Εμμένει στην αντίθεσή του για την καταστροφή του αρχαιολογικού χώρου του Μακρυγιάννη με την ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών), με ψήφισμα της Γενικής του Συνέλευσης (22/2). Η ΓΣ ενέκρινε, επίσης, ψηφίσματα για τις λεγόμενες «ειδικές ρυθμίσεις» που έχουν κατακρεουργήσει τα ελάχιστα διατηρητέα κτίρια, για το Ιερό της Παλληνίδος Αθηνάς και για την καταστροφή του φυσικού και ιστορικού περιβάλλοντος των Σπετσών.

Η ΓΣ «καταδικάζει την απόφαση της κυβέρνησης για τη συνέχιση της καταστροφής (σ.σ. στου Μακρυγιάννη) κατά παράβαση Διεθνών Συμβάσεων και του Αρχαιολογικού Νόμου. Καλεί την κυβέρνηση να απαντήσει στις επιστολές της UNESCO» και να σεβαστεί την παράγραφο 56 της Συνθήκης των Παρισίων, η οποία ορίζει τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών όσον αφορά στις νέες κατασκευές «που μπορεί να επηρεάσουν την αξία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς».

Ζητά «την άμεση παύση όλων των οικοδομικών εργασιών στον αρχαιολογικό χώρο, τη χωροθέτηση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης (ΝΜΑ) μετά από ανοιχτό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και την αποκατάσταση των μνημείων της Ακρόπολης, βάσει του ψηφίσματος της UNESCO του Μεξικό, το 1982, με επανεγκατάσταση των αποσπασμένων μελών του (...)».

Για τα διατηρητέα, η ΓΣ καταγγέλλει «τη συστηματική υποβάθμισή» τους «με τις αμαρτωλές "ειδικές ρυθμίσεις" του ΥΠΕΧΩΔΕ», οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα «να απομένει στα "διατηρητέα κτίρια" μόνο το εξωτερικό τους κέλυφος, να μεταβάλλονται σε σκηνικό και τελικά να καταστρέφεται η αρχιτεκτονική μας κληρονομιά». Να σημειωθεί ότι ανάλογη απόφαση πήρε πρόσφατα και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, γεγονός που αποδεικνύει ότι το αίτημα είναι υπερώριμο.

Για το ιερό της Παλληνίδος Αθηνάς, στο Γέρακα Αττικής, η ΓΣ «καταδικάζει ομόφωνα τις αποφάσεις του ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) της 22/11/2004, στις οποίες επιτρέπεται η οικοδόμηση ανάμεσα στα μνημεία του Ιερού. Αντιτίθεται στην απόφαση της διοίκησης του ΥΠΠΟ να επανεξεταστούν μεμονωμένα τα όμορα οικόπεδα και να αποδεσμευτούν από την απαλλοτρίωση με σκοπό την οικοδόμηση».

Τέλος, η ΓΣ «εκφράζει ομόφωνα την ανησυχία και αντίθεση των μελών της για τη βαθμιαία καταστροφή του φυσικού και ιστορικού περιβάλλοντος της νήσου των Σπετσών, η οποία προστατεύεται με το νόμο 352/31/5/1967 και έχει ενταχθεί στις περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, σπάνιας χλωρίδας και πανίδας». Σύμφωνα με το ICOMOS, οι Σπέτσες απειλούνται από τα σχέδια της δημοτικής αρχής «να διανοίξει δρόμο πάνω στη ζώνη πυρόσβεσης μέσα στη δασική έκταση που καταστράφηκε με εμπρησμούς, το 2000» και από την κατασκευή νέου λιμανιού μεγάλων διαστάσεων στη θέση όπου βρίσκεται το παραδοσιακό λιμάνι της Ντάπιας Σπετσών. Επιπλέον, «ιδιώτες προτίθενται να αναγείρουν οικοδομές στο μυχό του Φάρου του Παλιού Λιμανιού στο σημείο όπου αποτράπηκε η απόβαση του Οθωμανικού Στόλου με χρήση πυρπολικών».