Λοιπόν, τελείωσε: Το πρόβλημα των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας δεν είναι πλέον οι Κούρδοι. Με τις εισβολές στο Ιράκ, τις απειλές για εκτέλεση του Οτσαλάν και το παραμυθάκι περί «εκδημοκρατισμού» της χώρας τώρα (σε λίγο, άντε λίγο μετά) που μπαίνει στην ΕΕ, αυτό - περίπου - «λύθηκε». Ο εσωτερικός εχθρός πλέον είναι οι «εξτρεμιστές του Ισλάμ». Ποιος τον δημιούργησε; Εύκολο. Το Ιράν, φυσικά.

Ξαφνικά, δολοφονίες της δεκαετίας του '90 στην Τουρκία, που τύλιγε ένας πυκνός πέπλος μυστηρίου, «διαλευκαίνονται» σωρηδόν. Συνελήφθησαν οι ύποπτοι για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Ουγκούρ Μουμτσού. Οι αρχές θεωρούν ότι «δικαιοσύνη» θα αποδοθεί και για άλλους, εξίσου διαβόητους φόνους. Ισλαμιστές «φανατικοί», οι οποίοι (κατά κάποια δαιμονική σύμπτωση, μάλλον) έχουν όλοι «δεσμούς με το Ιράν», έχουν συλληφθεί για τη δολοφονία του ακαδημαϊκού καθηγητή Μπαχρίγιε Ουτσόκ, του πολιτικού επιστήμονα Μουαμέρ Ακσόι, του συγγραφέα Τουράν Ντουρσούν και του δημοσιογράφου Τσετίν Εμέτς. Αστυνομικοί δηλώνουν περήφανα ότι έχουν συλλάβει υπόπτους για τις δολοφονίες ενός Αμερικανού στρατιωτικού και ενός Ισραηλινού διπλωμάτη, καθώς και Ιρανών αποστατών.

Οι συλλήψεις προσμετρούνται σε ντουζίνες. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε δραματικούς τόνους για το ζήτημα της «συνωμοσίας» - προφανώς - σε βάρος της Αγκυρας από την Τεχεράνη. Το μικρό δράμα με τον τίτλο «Ιδού η μοναδική Αλήθεια» έχει φτάσει στην κορύφωσή του. Μόνο που υπάρχει ένα μελανό σημείο στην όλη ιστορία. Οι καθ' ύλην αρμόδιοι, οι δικαστικοί, οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες, επί της ουσίας σιωπούν.

«Το Ιράν, δυστυχώς, δε μας δείχνει τη φιλία που θα περίμενε κανείς από ένα γείτονα», είπε, πρόσφατα, ο πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ. Χωρίς να αναφερθεί στις αστυνομικές έρευνες. Εχει κι άλλο. «Δυστυχώς, κάποια αυτονομιστικά και τρομοκρατικά γκρουπούσκουλα στην Τουρκία έχουν ωφεληθεί από τη στάθμευσή τους στο Ιράν». Τάδε έφη Ισμαήλ Τζεμ, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών. Ο οποίος έγραψε, λέει, επιστολή στον Ιρανό ομόλογό του, ζητώντας τη συνεργασία του Ιράν για θέματα ασφαλείας. Χωρίς να αναφερθεί στα πρόσφατα γεγονότα. Εχει κι άλλο. Ο υπουργός Εσωτερικών, Σααντετίν Ταντάν, αρνείται να δώσει οποιοδήποτε στοιχείο στη δημοσιότητα έως ότου ολοκληρωθεί η σχετική έρευνα. Υποσχέθηκε όμως ότι «όλα θα αποκαλυφθούν και θα διευκρινιστούν» σύντομα.

