραδιοτηλεόρασης και Τύπου, κατατάσσονται σε 4 κατηγορίες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους και τις δυνατότητες που προσφέρουν: