Ετσι, όσοι έκαναν λόγο για τη «χειρότερη βδομάδα της καριέρας του Τόνι Μπλερ», ούτε κατά προσέγγιση δεν προέβλεψαν τα γεγονότα. Προφανώς, απατώνται, ή, καλύτερα, αυταπατώνται ...με αερολογίες περί διεθνούς δικαίου και άλλων τινών της «παλαιάς τάξης πραγμάτων», που τον επικήδειό της εκφώνησε, ή, καλύτερα, επανέλαβε πρόσφατα και ο Τόνι Μπλερ.
Η ουσία είναι ότι η Βρετανία, μετά την εκδίωξή της περίπου μισόν αιώνα πριν, «αποικεί» εκ νέου τη Μέση Ανατολή. Οι βρετανικές τράπεζες εισβάλλουν με δύναμη, όπως η HSBC, που αγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών της μεγαλύτερης τράπεζας του Ιράκ, της Νταρ αλ Σαλάμ.
Η Βρετανία, διά μέσου του Τόνι Μπλερ, είναι από τις κερδισμένες της παγκόσμιας σκακιέρας, έχοντας εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό μερίδιο στη λεία, για το διόλου ευκαταφρόνητο βρετανικό και διεθνές κεφάλαιο. Κεφάλαιο, που, ήδη, ορέγεται την Αφρική, με το Σουδάν πρώτο. Και όσο τα εξασφαλίζει αυτά, τις εκλογές θα κερδίζει και ουδεμία «έκθεση» πρόκειται να του ασκεί κριτική ή να του αποδίδει ευθύνες...