Τι ακριβώς θα «διευκρινιστεί» και πόσο αξιόπιστες πράγματι είναι οι έρευνες, παραμένει, όμως, ένα ακανθώδες ερώτημα, πολλώ μάλλον αν κανείς συνυπολογίσει ότι στην Τουρκία, εδώ και δεκαετίες, ακολουθείται μια σχεδόν επίσημη πολιτική συσκότισης. Το σίγουρο είναι ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο σαφή και καθαρά όσο θέλουν να τα παρουσιάσουν τα τουρκικά ΜΜΕ. Ηδη, κάποιες φωνές αμφιβολιών έχουν αρχίσει να ακούγονται. «Το γεγονός ότι δακτυλικά αποτυπώματα στα θραύσματα μιας βόμβας που χρησιμοποιήθηκε οκτώ χρόνια πριν ανακαλύπτονται σήμερα και ότι τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν πριν από 10 χρόνια ξαφνικά βγαίνουν στην επιφάνεια τώρα, δημιουργεί την εντύπωση ότι ακόμη κι αν (αυτά) είναι αλήθεια, είναι δύσκολο να τα πιστέψουμε», σχολίασε δηκτικά από τις στήλες της εφημερίδας «Radikal» ο Ισμέτ Μπερκάν. Πολύ πιο επιθετικός ήταν στο δικό του σχόλιο ο Αριν Ακσόι, που κατηγόρησε τις τουρκικές αρχές ότι επιχειρούν να «συγκαλύψουν» την αλήθεια σχετικά με το φόνο του πατέρα του.

Ο Ακσόι ξέσπασε μόλις παρακολούθησε τον υποτιθέμενο δολοφόνο του πατέρα του, Φερχάτ Οζμέν, στην αναπαράσταση του φόνου. «Προσπαθούν να κουκουλώσουν την υπόθεση και όλες τις υπόλοιπες υποθέσεις», είπε. Ο Οζμέν είπε ότι χρησιμοποίησε σιγαστήρα στο φόνο, αλλά ο γιος του θύματος θυμάται πολύ διαφορετικά πράγματα. «Δεν υπήρχε σιγαστήρας και η μητέρα μου έτρεξε στο σημείο του φόνου μόλις άκουσε έναν πυροβολισμό».

Υπάρχουν κι άλλες αντιφατικές πλευρές στις «αλήθειες» που παρουσιάζουν οι τουρκικές αρχές. Οι Χουσεΐν Καρακούς και Αμντουλχαμίτ Τσελίκ, οι δύο άνδρες που συνελήφθησαν για τη δολοφονία του Μουμτσού, ήδη από τις πρώτες ημέρες της «Επιχείρησης Ελπίδα» κατά της Χεζμπολάχ, δήλωσαν ότι κράταγαν τσίλιες ενόσω «Ιρανοί ειδικοί» τοποθετούσαν τη βόμβα στο αμάξι του δημοσιογράφου. Μόνο που ο Φερχάτ Οζμέν διεκδικεί για τον εαυτό του την τοποθέτηση των εκρηκτικών.

Και μια ακόμη διάσταση. Από την αρχή του χρόνου, οι τουρκικές αρχές έχουν αρχίσει μια μαζική εκστρατεία εναντίον των ισλαμιστών φανατικών. Εκατοντάδες συνελήφθησαν, σημαντικότατες ποσότητες όπλων κατασχέθηκαν και δεκάδες πτώματα ανθρώπων που είχαν βασανιστεί από τη Χεζμπολάχ ανασύρθηκαν. Πλέον η επιχείρηση στρέφεται σε μικρότερες ομάδες, όπως αυτή των «Μαχητών της Ιερουσαλήμ», που λέγεται ότι δημιουργήθηκε «με τη βοήθεια του Ιράν», με αντικειμενικό σκοπό την «αποσταθεροποίηση» της Τουρκίας. Το πόσο οι ισχυρισμοί της Αγκυρας θα αποδειχθούν μένει να φανεί, όμως η ένταση με την Τεχεράνη ανεβαίνει όλο και περισσότερο. Ο Τούρκος πρεσβευτής στην Τεχεράνη κλήθηκε πρόσφατα στο ΥΠΕΞ και του επιδόθηκε νότα διαμαρτυρίας για «μαζικές συλλήψεις» Ιρανών πολιτών στην Τουρκία. Κατά το IRNA, το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο του Ιράν, μίλησε για 500 «βίαιες και ενορχηστρωμένες» συλλήψεις και κατασχέσεις περιουσιών και η Τεχεράνη ζήτησε απελευθέρωση και αποκατάστασή τους.

Και η «Επιχείρηση Ελπίδα» συνεχίζεται...