Το κακοπαιγμένο θέατρο αποπροσανατολισμού και παγίδευσης, που «ανέβηκε» στη Βουλή κατά τη διάρκεια της 3ήμερης συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, είχε πολλές σκηνές. Ανάμεσα στις ψεύτικες οξύτητες, στις προσωπικές αντιπαραθέσεις και στο συναγωνισμό για το ποιος θα πει την καλύτερη ατάκα, μεταξύ των στελεχών της αντιλαϊκής κυβέρνησης της ΝΔ και της αντιλαϊκής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, υπήρξαν και δύο μονόπρακτα με «ξεχωριστό» ενδιαφέρον. Το ένα ήταν η πρόταση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΝ, «Ελάτε να ενώσουμε τα προοδευτικά "ναι" και τα προοδευτικά "όχι" του ευρωσυντάγματος», που η ηγεσία του ΣΥΝ καμώθηκε πως απάντησε. Και το άλλο ήταν η πρόταση που έκανε από το βήμα της Βουλής ο πρώην πρόεδρος και σημερινός βουλευτής του ΣΥΝ, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, που η τωρινή ηγεσία καμώθηκε πως δεν άκουσε! Ομως, η «Κ. Ελευθεροτυπία» (19 του Ιούνη) με άρθρο την επαναφέρει στην επικαιρότητα! Τυχαίο; Οσο τυχαία ήταν και η πρόταση!

Μα τι πρόταση έκανε ο Ν. Κωνσταντόπουλος που η «Κ. Ελευθεροτυπία» τη θεωρεί «βότσαλο στη λίμνη» και το «Εθνος» της επομένης (21 του Ιούνη) είχε, εντελώς τυχαία, τρεις συνεντεύξεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τις σχέσεις του κόμματός τους με την Αριστερά; Ο,τι πρότεινε και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ σε μια πιο γενικευμένη θεώρηση και στόχευση: «Το ελληνικό "όχι" στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού πρέπει να αποκτήσει την πολιτική του έκφραση. Μια πολιτική έκφραση πλατιά, μαζική, ικανή να δημιουργεί μεγάλα γεγονότα»!

Με άλλα λόγια: Εμπρός ξανά για την «κεντροαριστερά»!

Είναι φανερό πως η συγκεκριμένη πρόταση εντάσσεται σε μια συντονισμένη προσπάθεια να φρεσκαριστεί και ξανασερβιριστεί η πολυξινισμένη και παταγωδώς αποτυχημένη «κεντροαριστερά» ως η μόνη ρεαλιστική λύση για τους εργαζομένους και το λαό.

Η στιγμή της αναζωπύρωσης των συζητήσεων για την «ανάπτυξη» των κεντροαριστερών αυταπατών δεν είναι τυχαία. Υπάρχει μια έκδηλη ανησυχία σε τμήματα της πλουτοκρατίας όσον αφορά γενικά στις εξελίξεις και πιο συγκεκριμένα στον έλεγχο της λαϊκής συμπεριφοράς απέναντι στις βασικές τους πολιτικές επιλογές.

Η δυσφορία των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην πολιτική της ΝΔ είναι φανερό πως διαρκώς θα αυξάνεται και θα διογκώνεται όσο αυτή θα κλιμακώνει την επίθεσή της στα λαϊκά δικαιώματα. Ομως, αυτό που τους ανησυχεί δεν είναι γενικά η κοινωνική δυσφορία, αλλά η διαπίστωση ότι διαμορφώνονται όροι και προϋποθέσεις να μετεξελιχθεί αυτή σε ένα μαζικό απεγκλωβισμό των λαϊκών δυνάμεων από την πολιτική και την ιδεολογία τους, από τα κόμματά τους, από τον ευρωμονόδρομο!

