«Τιέρνο Μποκάρ» (τον υποδύεται ο Αφρικανός Χαμπίμπ Ντεμπελέ)

Με την παράσταση του ασιατικού έπους «Μαχατμπαράτα», από τον διάσημο σκηνοθέτη Πίτερ Μπρουκ, εγκαινιάστηκε το 1985, το μικρό ξύλινο αμφιθέατρο που έφτιαξε ο Δήμος Πετρούπολης, στο παλιό νταμάρι, γνωστό πλέον ως «Θέατρο Πέτρας», όπου πραγματοποιούνται τα Φεστιβάλ «Πέτρας». Είκοσι χρόνια μετά, ο Πίτερ Μπρουκ «ξαναγυρίζει» σ' αυτό το μικρό ξύλινο αμφιθέατρο, παρουσιάζοντας την τελευταία του δημιουργία, με τίτλο «Τιέρνο Μποκάρ», με πολυεθνικό καλλιτεχνικό σύνολο (οι βασικοί ερμηνευτές έπαιζαν και στο «Μαχατμπαράτα»). Πρόκειται για μια ακόμη πειραματική δημιουργία, βασισμένη στο βιβλίο «Η ζωή και η διδασκαλία του Τιέρνο Μποκάρ - ο σοφός της Μπαντιαγκάρα», γραμμένο από τον «μαθητή» του, Αμαντού Χαμπατέ Μπα. Η παράσταση (με ελληνικούς υποτίτλους, σε μετάφραση Λουίζας Μητσάκου - Γιάννη Παπαδάκη) θα παιχτεί από σήμερα μέχρι και τις 4/7.

Το κείμενο είναι της Μαρί-Ελέν Εστιέν, η μουσική των Τόσι Τσουχιτόρι - Αντονέν Στάλι, οι φωτισμοί του Φιλίπ Βιαλάτ, τα σκηνογραφικά στοιχεία του Αμπντού Ουολόγκουεμ. Παίζουν: Habib Dembele, Rachid Djaodani, Djiniba Kone, Sotigui Kouyati, Tony Mpoudja, Bruce Myers, Abdou Ouologuem, Helene Patarot, Dorcy Rugamba, Pitcho Womba Konga.

Σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, ο Πίτερ Μπρουκ, αναφερόμενος στο θέμα του έργου, είπε ότι αναπαριστά το βίωμα του Αφρικανού συγγραφέα Αμαντού Χαμπατέ Μπα από τον, επίσης Αφρικανό, ταπεινό, ασκητή φιλόσοφο δάσκαλό του, Τιέρνο Μποκάρ. Πρόκειται για «θέμα που φωτίζει ένα πρόβλημα που σήμερα αφορά ολόκληρο τον κόσμο: τη βία και τη μισαλλοδοξία», τόνισε ο Πίτερ Μπρουκ, και συμπλήρωσε: «Το θέατρο οφείλει να είναι πολύ κοντά στον άνθρωπο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ απρόβλεπτο ώστε να αφυπνίζει τη φαντασία του».

Η αφήγηση του Χαμπατέ Μπα «ταξιδεύει» τον θεατή στη σπαρασσόμενη από την αποικιοκρατία και τις - υποκινούμενες από αυτήν - εμφύλιες συγκρούσεις των ιθαγενών αφρικανικών φυλών, στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τις τραγικές συνέπειες της αποικιοκρατίας, των εμφύλιων σπαραγμών και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αντανακλά και το μικρό αφρικανικό χωριό, όπου ζούσε ο Τιέρνο Μποκάρ.

«Η προσπάθεια του ανθρώπου να ζήσει σε κοινότητες, έφερε δομές που κατέληξαν θεσμοί αρτηριοσκληρωτικοί. Ποιος, λοιπόν, πρέπει να είναι ο ρόλος του θεάτρου;». Θέτοντας αλλά και απαντώντας σ' αυτό το ερώτημα, ο Π. Μπρουκ λέει: «Οταν η κοινωνία ακινητοποιείται μέσα στις αρχές και στους κανόνες της, το θέατρο πρέπει να ταρακουνά το σταθερό και αμετακίνητο. Ο κλονισμός, ο χλευασμός, συχνά βίαιος, είναι απαραίτητα καλλιτεχνικά "όργανα" για να σπάσουμε τα ταμπού, για να δημιουργήσουμε ένα άνοιγμα. Η συγκεχυμένη κατάσταση, μέσα στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, απαιτεί έναν καινούριο στοχασμό. Και το θέατρο είναι ο καθρέφτης μέσα στον οποίο λάμπει, κάποιες φορές, το φέγγος του απολεσθέντος».