Δυο νέοι που έδωσαν τον τιτάνιο αγώνα της απεξάρτησης και κατάφεραν ν' απαλλαγούν απ' την υποδούλωση στην ουσιοεξάρτηση, βρίσκονται σήμερα στη φυλακή για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών όταν ήταν ακόμα στη χρήση. Βρίσκονται στη φυλακή γιατί κάποιοι δικαστές αντιμετώπισαν τη βεβαίωση του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) σαν ένα τυπικό πιστοποιητικό και όχι σαν την απόδειξη της συνειδητής άρνησης στη ναρκοϋποταγή και της αλλαγής του τρόπου ζωής. Και αντί οι δικαστές να στείλουν ένα μήνυμα ζωής για όλους τους νέους κόβουν, στην κυριολεξία, τα φτερά αυτών των παιδιών που έκαναν το καινούριο ξεκίνημα.

Ο Δημήτρης Πασχαλίδης και ο Βασίλης Αγγέλης, που τελείωσαν με επιτυχία προγράμματα του ΚΕΘΕΑ, βρίσκονται ο πρώτος στις φυλακές Διαβατών και ο δεύτερος στις φυλακές της Αμφισσας. Τα συναισθήματα που βιώνουν οι οικογένειές τους, οι θεραπευτές και οι φίλοι τους στον αγώνα της απεξάρτησης αποτυπώθηκαν χτες σε συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη, στην οποία ήταν παρόντες ο Ν. Παρασκευόπουλος, πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ και καθηγητής Ποινικού Δικαίου του ΑΠΘ, ο Φ. Καλοτεράκης υπεύθυνος του ΚΕΘΕΑ για τη Βόρεια Ελλάδα, η Στ. Σταθοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Οικογένειας, ο Μπ. Γδούπας, απόφοιτος του ΚΕΘΕΑ και φίλος του Βασίλη Αγγέλη, η μητέρα του Δημήτρη Πασχαλίδη, και ο Γ. Κάλφας, απόφοιτος του ΚΕΘΕΑ και συγκάτοικος του Δημήτρη Πασχαλίδη.

Αποκαλυπτικά τα λόγια του μάνας του Δημήτρη Πασχαλίδη. «Από την ημέρα, είπε, που έκανε απεξάρτηση ήταν το κάτι άλλο. Ηταν ένας αετός! Πάνω που ξαναβρήκαμε το παιδί, μας το παίρνουνε πίσω. Οταν πήγα στη φυλακή και τον είδα ήταν χάλια και μου είπε "Μάνα κουράστηκα. Γιατί;". Την ημέρα του Δικαστηρίου ο πρόεδρος τού πρόσβαλε το χαρτί της ΙΘΑΚΗΣ με έναν απαράδεκτο τρόπο και δεν το δέχτηκε».

Ο Γ. Κάλφας παράτησε τη δουλιά του για να βοηθήσει το φίλο του και μίλησε με τα καλύτερα λόγια για αυτόν.

Ο Μπ. Γδούπας υπογράμμισε ότι ο Β. Αγγέλης έχει τρία παιδιά, και παρά τις οικονομικές και άλλες δυσκολίες, κατάφερε μετά από πέντε χρόνια να απεξαρτηθεί. «Ο Βασίλης, είπε, πρόσφερε πολλά σε άλλα παιδιά που έκαναν απεξάρτηση, και η φυλάκισή του έχει επηρεάσει και αυτά, που φοβούνται μήπως έχουν την ίδια κατάληξη, γιατί εκκρεμούν και δικές τους υποθέσεις. Εχω κάνει φυλακή και ξέρω ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα. Οταν απεξαρτηθείς γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ξαναγεννιέσαι. Με αυτό που τους κάνουν τώρα γυρνάνε πίσω».

«Υπονομεύεται η ισχύς ενός βασικού κινήτρου για την αποθεραπεία, δηλαδή η πρόσκληση προς τους εξαρτημένους να αποθεραπευτούν για να ξεφύγουν από το φαύλο κύκλο της παραβατικότητας και της φυλακής», υπογράμμισε ο Φ. Καλοτεράκης, ο οποίος συνδύασε την εξέλιξη αυτή και με το πρόσφατο σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος: «Μας γυρνάνε, είπε, 22 χρόνια πίσω, πριν να γίνει η ΙΘΑΚΗ, όταν η μοίρα του χρήστη ήταν ή το ψυχιατρείο ή η φυλακή. Το ίδιο επιχειρείται και με το σχέδιο του ΠΔ με το οποίο ψυχιατρικοποιείται η απεξάρτηση».

Ο Ν. Παρασκευόπουλος σημείωσε ότι η απεξάρτηση εμφανίζει σημαντική αποτελεσματικότητα απεμπλοκής από τον κόσμο του εγκλήματος. Η αποτελεσματικότητα αυτή είναι πολύ υψηλότερη από την αντίστοιχη της φυλακής. Τόνισε ακόμα ότι ο νομοθέτης κατ' επανάληψη έχει δείξει με μεταρρυθμίσεις της σχετικής νομοθεσίας ότι η πολιτεία επιθυμεί τη διασφάλιση της θεραπείας και των αποτελεσμάτων της και πως η νομοθεσία αυτή δεν εφαρμόζεται με τη συχνότητα που θα έπρεπε από τα δικαστήρια.

«Το μαζικό κίνημα οφείλει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του», τόνισε η Στ. Σταθοπούλου, εξηγώντας ότι πρόκειται για ένα γενικότερο πρόβλημα που αφορά πολλά άτομα που βρίσκονται στη θεραπεία ή έχουν απεξαρτηθεί και δημιουργεί κινδύνους στα ίδια και σημαντικά προβλήματα στις οικογένειές τους. Η πολιτεία πρέπει να ενισχύσει τις κοινότητες και οικονομικά, με θεραπευτικό και εκπαιδευτικό προσωπικό. «Σα γονείς ζητάμε την πρόληψη, την ένταξη και την επανένταξη, που σημαίνει δουλιά και όχι να αντιμετωπίζεται σαν αποδιοπομπαίος τράγος ο χρήστης».