ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Για άλλη μια φορά, κυριολεκτικά συνταράχτηκε η Νέα Υόρκη και γενικότερα όλη η υπερατλαντική επικράτεια από ένα φοβερό έγκλημα, που ήρθε να καταρρακώσει με τον πιο τραγικό τρόπο τις κάθε τόσο «καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις» των δημοσίων αρχών ότι μειώνεται το εξοντωτικό όργιο.

Στις 11 μμ της 24/5, δύο άνδρες εισήλθαν σε ένα εστιατόριο «Ουέντι'ς» στο Φλάσιγκ της περιοχής Κουίνς της Νέας Υόρκης και, για να αρπάξουν τις εισπράξεις, πυροβόλησαν στο κεφάλι - σε στιλ εκτέλεσης - εφτά εργαζόμενους στο μέρος αυτό, από τους οποίους πέντε πέθαναν επιτόπου, ενώ οι άλλοι δύο τραυματίστηκαν.

Το έγκλημα, κατά την αστυνομία, διαπράχθηκε ως εξής: Οι δύο οπλοφόροι, που φαίνεται να γνώριζαν τα κατατόπια, χτύπησαν στην κλειδωμένη πόρτα του εστιατορίου και όταν άνοιξε ρώτησαν την υπάλληλο Ανίτα Σμιθ: «Πού είναι ο υπεύθυνος του προσωπικού, Ζαν Ογκίστ;». Αυτή τους κατέβασε από εσωτερική κλίμακα στο υπόγειο, οπότε οι δύο ληστές εξανάγκασαν τον Ογκίστ να τους πάει σε ένα μικρό δωμάτιο με δύο χρηματοκιβώτια, από όπου άρπαξαν 2.400 δολάρια. Κατόπιν τον διέταξαν να καλέσει στο υπόγειο τα άλλα έξι πρόσωπα. Οταν έγινε αυτό, οι ληστές έδεσαν τα χέρια των θυμάτων πίσω από την πλάτη τους, κόλλησαν στο στόμα τους ταινίες και κάλυψαν το κεφάλι τους με πλαστικές σακούλες. Στη συνέχεια, τους έσπρωξαν στο πίσω μέρος του δωματίου με το ψυγείο, όπου άρχισαν να τους πυροβολούν στο κεφάλι έναν - έναν. Υστερα από αυτό εξαφανίστηκαν, αφού έβγαλαν όλες τις ταινίες από το μυστικό ηλεκτρονικό σύστημα, για να μην υπάρχουν ίχνη της επιδρομής τους.

Ωστόσο, ένα από τα δύο επιζώντα θύματα, ο Πάτρικ Κάστρο, κατάφερε ν' απελευθερωθεί από τα δεσμά του και τηλεφώνησε στις 12.50 μετά τα μεσάνυχτα στην αστυνομία. Επίσης, ανέβασε τον άλλον επιζώντα, Τζακουιόνε Τζόνσον, στον κύριο όροφο του κτιρίου, ο οποίος και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου ακόμα χαροπαλεύει με τη σφαίρα στον εγκέφαλό του. Αστυνομικοί έφτασαν αμέσως στον τόπο του εγκλήματος, βρίσκοντας τα πέντε νεκρά θύματα πνιγμένα μέσα στο αίμα τους...

Λιγότερο από 48 ώρες μετά το φρικιαστικό αιματοκύλισμα, οι δύο εγκληματίες πιάστηκαν. Ηταν ο Τζον Τέιλορ, 36 ετών, και ο Κρέιγκ Γκοντινό, 30. Και οι δύο, όπως εξακριβώθηκε, είχαν και προηγούμενα ποινικά μητρώα παρόμοιων ληστειών. Ο πρώτος, όπως ομολόγησε ο ίδιος, είχε παλιότερα εργαστεί σε διάφορα εστιατόρια «γρήγορου φαγητού» στη Νέα Υόρκη, στα οποία περιλαμβάνονταν και αυτό του «Ουέντι'ς», όπου έγινε η σφαγή αυτή.

