Με τυμπανοκρουσίες και διθυράμβους η κολομβιανή κυβέρνηση ανακοινώνει στις 15 Δεκέμβρη τη σύλληψη στην πόλη Κούκουτα, κοντά στα σύνορα με τη Βενεζουέλα, από τις δυνάμεις ασφαλείας, ενός ακόμη ηγετικού στελέχους των Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC-ΕΡ). Το ηγετικό στέλεχος δεν είναι άλλο από το διοικητή Ρικάρντο Γκονσάλες ή Ροντρίγκο Γκράντα ή Γκάγιο Πίντο, αποκαλούμενος και «υπουργός Εξωτερικών» των FARC, ο οποίος συμμετείχε και στην κοινή περιοδεία που είχαν πραγματοποιήσει στην Ευρώπη το 2001 η κυβέρνηση της Κολομβίας και οι FARC-ΕΡ, για την ενημέρωση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και της ΕΕ όσον αφορά στις εξελίξεις στην Κολομβία και τις ειρηνευτικές συνομιλίες.

Ο Γκράντα από τη φυλακή υψίστης ασφαλείας στην Κολομβία θα δηλώσει προς τον Κάρλος Λοσάνο Γκιγιέν, διευθυντή της εφημερίδας «Voz», όργανο του ΚΚ Κολομβίας, ότι η σύλληψή του δεν έγινε εντός της κολομβιανής επικράτειας αλλά στη Βενεζουέλα και παραδόθηκε στις κολομβιανές δυνάμεις ασφαλείας... Οι FARC με ανακοίνωσή τους απευθύνουν δημόσια ερωτήματα προς την κυβέρνηση Τσάβες, ως προς τις συνθήκες απαγωγής, όπως κάνουν λόγο και για την παράδοσή του στις κολομβιανές αρχές.

Τελικά σχεδόν τρεις βδομάδες αργότερα θα επιβεβαιωθεί από όλες τις πλευρές ότι όντως η σύλληψη του Γκράντα έγινε όχι μόνο στην εδαφική επικράτεια της Βενεζουέλας αλλά στην ίδια την πρωτεύουσα Καράκας. Για την ακρίβεια, όπως δήλωσε την Τετάρτη ο υπουργός Εσωτερικών της Βενεζουέλας, Τζέσε Τσακόν, ο Γκράντα απήχθη τη Δευτέρα 13 Δεκέμβρη, στο Καράκας από «κυνηγούς κεφαλών που είχε προσλάβει η κυβέρνηση Ουρίμπε» και ενόσω βρίσκονταν στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας αφού συμμετείχε στη Δεύτερη Σύνοδο του Μπολιβαριανού Κογκρέσου των Λαών, όπως ανέφερε και στην ανακοίνωσή του το ΠΓ του ΚΚ Βενεζουέλας. Ενώ την περασμένη Κυριακή ο Πρόεδρος Ούγο Τσάβες Φρίας στην εβδομαδιαία του εκπομπή «Alo Presidente», διαψεύδοντας τόσο τον Πρόεδρο της Κολομβίας Αλβαρο Ουρίμπε Βέλες και τον αρχηγό της αστυνομίας Τσάβες Κάστρο, έκανε λόγο για κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας της Βενεζουέλας εκ μέρους της Κολομβίας. Οσο για τους «κυνηγούς κεφαλών» δεν είναι άλλοι από μέλη των μυστικών υπηρεσιών της Βενεζουέλας (DISIP) οι οποίοι «προσελήφθησαν» από την κολομβιανή κυβέρνηση... και έλαβαν μάλιστα το ποσό του 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων ως ανταμοιβή ή επικήρυξη, όπως δήλωσε ο υπουργός Αμυνας της Κολομβίας Χόρχε Ουρίμπε στο τηλεοπτικό δίκτυο RCN, δηλώνοντας επιπροσθέτως ότι η όλη επιχείρηση σύλληψης του Γκράντα στοίχισε 2 εκατομμύρια δολάρια! Στην επιχείρηση σύλληψης και παράδοσης συμμετείχαν σύμφωνα με πληροφορίες ακόμη και πράκτορες της CIA...

