Τον καιρό υπάρξεως της ΕΣΣΔ ως ισχυρού πόλου ισχύος, κάθε διεθνιστική σκέψη τους έβλεπε πολέμιους. Οι εξοπλιστικοί ανταγωνισμοί, ο ψυχρός πόλεμος, η πυρηνική απειλή μεταξύ ΗΠΑ - ΕΣΣΔ, τους έβρισκε στο πλευρό ενός εθνικίζοντος πατριωτισμού. Η εξομάλυνση των διεθνών σχέσεων κι ο περιορισμός της πυρηνικής απειλής μέσα από διεθνιστικούς δρόμους ήταν γι' αυτούς αμάρτημα καθοσιώσεως. Κατά ένα περίεργο τρόπο επιζητούσαν ως εφικτή την πολιτική της εθνικής ανεξαρτησίας θεωρώντας ότι μπορούσε η Ελλάδα να ξεφύγει από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των ΗΠΑ σε περίοδο λυσσώδους ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ.

Σήμερα, οι ίδιες αυτές μουτσούνες, σε περίοδο που δεν υπάρχει εκείνος ο ανταγωνισμός κι έχει κατισχύσει ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός των ευρω-ατλαντιστών, διακηρύττουν ότι κάθε προσπάθεια εθνικής ανεξαρτησίας είναι ανέφικτη και γι' αυτό τυχοδιωκτική. Δηλαδή, κάθε προσπάθεια αντίστασης στην έλευση της Νέας Τάξης είναι μάταιη. Ετσι εφεύραν τη θεωρία της πολιτικής προσαρμογής είτε εφαμόζοντάς την είτε υποστηρίζοντάς τη. Στη σημερινή μετασοβιετική περίοδο που η διάλυση κι ο εξανδραποδισμός εθνών και λαών παρουσιάζεται με τον παραχαραγμένο μανδύα μιας βίαιης παγκοσμιοποίησης που την ονόμασαν «διεθνοποίηση» και «πολυπολιτισμό», οι ίδιες πολιτικές μουτσούνες παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι «διεθνιστές».

Απλά τη χρησιμοποιούν για να... κατακεραυνώνουν κάθε φωνή λαϊκής απαίτησης. Πρόκειται δηλ. για χλευασμό και άρνηση των λαϊκών δικαιωμάτων. Υπήρξε χαρακτηριστική η στάση τους όλη την περίοδο του διπολισμού ΗΠΑ - ΕΣΣΔ που απέκλειαν κάθε δυνατότητα σύμπραξης και συνεργασίας του δυτικο-ευρωπαϊκού κινήματος ειρήνης με αυτό που βρισκόταν στον ευρύτερο χώρο της ΕΣΣΔ και των Λαϊκών Δημοκρατιών. Απέκλειαν, δηλαδή, την έμπρακτη διεθνική σύμπραξη, τον διεθνισμό στην πράξη στον ευαίσθητο τομέα της ειρήνης. Αντίθετα, όταν η ΕΣΣΔ κι οι Λαϊκές Δημοκρατίες διαλύθηκαν οι γνωστές πολιτικές μουτσούνες του «Δημοκρατικού Σοσιαλισμού», της ασταμάτητα «ανανεώσιμης Αριστεράς» και των κατόχων βιβλιαρίου ενσήμων προοδευτικότητας ανακάλυψαν τον διεθνισμό στο πρόσωπο της παγκοσμιοποιημένης ιμπεριαλιστικής κατίσχυσης των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και προπάντων της αστικοδημοκρατικής ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας που μετονομάστηκε σε Ευρωπαϊκή Ενωση.

Στην εποχή μας που η έννοια της ελευθερίας εκφυλίστηκε σε υπαρκτή ελευθεριότητα, που το εμπόριο ταυτίστηκε με το λαθρεμπόριο, που το κύμα του εκφυλισμού παραβίασε ακόμη και την έννοια της φυσικής ταυτότητας του ανθρώπου, οι κάθε λογής πολιτικές μουτσούνες μιας παρωχημένης εποχής, ενός παρωχημένου δημοκρατισμού, έγιναν το πολιτικό ιερατείο που στηρίζει αυτή τη γενικευμένη αθλιότητα στο όνομα ενός παρηκμασμένου προοδευτισμού που κατάντησε να γίνει ο ιδεολογικός χωροφύλακας μιας νέας πλανητικής τάξης.