Μπόλικες ήταν οι αναφορές στον προχτεσινό Τύπο, σχετικά με το βομβαρδισμό της Δρέσδης από τους Αγγλοαμερικάνους στις 13 και 14 Φλεβάρη του 1945, με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων. Και, βέβαια, καθόλου τυχαία, όλα ανεξαιρέτως τα δημοσιεύματα συγκλίνουν στην «ιστορική» διαπίστωση ότι ο βομβαρδισμός της γερμανικής πόλης προέκυψε ύστερα από απαίτηση των Σοβιετικών, που ήθελαν ένα καίριο πλήγμα στα μετόπισθεν του Ανατολικού Μετώπου, προκειμένου να συνεχίσουν απρόσκοπτα την προέλασή τους στο έδαφος της Γηραιάς Ηπείρου. Η αναφορά στους 35.000 νεκρούς των βομβαρδισμών (άμαχοι στην πλειοψηφία τους), σε συνδυασμό με τη μικρή στρατηγική σημασία της πόλης, έρχεται να συμπληρώσει την προπαγάνδα που θέλει τη Σοβιετική Ενωση να επιβάλλει αναίτια την ισοπέδωση της Δρέσδης, για να εξυπηρετήσει τα σχέδιά εξάπλωσής της στην κεντρική Ευρώπη.

Πώς στοιχειοθετούν την προαναφερόμενη «ιστορική» διαπίστωση; Απλά, δεν κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να τη στοιχειοθετήσουν. Ούτε καν προβληματίζονται, ότι η αυθαίρετη και αντιιστορική διαπίστωσή τους έρχεται σε ριζική αντίθεση με την «κούρσα», που έκαναν την εποχή εκείνη οι δυτικοί σύμμαχοι, ώστε να μην απελευθερώσει ολόκληρη τη Γερμανία ο Κόκκινος Στρατός. Απλώς, κάνουν τη «δουλιά» τους.