Είναι ένα μεγάλο ερώτημα το πώς θα επιλέξει να χειριστεί η σημερινή τουρκική κυβέρνηση την υπόθεση των σχέσεων κράτους -παρακράτους, που ξαναήλθε στην επιφάνεια με τη σύλληψη του διαβόητου baba της τούρκικης μαφίας Αλατίν Τσακιτζί στην Αυστρία με διαβατήριο της ΜΙΤ (τουρκικές μυστικές υπηρεσίες). Στο κάτω κάτω, το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ή «Λευκό» κόμμα, έχει ως σύμβολό του μια λάμπα, μνημονεύοντας τη διαμαρτυρία το 1997, με την οποία οι πολίτες αξίωναν «περισσότερο φως» για τις σχέσεις αυτές. Επιπλέον, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αέναης διαμάχης για το χαρακτήρα του τουρκικού κράτους - που «εκδημοκρατίζεται» στα λόγια, αν και τα όσα συμβαίνουν στις φυλακές και στην κοινωνία άλλα μαρτυρούν... - θα μπορούσε με αφορμή το πρόσωπο του Τσακιτζί να χτυπήσει «μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»: Να επιχειρήσει να «καθυποτάξει» τη ΜΙΤ, νευραλγικό μηχανισμό του στρατιωτικογραφειοκρατικού συμπλέγματος που οι αναλυτές έχουν βαφτίσει υπεραπλουστευτικά βαθύ κράτος, αλλά και τον Μεσούτ Γιλμάζ και μια σειρά στελέχη της αντιπολίτευσης.

Θα το κάνει όμως; Η «πατάτα» των σχέσεων κράτους - παρακράτους παραμένει «καυτή» και τα περιθώρια ελιγμών του κεντροδεξιού ισλαμικού κόμματος που νέμεται την εξουσία εξαιρετικά περιορισμένα...