Δεν αγνοούν καθόλου τη συσσωρευμένη εμπειρία των λαϊκών στρωμάτων. Την όξυνση της ταξικής πάλης. Την αυξανόμενη απήχηση της πολιτικής του ΚΚΕ. Την ικανότητά του να έχει σταθερά ανοιχτό μέτωπο στη συναίνεση, στην ταξική συνεργασία, στον ευρωμονόδρομο, σε κάθε μορφή πολιτικής διαχείρισης υπέρ του κεφαλαίου και, ταυτόχρονα, μια πλατιά, ενωτική, ταξική, κοινωνική πολιτική συνεργασίας στη γραμμή της αντιπαράθεσης με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό. Και αυτό γιατί έχει μια επεξεργασμένη, συνεκτική και ολοκληρωμένη πρόταση διεξόδου προς όφελος του λαού, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Μάλιστα, γνωρίζουν πολύ καλά πως για να εμποδιστεί η ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων πρέπει να εμποδιστεί η συνάντησή τους με την πολιτική και τη δράση του ΚΚΕ. Εδώ εντάσσεται η διαμόρφωση των κεντροαριστερών σεναρίων, στη δημιουργία ισχυρού αναχώματος.

Ενας βασικός φορέας των κεντροαριστερών αντιλήψεων στη χώρα μας ήταν και παραμένει ο ΣΥΝ.

Πρώτα και κύρια ο προγραμματικός του λόγος δεν έχει ουσιαστικές διαφορές από το ΠΑΣΟΚ! Και των δύο ο δρόμος προς το μέλλον είναι η ΕΕ!: «Η Ευρώπη της ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή και κοινωνική αλληλεγγύη»! Είναι ο ιμπεριαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο! Μα και η πολιτική τους έχει κοινή βάση. Είναι η αντιμετώπιση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της ΝΔ! Πρόκειται για ένα τέχνασμα που οδηγεί στην πόρτα της κεντροαριστερής παγίδας! Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει πολιτική μη αντιλαϊκή, μη αυταρχική, μη φιλοπόλεμη που να υπηρετεί τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου; Δηλαδή την αύξηση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του;

Πώς γίνεται ο ίδιος στόχος να εξυπηρετείται με άλλη πολιτική; Πού έγινε αυτό;

Οτι η ΝΔ εξαπολύει τα αντιλαϊκά της μέτρα εφαρμόζοντας τους νόμους του ΠΑΣΟΚ, έχοντας την ουσιαστική συναίνεσή του. Οτι οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις αποδείχτηκαν μια ακόμα οδυνηρή εμπειρία για τους εργαζομένους των χωρών τους και τρομακτική για τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας και του Αφγανιστάν, είναι ζητήματα για τα οποία ο λαλίστατος ΣΥΝ ...καταπίνει τη γλώσσα του! Το ίδιο κάνει και στο ερώτημα: Αφού αποστασιοποιείται από την «κεντροαριστερά», τότε ποια είναι η πρόταση εξουσίας, ή λύση που προτείνει στο λαό; Δε λέει...

Λίγες μέρες μετά το ηχηρό ΟΧΙ του γαλλικού λαού, στις 6 του Ιούνη, ο ΣΥΝ στο Συμβούλιο των αρχηγών του Ευρωπαϊκού Αριστερού Κόμματος υπέγραψε και αυτός την εναλλακτική πρόταση για την ΕΕ, που είναι πολύ διαφωτιστική, αφού εκτιμούν: «Είναι σημαντικό να αναπτυχθεί ένας διάλογος με τους οπαδούς του κριτικού "ναι", για να αρχίσουμε να δουλεύουμε μαζί για μια νέα ειρηνική Ευρώπη, που θα έχει απαλλαγεί από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές»!

Προτείνουν: «Σε όλες τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις να στηρίξουν τους ακόλουθους, άμεσους στόχους: Απόσυρση της οδηγίας Μπολκεστάιν και της οδηγίας για τον χρόνο εργασίας και κάθε νεοφιλελεύθερης οδηγίας. Απόσυρση κάθε διάταξης σχετικά με τη φιλελευθεροποίηση των δημόσιων υπηρεσιών. Μια νέα, ισότιμη και εναρμονισμένη φορολογική πολιτική, που να επιβαρύνει τα εισοδήματα και να είναι υπέρ της εργασίας. Νέες διεθνείς πολιτικές που να στηρίζονται στην ειρήνη, στην ισότητα και στην αλληλεγγύη».

