«Η σημερινή μας εκδήλωση δεν είναι επέτειος. Δεν έχουμε την πρόθεση να στραφούμε προς τα πίσω για να απαριθμήσουμε κατορθώματα και να επιδείξουμε περγαμηνές. Μπροστά στις πρωτόγνωρες συνθήκες και δυσκολίες που βρίσκεται σήμερα το εργατικό κίνημα, υπάρχει ανάγκη να γυρίσουμε πίσω, για να ζητήσουμε τη βοήθεια της ιστορίας μας, να πάρουμε δύναμη από τη μεγάλη αγωνιστική πορεία του κλάδου και του εργατικού μας κινήματος γενικότερα. Η μεγαλύτερη τιμή που μπορούμε, εξάλλου, να κάνουμε στην ιστορία μας, είναι να διδαχτούμε από αυτήν κι όχι απλά να την επικαλεστούμε».

Με αυτά τα λόγια, ο Β. Βακάλης, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, καλωσόρισε χτες τους εργαζόμενους, συνδικαλιστές και εκπροσώπους των ταξικών σωματείων και συνδικάτων, που βρέθηκαν στην εκδήλωση για τα 20χρονα της δράσης του.

«Η πείρα της ίδρυσης του Συνδικάτου», σημείωσε ο Β. Βακάλης, «αλλά και της μετέπειτα πορείας του αποτελεί ζωντανό παράδειγμα εργατικής δημοκρατίας σαν απαραίτητο στοιχείο της εκπλήρωσης των σκοπών της εργατικής τάξης. Είναι φωτεινό παράδειγμα της διαλεκτικής σχέσης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων: Ολοι μαζί αποφάσισαν, όλοι μαζί υλοποίησαν. Αυτή ήταν η πρώτη και βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του εγχειρήματος».

Παραλληλίζοντας τη σημερινή τακτική των δυνάμεων της συναίνεσης στο συνδικαλιστικό κίνημα με την επίθεση που δέχτηκε το Συνδικάτο από τα πρώτα κιόλας βήματά του, ο Β. Βακάλης τόνισε: «Οπως τότε, έτσι και σήμερα, παλεύουν σταθερά για τον οργανωτικό εκφυλισμό του εργατικού κινήματος και τον τελικό αφοπλισμό του απέναντι στην επιθετικότητα του κεφαλαίου. Κραυγαλέα απόδειξη για κάτι τέτοιο αποτελούν οι αποφάσεις του 31ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ με ευθύνη των ξεπουλημένων πλειοψηφιών για τη δημιουργία χαλαρών ενώσεων εργαζομένων κατά δήμο, καθώς και τη θεσμοθέτηση περιφερειακών συντονιστικών συμβουλίων πάνω από τα Εργατικά Κέντρα στις 13 περιφέρειες της χώρας. Η αντιπαράθεση εκείνης της περιόδου, όπως αποδείχνουν οι μετέπειτα εξελίξεις, δεν ήταν μια αντιπαράθεση με στενά οργανωτίστικο περιεχόμενο, αλλά μια αντιπαράθεση για τον προσανατολισμό και την προοπτική του κινήματος. Μια αντιπαράθεση, που η έκβασή της καθόρισε τις μετέπειτα εξελίξεις στον κλάδο».

«Πολύ λίγα θα είχαν πραγματοποιηθεί χωρίς τη βαθιά πολιτικοποίηση των στελεχών του Συνδικάτου, τη γνώση ανάπτυξης της ταξικής πάλης», τόνισε συμπερασματικά ο Β. Βακάλης και συνέχισε: «Οι λύσεις δεν έρχονται αυτόματα, αλλά σαν προϊόν επίμονης και επίπονης δουλιάς, που δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι απαιτείται καθημερινή προσπάθεια για την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων. Στη ζωή αποδείχνεται ότι κερδίζουν οι τολμηροί. Πολύ λίγα θα είχαν πραγματοποιηθεί, αν αυτά που γεννήθηκαν σαν πρωτοπόρες σκέψεις και στην πορεία σαν αποφάσεις δεν προωθούνταν στη ζωή με τόλμη, αποφασιστικότητα και με όρους σύγκρουσης».

Για την αγωνιστική προοπτική του οικοδομικού κινήματος, ο πρόεδρος του Συνδικάτου σημείωσε στο κλείσιμο της ομιλίας του: «Βιώνουμε σήμερα τη με αμείωτη ένταση επιθετικότητα του κεφαλαίου, την όξυνση των ταξικών αντιθέσεων με σοβαρές επιπτώσεις στην κατάσταση της εργατικής τάξης. Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας είναι και θα παραμείνει εργαλείο ταξικής πάλης, κυματοθραύστης των επιθέσεων του κεφαλαίου, της κυβερνητικής και γενικότερα της κυρίαρχης πολιτικής. Οι οικοδόμοι της Αθήνας, όλοι μας, έχουμε χρέος να κάνουμε το Συνδικάτο ακόμα πιο ισχυρό, πιο μαζικό, φρούριο της ταξικής πάλης, ικανό να οργανώσει τους αγώνες του κλάδου ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Δεν είναι απλά καθήκον μας. Είναι υποχρέωσή μας».