Μετά τη σύλληψή τους, οι δύο εγκληματίες έκαναν δηλώσεις, ενοχοποιώντας ο ένας τον άλλον. Παραδέχτηκαν και οι δύο ότι είχαν ληστέψει το εστιατόριο «Ουέντι'ς», αλλά ο Τέιλορ ισχυρίστηκε πως ο Γκοντινό ήταν αυτός που πυροβόλησε τους υπαλλήλους, ενώ ο δεύτερος απέδωσε τους πυροβολισμούς στον άλλον. Οι ανακριτές, πάντως, είπαν πως όταν ο Τέιλορ πιάστηκε, στη ζώνη του ήταν εξαρτυμένο ένα πιστόλι με σφαίρες σαν αυτές που χρησιμοποιήθηκαν σ' αυτό το έγκλημα.

Η απήχηση που είχε στην κοινή γνώμη η απάνθρωπη αυτή εξόντωση ήταν οδυνηρότερη, λόγω του ότι τα θύματα ήταν απλά και τίμια πρόσωπα, όπως δείχνουν μερικά βασικά στοιχεία γύρω από τη ζωή τους, που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Αρχίζουμε με τους σκοτωμένους.

• Ο Ζαν Ογκίστ, 27 ετών, είχε έρθει το 1990 από την Αϊτή. Είχε αρραβωνιαστεί με μια νέα, τη Λίντα Παρντό και επρόκειτο σύντομα να παντρευτούν. Λίγες μέρες πριν, η νέα τον είδε να μεταφέρει από το εστιατόριο το κλειδί του χρηματοκιβωτίου και του είπε πως ανησυχεί, ότι μπορεί να γίνει καμιά ληστεία. Της απάντησε: «Μην ανησυχείς. Αν μου ζητήσουν χρήματα, θα τους τα δώσω. Δε θα παλέψω με οποιονδήποτε». Την Τρίτη, 23/5, ο Ογκίστ είχε τηλεφωνήσει σε έναν από τους τέσσερις αδελφούς του, τον Ελσον Ογκίστ, λέγοντάς του πόσο την αγαπούσε. «Μου είπε ότι αυτή ήταν η γυναίκα των ονείρων του. Ηθελε να αγοράσει ένα σπίτι με κολυμβητήριο στην πίσω πλευρά του, να παντρευτεί και να έχει μεγάλη οικογένεια».
• Ο Αλί Ιμπαντάτ, 40 ετών, ζούσε μόνος σε ένα μικροσκοπικό και χωρίς παράθυρα υπόγειο θαλαμίσκο στην περιοχή Κουίνς, μοιράζοντας ένα μικρό δωμάτιο - μπάνιο και επίσης μια μικρή κουζίνα με δύο άλλους άνδρες. Ενας απ' αυτούς, ο Αμπντούλ Βαχίντ, 43 ετών, δήλωσε ότι στα τρία χρόνια που τον γνώριζε, ο Αλί δούλευε σκληρά εφτά μέρες τη βδομάδα σε εστιατόρια «γρήγορου φαγητού». Η σύζυγός του και δύο παιδιά του εφηβικής ηλικίας ζουν στο Πακιστάν. Είχε σαν προοπτική να φέρει την οικογένειά του στις ΗΠΑ.
• Η Αμερικανίδα Ανίτο Σμιθ, 23 ετών, που είχε βγάλει Γυμνάσιο, δούλευε στο «Ουέντι'ς» για να εξοικονομήσει αρκετά χρήματα για ν' αρχίσει σπουδές στο Κολέγιο Γιορκ του Κουίνς το Σεπτέμβρη, με προοπτική να γίνει κοινωνική λειτουργός για να βοηθάει καθυστερημένα παιδιά.
• Ο Ραμόν Ναζάριο, 44 ετών, είχε έρθει πριν δύο χρόνια από το Πουέρτο Ρίκο, ήταν παντρεμένος και είχε ένα γιο 3 χρονών. Προσπαθούσε να απαλλαγεί από την εξαντλητική ρουτίνα της κατώτατης αμοιβής, δουλεύοντας έξι δωδεκάωρες μέρες τη βδομάδα και είχε κάνει αίτηση για πρόσληψη σε ένα ξενοδοχείο, αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος.
• Ο Τζέρεμι Μίλε, 19 ετών, μεγάλωσε στη γειτονική Πολιτεία Νέας Ιερσέης, έβγαλε Γυμνάσιο και μετακόμισε στο Κουίνς, όπου ζούσε με την αρραβωνιαστικιά του. «Ηταν ένα πολύ καλό παιδί», δήλωσε η γιαγιά του, Τζανέτ Χολ.

