Ημιπαράφρονες κυνηγοί κεφαλών, ή μισθοφόροι που δούλευαν για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες; Οι δικαστές του πρώην στελέχους των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων Τζόναθαν «Τόρα Μπόρα Τζακ» Αϊντίμα, του πρώην ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας Μπρεντ Μπένετ και του βραβευμένου εικονολήπτη Εντουαρντ Καραμπάλο επέλεξαν να μην ασχοληθούν με το ερώτημα. Τη βδομάδα που πέρασε, τους καταδίκασαν σε ποινές κάθειρξης έως και δέκα ετών, επειδή συνέστησαν ένα «ιδιωτικό δίκτυο» που επιχειρούσε στο Αφγανιστάν και, μεταξύ πολλών άλλων, συνελήφθησαν να «βασανίζουν Αφγανούς πολίτες». Τα όσα είπαν οι τρεις άνδρες στην πορεία της διαδικασίας, όμως, θέτουν πολλά και καθόλου «ευχάριστα» ερωτήματα.

Ο Καραμπάλο δήλωσε μετά την αναγγελία της απόφασης, σύμφωνα με την Σικάγκο Τρίμπιουν, ότι η δίκη αποτέλεσε προϊόν «σκηνοθεσίας», στην οποία θα μπορούσε να προχωρήσει «μόνο η αμερικανική κυβέρνηση», διότι «της προκαλούσαμε αμηχανία». Η υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησαν οι τρεις και οι δικηγόροι τους - παρουσιάζοντας φωτογραφίες, βίντεο, ηχητικά αποσπάσματα και εκατοντάδες έγγραφα - ήταν πως είχαν την έγκριση υψηλόβαθμων Αμερικανών και Αφγανών αξιωματούχων για τις ενέργειές τους. Φυσικά, και οι αμερικανικές αρχές «διαψεύδουν κατηγορηματικά», σύμφωνα με την Ουάσινγκτον Ποστ, ότι γνώριζαν τη δράση της ομάδας, πλην της παράδοσης ενός υπόπτου στις αμερικανικές δυνάμεις.

Τα όσα παρουσίασαν ο Αϊντίμα και οι δικηγόροι του - οι συναντήσεις των τριών με Αφγανούς αξιωματούχους, με Αμερικανούς στρατιωτικούς αξιωματούχους, οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του με ανθρώπους στο Πεντάγωνο, έως και με άμεσους υφιστάμενους του υπουργού Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ και στελέχη της DIA [Defence Information Agency, η υπηρεσία πληροφοριών του Πενταγώνου], το ότι διέθετε στρατιωτική βίζα χωρίς κανένα περιορισμό και κυβερνητικό διαβατήριο που εκδόθηκε από «μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ», το ότι πιστεύουν ότι «τους παγίδευσε το FBI», διότι «δε μοιράζονταν πληροφορίες μαζί του» - αντιμετωπίστηκαν με αδιαφορία και ανυπομονησία από τον δικαστή Αμπντουλμποσέτ Μπαχτιάρι, που διάβασε την απόφαση, στην οποία, σύμφωνα με την εντύπωση αρκετών ανταποκριτών, είχε καταλήξει πολύ πριν η δίκη τελειώσει.

Ο ισχυρισμός του Αϊντίμα ότι οι αμερικανικές στρατιωτικές και κυβερνητικές αρχές, το ΝΑΤΟ και οι τοπικοί κυβερνήτες «γνώριζαν κάθε τι που κάναμε, κάθε μέρα», αγνοήθηκε εξίσου: Η αφγανική «δικαιοσύνη» κάθε άλλο παρά θα ήθελε να θέσει τον δάκτυλο επί των πληγών που προκαλούν στη χώρα οι ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις - το προϊόν της αποτελεί, στο κάτω κάτω.

Η υπόθεση ξέσπασε τον Ιούλη, με νωπές τις ειδήσεις για τα βασανιστήρια και τους βιασμούς σε βάρος εκατοντάδων ανδρών και γυναικών στη φυλακή Αμπού Γκράιμπ του Ιράκ και τις αποκαλύψεις της βρετανικής εφημερίδας Γκάρντιαν για εκτεταμένα φρικτά βασανιστήρια και στις φυλακές του Αφγανιστάν. Οι ισχυρισμοί των τριών ότι χρησιμοποιήθηκαν ως βολικοί «αποδιοπομπαίοι τράγοι», έτσι, μπορεί να μην είναι και τόσο εκτός πραγματικότητας. Με τις αφγανικές και τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές να πλησιάζουν, η υπόθεση του Αϊντίμα και της παρέας του προβάλλει, ούτως ή άλλως, ως ένα πολύ βολικό πολιτικό άλλοθι: Μια «έμπρακτη καταδίκη» των βασανιστηρίων ως «μεμονωμένων ακροτήτων», την ώρα που όλο και περισσότερες αποκαλύψεις καταδεικνύουν ότι η Ουάσιγκτον κάνει γενικευμένη και ασύδοτη χρήση τους, απευθείας, διαμέσου μισθοφόρων ή σε χώρες που διαθέτουν «εξειδικευμένα» στελέχη στο άθλημα - π.χ. της Σιν Μπετ του Ισραήλ. Ο Αϊντίμα, ο Μπένετ και ο Καραμπάλο είναι «μικρά ψάρια», όπως και οι στρατιωτικοί που «καίγονται» στην υπόθεση Αμπού Γκράιμπ...