Οι τελευταίες εξελίξεις σε αυτό το θρίλερ, όπως έχει εξελιχθεί, με τις τεράστιες πολιτικές διαστάσεις, αφορούν: στην ανάκληση του πρέσβη της Βενεζουέλας στην Κολομβία στρατηγού Κάρλος Σαντιάγο Ραμίρες όπως δήλωσε ο αντιπρόεδρος Χοσέ Βισέντε Ράνχελ. Στη διερεύνηση όλων των δυνατοτήτων για κατάθεση επίσημου διαβήματος διαμαρτυρίας καθώς, όπως αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών της Βενεζουέλας, είναι ένα γεγονός που οπωσδήποτε θα έχει «διεθνείς συνέπειες». Στην απόφαση της έκτακτης συνεδρίασης του Κογκρέσου για τη σύσταση ειδικής εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει σε βάθος όλη την υπόθεση απαγωγής και παράδοσης του Γκράντα και στην «ανεύρεση» των δύο «κυνηγών κεφαλών», που κατά την εφημερίδα «El Mundo», πρόκειται για δύο υψηλόβαθμα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών με πρότερη εμπειρία σε ανάλογες επιχειρήσεις, όπερ συνεπάγεται ότι είναι «εν ενεργεία», καθώς και στην κράτηση τεσσάρων μελών των δυνάμεων ασφαλείας της Κολομβίας που βρέθηκαν παρανόμως σε έδαφος της Βενεζουέλας.

Οι διαστάσεις και οι προεκτάσεις αυτής της απαγωγής που συνιστά μία σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που αχνοφαίνονται - μέχρι στιγμής πάντα - ίσως από την εξέλιξη της υπόθεσης.

Καταρχήν, εύλογα ερωτηματικά προκαλεί η χρονική σύμπτωση(;). Η σύλληψη του Γκράντα έγινε στις 13 Δεκέμβρη, ημέρα αναχώρησης του Προέδρου Τσάβες για την επίσκεψή του στην Κούβα, όπου παραβρέθηκε στην άσκηση παλλαϊκής άμυνας «Οχυρό 2004» αλλά και υπέγραψε στις 14 Δεκέμβρη με τον Φιντέλ Κάστρο το Μπολιβαριανό Εναλλακτικό Σχέδιο για την Αμερική, την ALBA, ως αντίπαλο δέος της Συμφωνίας για τη Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου ALCA. Μάλιστα, ο Τσάβες είχε «καθυστερήσει» την αναχώρησή του κατά 24 ώρες, «για λόγους «εθνικής ασφαλείας».

Εκτός αυτών, Το γεγονός της σύλληψης του Γκράντα εντός της Βενεζουέλας, είναι από μόνο του ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα για τις σχέσεις μεταξύ της Κολομβίας και της Βενεζουέλας, δεδομένης της έντασης που επικρατεί μεταξύ των δύο χωρών, αφού όλες οι επεμβάσεις χαμηλής έντασης εναντίον της Βενεζουέλας κατευθύνονται από τις ΗΠΑ αλλά εκτελούνται από την Κολομβία.

Το πρόσφατο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Τσάβες έχει προσπαθήσει να εκτονώσει το επίπεδο της έντασης και μάλιστα έχει προχωρήσει σε κινήσεις βελτίωσης των σχέσεων, όπως οι κοινές κατασκευές, μεταξύ αυτών ο πετρελαιαγωγός που θα καταλήγει στον Ειρηνικό. Συνεπώς, ένα τόσο σοβαρό περιστατικό παραβίασης της κυριαρχίας της Βενεζουέλας θα κλιμακώσει εκ νέου την ένταση.

Την ίδια στιγμή, η υπονομευτική δράση ορισμένων διεφθαρμένων αξιωματούχων της Βενεζουέλας, δημιουργεί τριγμούς μεταξύ των κομμάτων που συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό στη Βενεζουέλα και ενδεχομένως μεταξύ των λαϊκών κινημάτων στη Λατινική Αμερική. Οπως πολύ χαρακτηριστικά σημειώνει το ΠΓ του ΚΚ Βενεζουέλας, «απαιτείται η άμεση εκκαθάριση όλων των σωμάτων ασφαλείας, σε όλες τις βαθμίδες και ειδικά στις μυστικές υπηρεσίες» ...«αλλά και να επιδιωχτεί άμεσα η πολιτική συνοχή όλων των επιπέδων της κυβέρνησης και η πολιτικής μας γραμμή πρέπει να συνάδει με τις ενέργειές μας σε όλα τα επίπεδα εξουσίας».