Οσο για τους επιζήσαντες δύο: Ο Τζακουιόνε Τζόνσον, 18 ετών, που είναι κατάκοιτος με τη σφαίρα στον εγκέφαλό του, είχε φύγει από το σπίτι της μητέρας του στην περιοχή Φαρ Ρακγουέι πριν ένα χρόνο, για να ζήσει με μια θεία του στην περιοχή όπου έγινε το έγκλημα, γιατί η οικογένεια νόμιζε πως θα ήταν ασφαλέστερος εκεί. Η μετακόμισή του οφειλόταν στο ότι ο μεγαλύτερος αδελφός του, Τζαμέλ, είχε πυροβοληθεί και τραυματιστεί σε μια απόπειρα ληστείας.

Ο Πάτρικ Κάστρο, 23 ετών, ο ήρωας της τραγικής αυτής περιπέτειας, είχε δεχτεί τον πυροβολισμό στο μάγουλό του και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου τον επισκέφθηκε η μητέρα του Τζόνσον, Τζορέτα, και τον ευχαρίστησε για τη βοήθειά του στο γιο της. Στις 3.30 μμ ο Κάστρο βγήκε από το νοσοκομείο και επέστρεψε στο διαμέρισμά του, αλλά λίγες ώρες αργότερα η αστυνομία τον μετέφερε με καλυμμένο το πρόσωπό του σε ένα ξενοδοχείο για λόγους ασφαλείας, δεδομένου ότι οι δολοφόνοι δεν είχαν συλληφθεί ακόμα.

Η φοβερή αυτή τραγωδία έχει ιδιαίτερα κατατρομοκρατήσει την περιοχή όπου διαδραματίστηκε, όπως έδειξαν και σχετικές δηλώσεις του εκεί κόσμου. Σε ένα εστιατόριο «Μακ Ντόναλντ'ς», πολύ κοντά σ' αυτό του «Ουέντι'ς», οι εργαζόμενοί του συγκεντρώθηκαν για να εκφράσουν το πένθος τους για ό,τι έγινε. «Είναι πραγματικά θλιβερό, όταν σκεφτείς τα θύματα, και τότε σκέφτεσαι πως αυτό μπορεί να είμαι εγώ, και αυτό είναι τρομακτικό», είπε ένας εργαζόμενος σ' αυτό το εστιατόριο, που δεν ήθελε να πει το όνομά του. Και ένας συνάδελφός του πρόσθεσε: «Είναι πολύ, πολύ επικίνδυνα εδώ. Κανένας δεν ξέρει πότε κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. Αν χτυπάν το "Ουέντι'ς", θα χτυπήσουν και το "Μακ Ντόναλντ'ς" ή όποιο άλλο εστιατόριο εδώ γύρω, οποτεδήποτε».

Ο Αμπντούλ Σαλίμ, που εργάζεται σε ένα παραπλήσιο περίπτερο, ανοιχτό όλο το 24ωρο, δήλωσε πως όλο το οικοδομικό τετράγωνο έχει ταρακουνηθεί. «Ως τώρα νομίζαμε πως ήμασταν ασφαλείς, αλλά τώρα όχι. Αυτή είναι μια πολυάσχολη γωνία και δεν μπορούμε να κλείσουμε τις πόρτες μας εδώ».

Είναι απόλυτα δικαιολογημένα αυτά τα αισθήματα και το δέος που κατέχει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου αυτής της χώρας. Κατά τον Ρόμπερτ Αλεν, πρώην καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας Ουαϊόμινγκ και ειδικό για τη βιαιότητα στους τόπους δουλιάς, 1.000 άτομα κάθε χρόνο δολοφονούνται στους χώρους εργασίας τους - οι περισσότεροι στη διάρκεια διάπραξης ενός εγκλήματος. «Δεν είναι εκπληκτικό», τόνισε «να βλέπεις οδηγούς ταξί και εργάτες εστιατορίων να δολοφονούνται όχι από κάποιον που γνωρίζουν, αλλά από κάποιο είδος εγκληματικής δραστηριότητας. Είναι, γενικά, ένα θέμα ασφαλείας».

