Σε πείσμα των εθνικιστικών οξύνσεων που καλλιεργούσε η διεθνής μεγαλο-αστική τάξη, πρόβαλλε ως στρατηγικό του σύνθημα τη φιλία των λαών. Στην αποξένωση κι απομόνωση αντέτεινε τη διεθνή λαϊκή επικοινωνία. Στην προσπάθειά του να γίνει πιο πραγματικό, αναζήτησε τη βασική αιτία των εξοπλιστικών ανταγωνισμών και των πολέμων. Αναζήτησε επίσης στις κοινωνικές δυνάμεις τον στρατηγικό του σύμμαχο που τον βρήκε στο πρόσωπο της εργατικής τάξης ως ιστορικό ηγήτορα των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων (αγρότες, μικροαστοί, άλλα κοινωνικά κινήματα κλπ.).

Απέναντι στους στρατιωτικούς εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς των ΗΠΑ - ΕΣΣΔ πρόβαλλε τον στρατηγικό στόχο του ταυτόχρονα ελεγχόμενου διεθνούς αφοπλισμού κι υποστήριξε κάθε πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση. Εγινε βασικός στρατηγικός σύμμαχος και συνεργάτης του ΟΗΕ από τον οποίο έχαιρε αναγνώρισης και συνεργασίας. Αγωνίστηκε για την αλλαγή της διεθνούς πολιτικής σκηνής απαιτώντας τη μετατόπιση των διεθνών σχέσεων από το στρατιωτικό στο πολιτικό πεδίο συνεννόησης κι επίλυσης των υπαρκτών διεθνών διαφορών. Ακόμη και στο πεδίο της παραγωγής έκανε αγώνα κατά του κρατικού και παρακρατικού, νόμιμου και παράνομου εμπορίου των όπλων.

Από τότε πέρασαν ήδη δεκατρία χρόνια κι ο πλανήτης μοιάζει σαν να αναποδογύρισε. Νέες αντιλήψεις εμφανίστηκαν που στην πραγματικότητα αναπαλαιώνουν παλιές αντιδραστικές θεωρίες. Το καινούριο και πιο επικίνδυνο είναι ότι πλασάρονται με προοδευτικάντικη φορεσιά. Αιχμή του δόρατος αυτής της μεταλλαγής που επιφέρει το διεθνές ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο στον πλανήτη, είναι μερικές γενικής έως αντιφατικής ερμηνείας λέξεις όπως «οικουμενισμός»...

Η διεθνής ιμπεριαλιστική μεγαλοαστική τάξη τις χρησιμοποιεί με τα «αριστερά» της φερέφωνα ως το άλλοθι για τη βίαιη καταστροφή εθνών, κρατών και λαών που δε συναινούν στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της. Με τη λέξη π.χ. «οικουμενισμός» δικαιολογεί τον εξανδραποδισμό λαών και τη συσσώρευσή τους σε μια πολυεθνική χαβούζα που στο όνομα ενός αγοραίου πολυπολιτισμού καταστρέφει κάθε έννοια λαϊκών πολιτισμικών παραδόσεων. Ετσι ο άνθρωπος μετατρέπεται σ' ένα αριθμό χωρίς παρελθόν και γι' αυτό χωρίς μέλλον, ως μια μετακινούμενη μάζα.

Αυτά ως κατάληξη οδηγούν στην ελεύθερη συνάντηση εθνών και λαών σ' ένα κοινό οικουμενικό τραπέζι που ο κάθε ένας καταθέτει τη δική του προέλευση, πολιτισμό, ήθη, έθιμα και συμβολή στη δημιουργία μιας νέας πανεθνικής πολιτισμικής σύνθεσης. Γίνεται αντιληπτό ότι η διάλυση, η καταστροφή κι ο εξανδραποδισμός εθνών και λαών που συμβαίνει στις μέρες μας, ουδεμία σχέση έχει με τις βασικές ιδέες του κινήματος ειρήνης. Πρόκειται για βίαιη επιβολή του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου πάνω σε έθνη και λαούς. Πρόκειται δηλαδή για το υπόστρωμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων στον πλανήτη.