Ως προς αυτό, υπήρξε σαφέστατος, μιλώντας την περασμένη Δευτέρα σε συγκέντρωση του ΣΥΝ στο γήπεδο του Σπόρτινγκ. Εμφανίστηκε διαπρύσιος κήρυκας της «ενότητας των αριστερών δυνάμεων», φροντίζοντας ευθύς εξαρχής να οριοθετήσει τη βάση πάνω στην οποία αυτή μπορεί να οικοδομηθεί με σαφέστατο ευρωενωσιακό προσανατολισμό - αναφωνώντας «ευτυχώς είμαστε μια δύναμη με ευρωπαϊκό προσανατολισμό» - που πάει χέρι - χέρι με την καταδίκη του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, η οποία ήταν δριμεία, καθώς στη «γραμμή» της ΕΕ εξίσωσε το σοσιαλιστικό σύστημα με βαρβαρότητα, αναφέροντας: «Δεν ξεχνάμε τα μοιραία ατοπήματα, όπως το να διαχωρίζεται ο σοσιαλισμός από την ελευθερία ή το να ακολουθούνται άκριτα αντιλήψεις διεθνών κέντρων. Ο 21ος αιώνας έχει τη δική του Αριστερά. Μόνο που θα είναι μια Αριστερά δεμένη άρρηκτα με την ελευθερία και τη δημοκρατία, χωρίς τις οποίες ο σοσιαλισμός μεταλλάσσεται σε βαρβαρότητα»!

Κατά το «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός», ο πρόεδρος του ΣΥΝ ζήτησε «μάχη» για «μια άλλη παγκοσμιοποίηση». Οπως πάντα όμως, κανένας προσδιορισμός του περιεχομένου της, ούτε του δρόμου που οδηγεί σ' αυτήν. Νομιμοποιούμαστε να υποθέσουμε πως αυτό το «άλλο» για τον ΣΥΝ δεν υπερβαίνει τα όρια του σημερινού συστήματος, αν κρίνουμε από προτάσεις του όπως αυτή για ένα άλλο Σύμφωνο Σταθερότητας, για ένα άλλο ευρωσύνταγμα, πάντα όμως στα πλαίσια του συστήματος που τα γεννά γιατί τα έχει ανάγκη, αποτελώντας νομοτελειακά «εικόνα και ομοίωσή του».

Σε ό,τι αφορά την κατάσταση που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας, ο Αλ. Αλαβάνος παρέθεσε προβλήματα, ανέβασε τους τόνους ενάντια στη ΝΔ, αλλά εξέφρασε και την άποψη ότι αυτές οι επιλογές «μοιάζουν με μονόδρομο όσο κυριαρχεί ο σημερινός δικομματισμός» και όχι όσο κυριαρχεί το σημερινό κοινωνικοοικονομικό σύστημα, που στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας εκφράζεται σήμερα με τον δικομματισμό, αύριο ενδεχομένως με μια διακυβέρνηση άλλης μορφής πάντα όμως στη δική του υπηρεσία. Αυτό το σύστημα βολεύεται πολύ με τέτοιου τύπου εκτιμήσεις.