Παρασκευή 7 Οχτώβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Οι εργαζόμενοι ζουν σε καθεστώς καθημερινών εκβιασμών

Ρεπορτάζ από τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και τις απαντήσεις της Αλέκας Παπαρήγα

Σαν μια καλή ευκαιρία για τη διατύπωση ερωτήσεων, και πέραν του θέματος των ΔΕΚΟ, είδαν οι δημοσιογράφοι τη χτεσινή συνάντησή τους με την Αλέκα Παπαρήγα. Ο «Ρ» μέρος των απαντήσεων αυτών, που αφορούν άλλα θέματα (εκλογές στη Γερμανία, οι εξελίξεις στο θέμα του ΦΛΑΣ κλπ.), τις δημοσιεύει σε άλλες σελίδες - ζώνες της εφημερίδας.

Απαντώντας σε ερώτηση, πώς είναι δυνατόν να συμβιβάζεται η πολιτική του κεφαλαίου, που δε διακρίνεται ούτε για τον κοινωνικό του ούτε για τον ανθρωπιστικό του χαρακτήρα, με τις διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων ότι θα υπάρξουν καλύτερες μέρες για τους ανέργους, η Αλ. Παπαρήγα σχολίασε ότι «η ανεργία μεγαλώνει. Δεν καταγράφονται, επίσης, οι άνθρωποι που ζητούν για πρώτη φορά δουλιά. Η ανεργία είναι μεγαλύτερη απ' ό,τι φαίνεται» και εξήγησε ότι με τα συστήματα ελαστικής και μερικής απασχόλησης γίνονται αλχημείες στον τρόπο καταγραφής της ανεργίας, κρύβεται η ανεργία, διαγράφοντας από αυτήν όσους απασχολούνται σε συνθήκες μερικής απασχόλησης, ή είναι εποχιακά απασχολούμενοι ή αυτούς που είναι στην κατάρτιση, θεωρώντας τους ότι είναι εργαζόμενοι.

Σχολιάζοντας ερώτηση σχετική με τη «στάση των εργαζομένων, για παράδειγμα στον ΟΤΕ, όπου συναίνεσαν στην άρση της μονιμότητας των νεοεισερχόμενων», η ΓΓ, αφενός τόνισε ότι «οι δυνάμεις του κόμματος αντιπάλεψαν και αντιπαλεύουν αυτές τις επιλογές», αφετέρου εξήγησε το καθεστώς ανοιχτών εκβιασμών, στο οποίο έζησαν και ζουν οι εργαζόμενοι, έναν εκβιασμό σε όλα τα ζητήματα και συμπλήρωσε: «Νομίζω ότι με διαφορετικό μάτι πρέπει να δούμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες έχουν παίξει το ρόλο του μεταφορέα και αναπαραγωγού αυτού του εκβιασμού. Εκβιάζουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες τους εργαζόμενους, το λέω αυτό με πλήρη συνείδηση του τι λέω. Διότι μπορούσε το εργατικό κίνημα να βρίσκεται σε καλύτερη θέση αντίστασης».

Με αφορμή ερώτηση για την Ακαδημία της ΓΣΕΕ, η Αλ. Παπαρήγα εξήγησε ότι «αυτή η Ακαδημία Εργασίας που κάνει η ΓΣΕΕ είναι Ακαδημία για επιστήμονες εργατοπατέρες. Τι θα τους διδάσκουν εκεί; Για την ταξική πάλη; Για το τι σημαίνει ταξική εκμετάλλευση, τι σημαίνει υπεραξία; Θα εκπαιδεύουν τους συνδικαλιστές να είναι ασυμβίβαστοι με τον ΣΕΒ, τους εφοπλιστές, με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης»; Και συμπλήρωσε: «Θα μιλήσει, για παράδειγμα, αυτή η Ακαδημία για την ενότητα της εργατικής τάξης, για τις συμμαχίες της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα; Εργατοπατέρες θα βγάλει. Διάβασα σε εφημερίδα ότι κατά κεφαλή, λέει, θα ξοδεύονται 12.000 ευρώ. Θα παίρνουν και το μισθό από την επιχείρηση, θα παίρνουν και το μισθό για να σπουδάζουν και δεν ξέρω τι άλλο και ενδεχομένως μετά να έχουν και πτυχία, τα οποία να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν και κάπου αλλού».

Οσον αφορά στα θέματα της διαφθοράς, τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης και τη φιλολογία που αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες, η ΓΓ αναρωτήθηκε «Τι εννοούμε διαφθορά κατ' αρχήν; Η διαφθορά - συνέχισε - ξεκινά από τα πάνω, από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι. Για παράδειγμα, όταν αγόρασαν την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ από τον Ωνάση, αυτό δεν ήταν ένα σκάνδαλο όπως την αγόρασαν; Ο φάκελος αγοράς των ναυπηγείων από τον Νιάρχο δεν έχει ανοίξει ακόμα. Δηλαδή, τα σκάνδαλα είναι συνεχόμενα.

Ακούω καμιά φορά σε σταθμούς που αναφέρουν τι έγινε πριν από 40 χρόνια, στη δεκαετία του '60. Ακριβώς η ίδια ορολογία υπήρχε ανάμεσα στην ΕΡΕ και στην Ενωση Κέντρου. Διαφθορά, διαφθορά και σκάνδαλα. Τα σκάνδαλα παράγονται από την ίδια την πολιτική και το σύστημα. Δεύτερον, είναι προσφιλής αντιπαράθεση ανάμεσα σε δυο κόμματα που έχουν την ίδια πολιτική. Πού να κάνει κριτική ο ένας στον άλλον; Αυτό που μας απασχολεί είναι το εξής πράγμα: Αυτά τα κόμματα και όσοι, αν θέλετε, δεν έχουν το κουράγιο να σηκώσουν το κεφάλι και ενδιαφέρονται απλώς να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση ή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αυτοί όλοι με τον τρόπο τους διαδίδουν τη διαφθορά. Το πρόβλημα είναι ότι η διαφθορά πάει και πιο κάτω.

Η ρουσφετολογία, δεν είναι μια μορφή διαφθοράς συνειδήσεων; Δηλαδή, όταν το δικαίωμά σου γίνεται ρουσφέτι; Εντάξει, ξέρω ότι ο όρος "διαφθορά" δείχνει και κάτι άλλο πολύ βαρύτερο, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι κι αυτό μια μορφή διαφθοράς, ελαστικοποίηση συνείδησης. Και με αυτή την έννοια, ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία βάζουν και παρακάτω ανθρώπους σε αυτή τη λογική ακριβώς, για να μη γίνονται καταγγελίες, ακριβώς για να μην έχουν ένα μαξιλάρι».


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