Επιστολή προς την ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος ΗΠΑ για τις καταστροφές που προκάλεσε ο τυφώνας «Κατρίνα» απέστειλε η ΚΕ του ΚΚΕ, με την οποία εκφράζει τη συμπάθεια του Κόμματος για τα εκατομμύρια των αποκλεισμένων και καταπιεσμένων που ήταν τα κύρια θύματα. Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ, σημειώνοντας ότι η τραγωδία αυτή δείχνει τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, ενώνει τη φωνή του με αυτούς που ζητούν άμεση αποκατάσταση των πληγέντων. Αναλυτικά στην επιστολή σημειώνεται:

«Εντονη οργή και αγανάκτηση προκάλεσε και στη χώρα μας η τραγική εικόνα των χιλιάδων θυμάτων και οι τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε ο τυφώνας "Κατρίνα" και η εγκληματική αδιαφορία της αμερικανικής κυβέρνησης. Σας παρακαλούμε να μεταφέρετε τη συμπάθεια των Ελλήνων κομμουνιστών στις οικογένειες των θυμάτων, στα εκατομμύρια των εργαζομένων, των φτωχών και των φυλετικά καταπιεσμένων και αποκλεισμένων που και πάλι πλήρωσαν το βαρύτερο τίμημα.

Η τραγωδία της Νέας Ορλεάνης είναι μια νέα αποκάλυψη ενός κοινωνικού συστήματος που δε λογαριάζει ζωή και θάνατο, όταν πρόκειται για τα κέρδη. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την κυβέρνηση της ισχυρότερης τεχνολογικά, οικονομικά και στρατιωτικά καπιταλιστικής χώρας στον κόσμο, που τόσο προκλητικά αδιαφορεί για τις συνέπειες μιας φυσικής καταστροφής απόλυτα προβλέψιμης. Η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη όταν μια πολύ μικρότερη χώρα, η οικονομικά ασύγκριτα πιο αδύνατη σοσιαλιστική Κούβα, αντιμετώπισε πρόσφατα, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, το ίδιο "φυσικό φαινόμενο" χωρίς ανθρώπινες απώλειες. Στη Νέα Ορλεάνη "χτύπησε" ο καπιταλισμός που με σκοπό και κίνητρο το κέρδος των πολυεθνικών θυσιάζει συνειδητά την ανθρώπινη ζωή είτε στο Ιράκ, είτε με την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας, είτε με την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων ή ακόμα αφήνοντας στο έλεος των φυσικών καταστροφών τη ζωή των ανθρώπων του μόχθου.

Στην Κούβα ο σοσιαλισμός έμπρακτα αποδεικνύει μια ανώτερη κοινωνική πραγματικότητα και έναν άλλο "πολιτισμό", αφού έχει ως υπέρτατη αξία την ανθρώπινη ζωή και ευημερία.

Ενώνουμε τη φωνή μας με όλους εκείνους που απαιτούν την παρέμβαση επιτέλους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και την ενεργοποίηση όλων των απαραίτητων οικονομικών και ανθρώπινων πόρων, την απόσυρση των στρατευμάτων από το Ιράκ, μέτρα ανακούφισης των πληγέντων και την ταχεία ανοικοδόμηση προς όφελός τους».