Γεννήθηκε στο Αηδονοχώρι Σερρών το 1922. Από 10 χρόνων μαθαίνει Βυζ. μουσική, μαντολίνο, βιολί, λαούτο. Συνέχισε τα θεωρητικά στο παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Σερρών με διευθυντή τον Μανώλη Καλομοίρη. Συγκρότησε κατά καιρούς χορωδίες και μικρές ορχήστρες σε Σέρρες, Σιδηρόκαστρο (και φιλαρμονική στο δήμο). Στη Θεσσαλονίκη διηύθυνε επί 32 χρόνια τη μεγάλη χορωδία «ΟΡΦΕΑΣ», την παιδική «Νικ. Μάντζαρος» στην Πολίχνη, του «Φιλοπρόοδου» Κοζάνης. Εγραψε μικρό συμφωνικό έργο για πιάνο και μεικτή χορωδία (σε στίχους του), το «ΕΙΡΗΝΗ» κ.ά., ενώ διασκεύασε και πλήθος διαφόρων τραγουδιών. Εγραψε επίσης πάνω από 50 λαογραφικά διηγήματα με ντόπιο γλωσσάρι του Ν. Σερρών και άλλα προσωπικά του βιώματα και αναμνήσεις. Εζησε όπως και εκατομμύρια άλλοι Ελληνες τις συνέπειες της Κατοχής, των διώξεων και του εμφυλίου πολέμου, καθώς και τα αιματηρά γεγονότα της Μακρονήσου στις 29/2 και 1/3 του 1948, τα οποία και περιέγραψε σε άλλη του αφήγηση.