«ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ δυνατό» θα έρθει στο ελληνικό Κοινοβούλιο η συνθήκη για το ευρωπαϊκό Σύνταγμα, όπως δήλωσε χθες ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, παρουσιάζοντας τη ...βιασύνη, ως δείγμα σεβασμού των θεσμών!

Μπορεί στα θέματα των προσωπικών δεδομένων, των μυστικών κονδυλίων, των Μέσων Ενημέρωσης και τόσων άλλων η Βουλή να παρακάμπτεται έως και προκλητικά, όμως στο θέμα του λεγομένου Ευρωσυντάγματος φαίνεται ότι ...τη θυμήθηκαν.

Γιατί, άραγε, δεν ομολογούν ευθέως ότι θέλουν να κλείσουν όπως όπως και γρήγορα αυτό το θέμα και, το κυριότερο, να μην καταλάβει κανείς, πού και πόσο «έμπλεξαν» - για να μην πούμε «έδεσαν» - τη χώρα;

Οχι πως μας εντυπωσιάζουν τέτοιου είδους πρακτικές. Αλλωστε, ουδέποτε ρωτήθηκε ο Ελληνας πολίτης για όλα αυτά και ουδεμία σχέση με τις ανάγκες και τα συμφέροντα των Ευρωπαίων εργαζομένων έχει το εκκολαπτόμενο Ευρωσύνταγμα. Ταιριαστή καθόλα η εξέλιξη.

ΩΣΤΕ, ΛΟΙΠΟΝ, λόγω του «ντόρου» για τους χρηματιζόμενους δικαστές έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη οι κάτοικοι αυτής της χώρας; Το πιστεύουν στα σοβαρά οι κυβερνώντες; Τα τηλεοπτικά κανάλια, άραγε, περιμένει ο κάθε Ελληνας για να αποκτήσει άποψη, για το σύστημα απονομής δικαιοσύνης;

Είναι σίγουρο ότι ο εργαζόμενος στις ΔΕΚΟ και ο ναυτεργάτης που επιστρατεύτηκαν έχουν τη δική τους γνώμη εδώ και πολύ καιρό. Το ίδιο και ο αγρότης που κυνηγήθηκε δικαστικά, επειδή διεκδίκησε το δίκιο του, όπως και ο καταληψίας μαθητής που απειλήθηκε με εισαγγελική παρέμβαση.

Στην ίδια κατηγορία και ο μισθωτός που κάθε απεργία του βγαίνει παράνομη, ο καταναλωτής που αντιμετωπίζει τους πανάκριβους δικηγόρους μιας αλυσίδας σούπερ μάρκετ, και ο δύστυχος πολίτης γενικώς που περιμένει μήνες και χρόνια για να οριστεί μια δικάσιμος.