Στη Βενεζουέλα, όπου η αντιπολίτευση έχει χάσει οκτώ συναπτές εκλογικές αναμετρήσεις και αρχίζει να διαλύεται, ενώ η «διαδικασία της μπολιβαριανής επανάστασης» περνά στη φάση εμβάθυνσης, όπου δημιουργείται ένα ακόμη λαϊκό πρόγραμμα, το «πρόγραμμα Ζαμόρα» ώστε να κηρυχτεί ο «πόλεμος κατά των λατιφούντιων» και να προωθηθεί η αναδιανομή της γης. Πρόκειται για τα κοινωνικά προγράμματα που στηρίζουν την «μπολιβαριανή διαδικασία» με απόλυτα λαϊκή συμμετοχή, όπου δρουν παράλληλα αλλά παντελώς ανεξάρτητα από τα υπουργεία που ακόμη ως θεσμοί έχουν εντελώς αστική δομή. Την ίδια στιγμή αναζητιέται ο τρόπος θεσμοποίησης αυτής της λαϊκής συμμετοχής και του κινήματος στα πολιτικά δρώμενα.

Οσο για το πλατό της Λατινικής Αμερικής τα πράγματα σταδιακά, αν και άμορφα, καταδεικνύουν την τάση στροφής «προς τα αριστερά» - όπως εκτιμούν ομοφώνως - όλης της αμερικανικής υποηπείρου... Ετσι ο σχετικός κλονισμός της εμπιστοσύνης δρα το έλασσον ανασταλτικά ως προς το συντονισμό της πάλης και των μετώπων του αγώνα.

Τέλος, ίσως η πιο επικίνδυνη διάσταση αυτού του γεγονότος είναι ότι η σύλληψη του Γκράντα, δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, ούτε δυστυχώς το πρώτο. Οπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει και η ανακοίνωση του ΠΓ του ΚΚ της Βενεζουέλας, σε ανάλογη επιχείρηση είχαν συλληφθεί τρεις Βάσκοι αγωνιστές και είχαν παραδοθεί στην κυβέρνηση Αθνάρ. Σημειώνει επίσης, ότι έχουν αναφερθεί περιστατικά, ειδικά σε συνοριακές με την Κολομβία πόλεις, εκφοβισμός, παράνομη ολιγόωρη κράτηση ακόμη και προσπάθεια απαγωγών στελεχών του ΚΚ και της Κομμουνιστικής Νεολαίας εκ μέρους της «εταιρίας», δηλαδή Αμερικανών πρακτόρων, Κολομβιανών Παραστρατιωτικών και Βενεζουελανών μισθοφόρων. Και καταλήγει ότι οι επιχειρήσεις αυτές στο «Πλαίσιο του Πατριωτικού Σχεδίου του Ουρίμπε» θυμίζουν την «Επιχείρηση Κόνδωρ» του Χιλιανού δικτάτορα Αουγούστο Πινοτσέτ, όπου κομμουνιστές και αγωνιστές απήχθησαν και εξοντώθηκαν σε αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής, στις ΗΠΑ αλλά και την Ευρώπη.

Οντως δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό... Εξάλλου, σε ανάλογη κοινή επιχείρηση των κολομβιανών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών είχε συλληφθεί στην πρωτεύουσα του Εκουαδόρ και στο πλαίσιο των επιχειρήσεων του «Σχεδίου των Ανδεων», στις 2 Γενάρη 2003, ο Ρικάρντο Παλμέρα Πινέδα, γνωστός και ως Σιμόν Τρινιδάδ, ένας άνθρωπος από μία πλούσια οικογένεια γαιοκτημόνων που σπούδασε στο Χάρβαρντ αλλά εντάχθηκε στο λαϊκό κίνημα για μία άλλη Κολομβία, έγινε μέλος των FARC-ΕΡ και συμμετείχε στις ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ των FARC-ΕΡ και της κυβέρνησης του Αντρές Παστράνα, από το 1999 έως το Φλεβάρη του 2002. Να σημειωθεί ότι συνελήφθη ενόσω είχε μεταβεί στο Κίτο για να συναντηθεί με αξιωματούχους του ΟΗΕ! Μεταφέρθηκε στην Μπογκοτά με μία αμιγώς στρατιωτική επιχείρηση που ονομάστηκε «Επιχείρηση Ελευθερία» - όπως οι πόλεμοι των ΗΠΑ εναντίον του Αφγανιστάν και του Ιράκ!- και τελικά, ο Τρινιδάδ εκδόθηκε στις ΗΠΑ, στις 31 Δεκέμβρη και θα αντιμετωπίσει περίπου 100 κατηγορίες - χαλκευμένες εννοείται - για τρομοκρατικές ενέργειες, εμπόριο ναρκωτικών, δολοφονίες, απαγωγές...

Η δεν ήταν απαγωγή και εκδίωξη από την Αϊτή, υπό την απειλή των όπλων των αμερικανών πεζοναυτών, του προέδρου Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ;