Η μερική απασχόληση, που προβάλλεται και από την κυβέρνηση της ΝΔ ως λύση στο πρόβλημα απασχόλησης των γυναικών δε συμφέρει τις γυναίκες. Αντίθετα, μάλιστα. Το αίτημα δεν μπορεί παρά να είναι τουλάχιστον: Πλήρης εργασία με πλήρη δικαιώματα. Η επισήμανση αυτή κρίθηκε αναγκαίο να γίνει και χτες, καθώς για μια ακόμη φορά ο υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης Πρ. Παυλόπουλος, επιχείρησε να παρουσιάσει την κυβερνητική πολιτική για τις γυναίκες ως συμφέρουσα προσφορά. Η τοποθέτηση του υπουργού έγινε στη διάρκεια ημερίδας που οργάνωσε η Γραμματεία Γυναικών της ΑΔΕΔΥ, με θέμα «Εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα γυναικών στο Δημόσιο». Ο υπουργός επανέλαβε τα γνωστά περί ενίσχυσης της «γυναικείας απασχόλησης», προώθησης της «κοινωνικής συνοχής» και συμμετοχής της γυναίκας στην «οικονομική ανάπτυξη». Μόνο που αυτά που εμφανίζονται ως ελκυστικοί τίτλοι περιέχουν μια σειρά αντεργατικές ρυθμίσεις και είναι ενταγμένα στη στρατηγική της Λισαβόνας, που ζητά να αυξηθεί μεν η συμμετοχή των γυναικών στην απασχόληση, αλλά με όρους που να ευνοούν την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων. Δηλαδή, ως φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό.

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση εκ μέρους του ΚΚΕ, η Αιμ. Αγκαβανάκη, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και υπεύθυνη του Τμήματος για την ισοτιμία των γυναικών, επισήμανε ότι η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενες, καταγράφει ανεργία, ακρίβεια, εργασιακά δικαιώματα που καταστρατηγούνται, νέα επίθεση σε κοινωνικές κατακτήσεις. Διαλύοντας ψευδαισθήσεις που σκόπιμα καλλιεργούνται, η Αιμ. Αγκαβανάκη καυτηρίασε έντονα τις συνέπειες της μερικής απασχόλησης, που τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, διαρκώς παρουσιάζουν ως ευνοϊκό μέτρο για το συνδυασμό επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων της εργαζόμενης: «Πότε η μερική απασχόληση συμφέρει τη γυναίκα; Οταν φέρνει στο σπίτι μισθούς 300 και 400 ευρώ; Οταν αναγκάζεται να ψάξει για δεύτερη δουλιά; Οταν δεν έχει ελεύθερο χρόνο να ασχοληθεί με το συνδικάτο;», ρώτησε χαρακτηριστικά.

Τέλος, το στέλεχος του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος επαρκεί για την ικανοποίηση γενικότερων, αλλά και ειδικότερων εργασιακών αιτημάτων, όπως η σταθερή δουλιά, μέτρα για ουσιαστική προστασία της μητρότητας, όπως οι δωρεάν παιδικοί σταθμοί, η μείωση του εργάσιμου χρόνου.