Την τελευταία μέρα του Νοέμβρη ο γενικός εισαγγελέας της Γερμανίας στην Καρλσρούη έγινε αποδέκτης μιας εντυπωσιακής μήνυσης. Η οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις ΗΠΑ («Center for Constitutional Richts» - CCR) κατέθεσε εκεί μήνυση κατά του Αμερικανού υπουργού Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ, του πρώην αρχηγού της CIA Τζορτζ Τένετ, του στρατηγού Ρικάρντο Σάντσεζ και εφτά άλλων μελών της κυβέρνησης και του στρατού των ΗΠΑ.

Κατηγορία: Διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και παραβάσεις διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου και της Σύμβασης του ΟΗΕ για βασανισμούς.

Στις 170 σελίδες του κατηγορητηρίου αναγράφονται λεπτομερώς τα εγκλήματα που διαπράξανε σαν κυβέρνηση και στρατός επέμβασης και κατοχής στο Ιράκ.

Ο δικηγόρος Michael Ratner, πρόεδρος της CCR, εξήγησε στους ακροατές του στο Βερολίνο ότι τη μήνυση υπογράφουν και τέσσερις Ιρακινοί, θύματα βασανισμών.

Γιατί όμως προσφυγή στη γερμανική και όχι στη Δικαιοσύνη των ΗΠΑ, και γιατί μήνυση εναντίον αυτών των υψηλών προσώπων και όχι ονομαστικά εναντίον των δραστών των εγκλημάτων; Ο κ. Ratner έδωσε στους περίεργους ακροατές του τις σχετικές εξηγήσεις: Η προσφυγή στη γερμανική Δικαιοσύνη γίνεται επειδή οι αρχές των ΗΠΑ δεν έκαναν καμιά προσπάθεια για να εγκαλέσουν τους υπεύθυνους για τους βασανισμούς στο Αμπού Γκράιμπ. Εως τώρα, είπε, μηνύθηκαν ή καταδικάστηκαν μόνο οκτώ στρατιώτες του αμερικανικού στρατού, αλλά κανείς απ' αυτούς δεν ήταν υψηλόβαθμος, αλλά το πολύ υπαξιωματικός. Αλλά, εξήγησε, είναι σαφές ότι οι βασανισμοί στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Γκουαντάναμο δεν είναι αποτέλεσμα των πράξεων μετρημένων στα δάχτυλα σαδιστών δραστών. Οι βασανισμοί, πρόσθεσε, διατάχθηκαν άμεσα ή έμμεσα από ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης των ΗΠΑ και πέρα απ' αυτό προξενήθηκαν από μη αρμόζουσες ή εσφαλμένες νομικές πληροφορίες πολιτικών και στρατιωτικών νομικών, που είναι στην υπηρεσία της κυβέρνησης (των ΗΠΑ).

Ο Γερμανός δικηγόρος της CCR και των τεσσάρων Ιρακινών, Βόλφγκανγκ Κάλεκ εξήγησε ότι στη Γερμανία από τον Ιούλη του 2002 ισχύει το Ποινικό Διεθνές Δίκαιο, του οποίου μία διάταξη επιτρέπει τη δίωξη εγκλημάτων κατά του Διεθνούς Δικαίου, έστω κι αν η εγκληματική πράξη διαπράχθηκε στο εξωτερικό. Μια και η αμερικανική, αλλά και η ιρακινή Δικαιοσύνη δεν κινήθηκαν, έγινε η προσφυγή στη Γερμανία. Εκτός απ' αυτό, είπε, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τρεις από τους μηνυόμενους είναι στρατοπεδευμένοι με τις μονάδες τους στη Γερμανία, συγκεκριμένα: Οι υποστράτηγοι Ricardo Sanchez και Βάλτερ Βοϊντακόφσκι στη Χαϊδελβέργη και ο συνταγματάρχης Θωμάς Πάπας στο Βίσμπαντεν. Αλλά και οι άλλοι διέμειναν κατά καιρούς στη Γερμανία.

Ο κ. Κάλεκ ζήτησε από τη Γενική Εισαγγελία της Καρλσρούης να αρχίσει ανακρίσεις «για να τεθεί τέρμα στην ατιμωρησία των χειρότερων εγκληματιών πολέμου». Επίσης, ο αντιπρόεδρος της CCR Πέτερ Βάις υπενθύμισε ότι μετά από αίτηση της οργάνωσής του επιτράπηκε στους φυλακισμένους στο Γκουαντάναμο να προσφύγουν σε αμερικανικά δικαστήρια κατά της κράτησής τους, αλλά κανένα αμερικανικό δικαστήριο δεν προχωρεί σε εκδίκαση της υπόθεσης. «Εδώ βοηθάει μόνο το γερμανικό δίκαιο», είπε.

Δικαιολογείται όμως η αισιοδοξία του κ. Βάις; Πρόκειται να συγκρουστεί η γερμανική Δικαιοσύνη με την αμερικανική; Θα προχωρήσει σε ανακρίσεις και σε δίκη ή θα επέμβουν οι αντίστοιχες κυβερνήσεις και η μήνυση θα κλειστεί στα χρονοντούλαπα της ιστορίας; Η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (1 Δεκέμβρη) κλίνει προς αυτή την άποψη. Σε σχόλιο με τον τίτλο «Ο Ράμσφελντ και η Δικαιοσύνη της παλιάς Ευρώπης» συμπέρανε: «Κανείς δε θα περιμένει ότι ένα γερμανικό δικαστήριο θα εκδώσει ποτέ απόφαση για τα διαπραχθέντα εγκλήματα βασανισμού στην αμερικανική φυλακή του Αμπού Γκράιμπ. Γι' αυτό μπορεί να λυπηθεί κανείς. Αλλά το ότι είναι δυνατό η γερμανική Δικαιοσύνη να προβεί σε μήνυση των πιθανολογούμενων υπεύθυνων των βασανισμών - μερικοί στρατηγοί και ο υπουργός Αμυνας - αυτό μόνο είναι αξιοπρόσεχτη πρόοδος».

'Η θα μπορούσε να πει κανείς: «Θύελλα σε ποτήρι νερού»!