Εστω και καθυστερημένα η αντιπολίτευση της ΕΠΟ δικαιώθηκε. Με την υπ' αριθμ. 8442/2004 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, κρίθηκε τελεσίδικα ότι ο Κ. Αλεξανδρίδης ακύρως ανακηρύχτηκε υποψήφιος και ακύρως εκλέχθηκε στο ΔΣ της ομοσπονδίας, κατά τις προηγούμενες αρχαιρεσίες. Απόφαση που δημιουργεί - για τον ίδιο και την τότε διοικητική πλειοψηφία (πολλά μέλη της οποίας στελεχώνουν και την υφιστάμενη) - ηθικό ζήτημα, αλλά ίσως και πρακτικό. Σύμφωνα με νομικούς, η τελεσίδικη διαπίστωση της ακυρότητας σημαίνει ότι σε όποια απόφαση ή διαδικασία και αν συμμετείχε ο πρώην πρόεδρος στην ΕΠΟ, αυτόματα και αυτή καθίσταται άκυρη. Αρα, αν κάποιος έχει έννομο συμφέρον και θέλει, μπορεί να την προσβάλλει. Αλλες πηγές, πάντως, υποστηρίζουν ότι η έγκριση του διοικητικού και οικονομικού απολογισμού, από τη ΓΣ, καλύπτει το απερχόμενο ΔΣ.

Ομως, θέμα τουλάχιστον ηθικής τάξης τίθεται και για τους αρμοδίους της ΓΓΑ και ειδικά τον πρώην γγ Αθλητισμού, Ν. Εξαρχο. Είχαν ενημερωθεί για την παρατυπία, αλλά δεν έπραξαν τίποτα. Και αν οι υφυπουργοί έχουν μόνο πολιτικές ευθύνες, ο πρώην γγ μάλλον έχει και διοικητικές συνέπειες. Διότι δεν έχει βουλευτική ασυλία και διέπεται από το Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα. Η μη εφαρμογή, λοιπόν, του νόμου και των κειμένων διατάξεων επισείει ποινές.

Σε ανακοίνωσή του, ο δικηγόρος της αντιπολίτευσης, Ν. Μήνης - μεταξύ άλλων - επισημαίνει την καθυστέρηση στην έκδοση της απόφασης, ότι ο Κ. Αλεξανδρίδης ήταν επικεφαλής της πλειοψηφούσας παράταξης και ότι διατέλεσε πρόεδρος επί περίπου 1 1/2 χρόνο. Ακόμα, κάνει λόγο για «νομικά προβλήματα που δημιουργούνται πλέον για την απελθούσα διοίκηση», επισημαίνοντας το γεγονός ότι «η ΕΠΟ εκπροσωπούνταν από έναν πρόεδρο, που παρανόμως εκλέχτηκε και επί σχεδόν 5 έτη διοικούνταν από ένα ΔΣ που δεν είχε νόμιμη σύνθεση».