Καλά, αυτή θα είναι ΕΕ των λαών;

Τόσο αριστερές και ριζοσπαστικές είναι αυτές οι προτάσεις σας, που όχι μόνο σοσιαλδημοκράτες μα και πολλοί συντηρητικοί δεν έχουν κανένα λόγο να μην τις υιοθετήσουν! Καλά, κύριοι του ΣΥΝ, δεν έχετε ακούσει τίποτα για την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, για τη «στρατηγική της Λισαβόνας», για τον περιορισμό του εργατικού κόστους; Η εναλλακτική σας πρόταση πού έρχεται σε αντίθεση; Ο τρόπος σάς πειράζει; Μόνο η οδηγία Μπολκεστάιν τσακίζει τα εργασιακά δικαιώματα; Η διάσπαση του εργάσιμου χρόνου, η μερική απασχόληση, τα ελαστικά ωράρια, η απελευθέρωση του ωραρίου, που προβλέπουν η «Λευκή Βίβλος», συνθήκες, δεκάδες οδηγίες και ψηφίσματα της ΕΕ, αυτά τι κάνουν; Θα τα μεταλλάξει η κεντροαριστερή εφαρμογή τους! Με απελευθερωμένη την αγορά, τις ιδιωτικοποιήσεις και την παράλληλη δράση του ιδιωτικού κεφαλαίου να τις χαίρεστε τις δημόσιες υπηρεσίες σας!

Για τη «φορολογική σας πολιτική», που «θα επιβαρύνει τα εισοδήματα» και θα «είναι υπέρ της εργασίας», από ομιλία του Αλογοσκούφη την αντιγράψατε; Είναι όντως πολύ ριζοσπαστικό να δίνεις φοροαπαλλαγές και κίνητρα στο κεφάλαιο για να δημιουργήσει θέσεις εργασίας! Και όσον αφορά στη διεθνή πολιτική της ΕΕ σας, δεν υπάρχει αμφιβολία, ο Ευρωστρατός και οι βόμβες της μόνο την ειρήνη θα στηρίζουν και τα μονοπώλιά της θα εκμεταλλεύονται ισότιμα τους λαούς!

Πέρα από θέσεις και τις διακηρύξεις ο ΣΥΝ υπηρετεί την «κεντροαριστερά» καθημερινά στην πράξη. Το κάνει με την ουσιαστική και μόνιμη συμπόρευσή του με το ΠΑΣΟΚ στο συνδικαλιστικό κίνημα. Το κάνει και στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μαζί συνδιοικούν την ΚΕΔΚΕ. Μαζί συνδιοικούν 20 δήμους στην Αθήνα! Αρκετές νομαρχίες και εκατοντάδες άλλους δήμους σε όλη τη χώρα! Με ποια πολιτική; Με ποια άλλη από την κεντροαριστερή εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων!

Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, τα λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να αντιπαλέψουν και να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική αν δεν ξεμπερδέψουν με τις κεντροαριστερές αυταπάτες. Με όποιο «πρόσωπο» κι αν εμφανίζονται παγιδεύουν το λαϊκό κίνημα στα όρια που θέτουν τα μονοπώλια και οι οργανισμοί του.

Η «νέα επιχείρηση» υπέρ της «κεντροαριστεράς» πρέπει να βρει μαχητικά αντίθετους, πριν από όλους, τους αριστερούς, τους ριζοσπάστες, τους προοδευτικούς ανθρώπους ανεξάρτητα από το βαθμό συμφωνίας τους με το ΚΚΕ. Γιατί αυτή μπορεί να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει μόνο ενάντια στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων και για τον αφοπλισμό του κινήματος. Αν η «αριστερή διαχείριση» της ΕΕ, του κεφαλαίου, του καπιταλισμού, είναι η μόνη λύση, τότε αυτό σημαίνει πως ο λαός δεν μπορεί να αναμετρηθεί με τον ιμπεριαλισμό και να τον νικήσει!

Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό: Για να προχωρήσουν αυτές οι αντιλήψεις στην πράξη σημαίνει «χτύπημα» του ΚΚΕ. Γι' αυτό κανένας αριστερός δεν μπορεί ούτε να παραβλέψει, ούτε να ανεχτεί, ούτε να συμβιβαστεί με το ρόλο του ΣΥΝ. Το έδειξε και η τελευταία αθλιότητα που διέπραξε ο πρόεδρός του, ισχυριζόμενος πως αφού το ΚΚΕ δεν μπαίνει στα κεντροαριστερά κόλπα και συνεχίζει να μάχεται ασυμβίβαστα τον ευρωμονόδρομο, ευθύνεται για τη «θερμοκοιτίδα που δημιουργεί το αυγό του φιδιού», την ακροδεξιά στην ΕΕ!