Πυροβολισμοί, κατά καιρούς, μέσα ή κοντά σε εστιατόρια, είχαν σαν αποτέλεσμα φοβερές απώλειες ζωής σε διάφορες περιοχές της χώρας όπως:

• 22 άτομα σκοτώθηκαν στις 16/10/1991 σε μια καφετερία της πόλης Κιλεέν του Τέξας, όταν κάποιος Τζορτζ Χέναρντ σφήνωσε το φορτηγό αυτοκίνητό του στο κατάστημα αυτό, ανοίγοντας πυρ κατά του πλήθους πελατών, που έτρωγαν το μεσημέρι και κατόπιν αυτοκτόνησε ο ίδιος.
• 21 άτομα σκοτώθηκαν μέσα σε ένα εστιατόριο Μακ Ντόναλντ'ς της πόλης Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας στις 18/7/1984, όταν άρχισε καταιγιστικό πυροβολισμό ένας Τζέιμς Χουμπέρτι.
• 4 άτομα πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν στις 17/8/1992 σε ένα εστιατόριο της πόλης Τούλσα της Οκλαχόμας, όταν δύο πρώην υπάλληλοί του εξανάγκασαν τα θύματα να μπουν μέσα σε ένα ψυγείο και κατόπιν άρχισαν πυρ.
• 4 κορίτσια εφηβικής ηλικίας βιάστηκαν και σκοτώθηκαν σε ένα κατάστημα παγωμένου γιαουρτιού στην πόλη Οστιν του Τέξας στις 6/12/1991.
• 4 άτομα πυροβολήθηκαν σε ένα εστιατόριο στην πόλη Ερβινγκ του Τέξας στις 21/1/1991 από δυο ένοπλους εφήβους.

Το αχαλίνωτο εγκληματικό όργιο αυτής ή άλλης μορφής συνεχίζεται και διογκώνεται χωρίς υπερβολή, καθημερινά σε όλη τη χώρα, όπως επιβεβαιώνουν δυο παρακάτω περιπτώσεις.

Νωρίς το πρωί της 12/5, στην περιοχή Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, που κατοικείται κύρια από μαύρους και άλλες μειονότητες, ένας Ρόμπερτ Λάνγκο, 26 ετών, εισέβαλε έξαλλος σε ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας και πυροβόλησε στο πρόσωπο την πρώην φίλη του Κένια Μάρτιν, 22 ετών. Κατόπιν όρμησε στο δωμάτιο της γιαγιάς της, Ελα Μάε Μάρτιν, 79 ετών, που κοιμόταν στο κρεβάτι της και πυροβολώντας τη στο πρόσωπο τη σκότωσε. Την ώρα που έγινε το εγκληματικό αυτό όργιο σ' αυτό το διαμέρισμα της γιαγιάς βρίσκονταν και έξι ανήλικα εγγόνια της.

Ποιο ήταν το αίτιο; Ο αδελφός της Κένια Μάρτιν, Τάιρον Μάρτιν, δήλωσε πως η Κένια ήταν κατατρομοκρατημένη από τον Λάνγκο και είχε βγάλει και προστατευτικό διάταγμα. Παρ' όλα αυτά, ο δολοφόνος μπήκε απερίσπαστος στο διαμέρισμα και πυροβόλησε και τις δύο γυναίκες.

Η αδελφή της πίστευε, όπως είπε στους ντεντέκτιβς, ότι ο Λάνγκο μπορεί να την πυροβόλησε γιατί ίσως φοβόταν ότι του είχε μεταδώσει το AIDS, αν και εκπρόσωπος της αστυνομίας αρνήθηκε να πει κατά πόσον το θύμα είχε αυτή την ασθένεια. Επίσης, η ίδια αδελφή είπε πως ο Λάνγκο σκότωσε τη γιαγιά, επειδή επανειλημμένα τον είχε απειλήσει πως θα τηλεφωνούσε στην αστυνομία για την παρενόχλησή του αυτή. Η Κένια μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο. Στο μεταξύ, αστυνομικοί βρήκαν σε ένα σκουπιδοτενεκέ έξω από το κτίριο αυτό ένα πιστόλι και το εξέταζαν για να δουν, αν ήταν το όπλο, που χρησιμοποιήθηκε στην περίπτωση αυτή.

