Συνθήκες σύγχρονης δουλείας επιχειρούν να επιβάλουν στις επιχειρήσεις τους οι βιομήχανοι της Κλωστοϋφαντουργίας και της Ενδυσης, με πρόσχημα την απελευθέρωση των εισαγωγών από τρίτες χώρες που θα ισχύσει από 1-1-2005. Στο στόχαστρο του ελληνικού κεφαλαίου μπαίνουν με μεγαλύτερη ένταση τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, αφού ένα από τα βασικά αιτήματα των βιομηχάνων της Κλωστοϋφαντουργίας είναι η μείωση των ασφαλιστικών τους εισφορών τουλάχιστον κατά 50% την επόμενη τριετία! Εκβιάζουν, μάλιστα, ανοιχτά τους εργαζόμενους των κλάδων να δεχτούν τη νέα αντεργατική επέλαση που κυοφορείται εναντίον τους, κάνοντας λόγο για απώλεια 10.000 θέσεων εργασίας μέσα στον επόμενο χρόνο, στην περίπτωση που δεν υλοποιηθούν οι προτάσεις τους.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα», οι βιομήχανοι της Κλωστοϋφαντουργίας, σε υπόμνημα που παρέδωσαν την Τρίτη στον υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα, επικεντρώνουν σε τρία βασικά αιτήματα, προκειμένου - όπως ισχυρίζονται - να προστατευτούν από τις αθρόες εισαγωγές φθηνών προϊόντων που θα κατακλείσουν την ελληνική αγορά από το 2005. Συγκεκριμένα, απαιτούν μοριοδότηση 15% του κλάδου από τον αναπτυξιακό νόμο, πανελλαδικές ενισχύσεις στον κλάδο από τον ίδιο νόμο ανεξάρτητα από γεωγραφικές περιοχές και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών τους κατά τουλάχιστον 50% την επόμενη τριετία.

Το τελευταίο αυτό αίτημα αποτελεί ευθεία επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και προαναγγέλλει τη λήψη νέων άγριων μέτρων από την πλευρά της κυβέρνησης, με στόχο τη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» για τους βιομήχανους και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους. Με πρωτοπόρους τους κλάδους της Κλωστοϋφαντουργίας και του Ετοιμου Ενδύματος ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων, την απαλλαγή των βιομηχάνων από τη συμμετοχή τους στο κόστος της Κοινωνικής Ασφάλισης, με τελικό στόχο την πλήρη κατάργησή της.

Η κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να δώσει «γην και ύδωρ» στους βιομήχανους, αφού ήδη έχει δεσμευτεί για την παροχή νέων προνομίων και επιδοτήσεων μέσα από τον νέο αναπτυξιακό νόμο και το 4ο ΚΠΣ. Την ίδια στιγμή που οι Ελληνες βιομήχανοι εξαπολύουν μύδρους ενάντια στην κρατική επιδότηση των επιχειρήσεων στην Κίνα, ζητάνε και πετυχαίνουν νέες επιδοτήσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Εξίσου υποκριτικό είναι το ενδιαφέρον τους για τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν στην Κίνα, καθώς είναι γνωστό ότι το ελληνικό κεφάλαιο είναι το πρώτο σε επενδύσεις στα Βαλκάνια, όπου το εργατικό κόστος είναι υποπολλαπλάσιο του ελληνικού. Για τη μετανάστευση μάλιστα των επιχειρήσεών τους, οι Ελληνες βιομήχανοι επιδοτήθηκαν αδρά από την κυβέρνηση, με χρήματα των ίδιων των εργαζομένων.

Η επιθετικότητα του ελληνικού κεφαλαίου σε συνάρτηση με την πλήρη συναίνεση της κυβέρνησης στα αντεργατικά τους αιτήματα καθιστούν τα επόμενα χρόνια ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους εργαζόμενους στους κλάδους της Κλωστοϋφαντουργίας και της Ενδυσης. Η αναδιανομή της παγκόσμιας αγοράς που προωθείται από το πολυεθνικό κεφάλαιο - κομμάτι του οποίου είναι και το ελληνικό - μέσα από τον ΠΟΕ σηματοδοτεί νέα δεινά τόσο για τους εργαζόμενους στην Κλωστοϋφαντουργία, όσο και για το σύνολο της εργατικής τάξης.