Τα πυροβόλα όπλα, βέβαια, υπάρχουν παντού και, έτσι, η απόκτησή τους είναι ευκολότατη. Να εδώ ένα πρόσφατο τέτοιο τραγικό επεισόδιο, που το επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά.

Στην πόλη Λέικ Ουόρθ της Φλόριδας, ένας μαθητής 13 ετών, ο Ναθάνιελ Μπραζίλ, στις 26/5, τελευταία μέρα του φετινού σχολικού έτους εκεί, πυροβόλησε με ένα ημιαυτόματο πιστόλι στο κεφάλι και σκότωσε το δημοφιλή 35χρονο δάσκαλο Μπάρι Γκράνο υπό τις εξής συνθήκες: Νωρίτερα την ίδια μέρα, ο Ναθάνιελ εξαπέλυε στην τάξη μπαλόνια με νερό. Για την αταξία του αυτή, ένας άλλος δάσκαλος - και όχι ο Γκράνο - του είπε να φύγει. Ο μαθητής καβάλησε το ποδήλατό του, πήγε στο σπίτι, πήρε το πιστόλι και πάλι με το ποδήλατο γύρισε στο σχολείο. Πήγε έξω από την τάξη του Γκράνο, όπου ζήτησε να δει δύο μαθητές. Ο Γκράνο βγήκε στο διάδρομο και δεν του το επέτρεψε. Αμέσως ο Ναθάνιελ έβγαλε το πιστόλι και πυροβόλησε το δάσκαλο, που έπεσε αμέσως κάτω νεκρός. Μαθητές, που παρακολούθησαν τη σκηνή, είπαν ότι όταν τράβηξε το πιστόλι ο Ναθάνιελ, ο Γκράνο ήταν μαζί με έναν άλλο δάσκαλο, που είπε στον κουμπουροφόρο μαθητή: «Ναθ, σταμάτα να παίζεις, δεν είναι πια διασκεδαστικό». Ο «Ναθ» τον απείλησε: «Φύγε από δω, αλλιώς θα σκοτώσω και σένα»!

Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο νεαρός είχε πάρει το πιστόλι μια βδομάδα πριν από ένα ντουλάπι στο σπίτι του παππού του, που ήταν και ο ιδιοκτήτης του. Ο νεαρός παραδόθηκε, ενώ ο εισαγγελέας δήλωσε ότι θα εξεταστεί η περίπτωση, αν θα εναχθεί σαν ενήλικος. Κατά τον εισαγγελέα, και ο παππούς ενδέχεται να καταγγελθεί.

Οταν σκοτώθηκε ο άτυχος Γκράνο, που ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός 5χρονου γιου και μιας κόρης νηπιακής ηλικίας, ολόκληρο το σχολείο αναστατώθηκε, όπως είχε γίνει προηγούμενα στο Γυμνάσιο Κολουμπάιν στο Ντένβερ του Κολοράδο και σε πολλές άλλες τέτοιες τραγωδίες. Οι δάσκαλοι κλείδωσαν τους μαθητές μέσα στις τάξεις τους για ασφάλεια, ενώ κατέφθαναν έντρομοι και οι γονείς, φοβούμενοι για την τύχη των παιδιών τους.

Ωστόσο, παρά το συνεχιζόμενο μακελειό, που κατάγγειλαν μόλις πρόσφατα και οι Αμερικανίδες Μητέρες με τις τεράστιες και μαχητικότατες πορείες τους στην Ουάσιγκτον και σε 70 άλλες πόλεις, η Ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στο Κογκρέσο αρνείται επί 8 μήνες και με διάφορα προσχήματα να συμβάλει στην έγκριση του εκκρεμούς νομοσχεδίου για έναν αποτελεσματικό έλεγχο πάνω στα θανατηφόρα πυροβόλα όπλα. «Φτάνει πια!», κραυγάζει τώρα ο λαός.