Το 31ο Φεστιβάλ διαφέρει πάρα πολύ από τα προηγούμενα κι αυτό είναι ένα πολύ θετικό βήμα στη μελλοντική δράση της ΚΝΕ. Πρώτα πρώτα, είχε χτυπητή πλουσιότατη διακόσμηση, πλούσιο πρόγραμμα, αποτελούμενο από σινεμά, διάφορες ταινίες, αναφορά στα παγκόσμια φεστιβάλ, θέατρα, συναυλίες, συζητήσεις προβληματισμού και πολιτικές ομιλίες συντεθειμένα μέσα από τις αξίες και τα ιδανικά του λαού για πρόοδο και ευημερία.

Ακούστηκαν πολλά ονόματα θαυμαστών τραγουδιστών, και μόνο που τους διαβάζαμε στο πρόγραμμα παρακινούν τον καθένα για διάθεση επίσκεψης του χώρου, ανεξάρτητα ηλικίας και ιδεολογίας, που πράγματι είναι μια μεγάλη γιορτή, και δεν αναφέρω ονόματα, διότι τους είδαν όλοι οι επισκέπτες. Και ακουγόταν ευχάριστα η συμμετοχή καλλιτεχνών από τη χώρα μας, αλλά και το εξωτερικό.

Δε γνωρίζω, όμως, το θέμα οικονομικού. Εάν όλοι αυτοί έρχονται επί πληρωμή και όχι εθελοντές, φαντάζομαι δε θα βρεθεί άκρη.

Σχηματίζοντας αυτή τη σκέψη και διαβάζοντας στο «Ριζοσπάστη της Κυριακής», 25 Σεπτέμβρη («7 Μέρες Μαζί») στη 5η σελίδα - «Βήμα πολυφωνικού ερασιτεχνικού θεάτρου», βλέποντας την αφίσα της θεατρικής ομάδας της ΠΚΣ του ΤΕΙ Αθήνας για την «Αγγέλα» του Γ. Σεβαστίκογλου, θυμήθηκα τα προσφυγικά μου χρόνια, όπου το 1960 ο θεατρικός μας όμιλος ανέβασε το έργο «Το παράθυρο που άνοιξε» του Γ. Σεβαστίκογλου και αργότερα επίσης το 1ο μέρος του δράματος «Αγγέλα» και, σκεπτόμενος, λέω γιατί να μην υπάρχουν μόνιμοι θεατρικοί όμιλοι τουλάχιστο στις μεγάλες Αχτίδες, πλαισιωμένοι από ηθοποιούς μας επαγγελματίες; Γιατί και αυτοί να μη διαθέτουν κάποιες ώρες σε εθελοντική βάση; Βέβαια το κάνουν μερικοί, όμως ευκαιριακά.

Για τη διαπαιδαγώγηση όλων μας και περισσότερο των νέων, ένα πρώτο στοιχείο είναι η συμμετοχή του ατόμου στο προτσές της παραγωγικής εργασίας. Πώς, όμως, να το απολαύσουν, όταν εργοστάσια το ένα μετά το άλλο κλείνουν ;

Είναι πάρα πολύ οι παράγοντες σ' αυτόν τον τομέα και στους νέους, μικρούς και μεγάλους, μπαίνει αυτό το πρόβλημα. Πάντως, για μας θα θέλαμε ο νέος να είναι πάντα πρώτος, ακούραστος, πρωτοπόρος, με ζωντάνια στις εκδηλώσεις, να παρακολουθεί τον Τύπο, θέατρο, σινεμά, συναυλίες (όπως του 31ου Φεστιβάλ).

Ο νέος δραστηριοποιείται στην ετοιμότητα για δουλιά, στη θυσία και δεν είναι ποτέ απαθής. Το θέμα διαπαιδαγώγησης και η αφομοίωση συνείδησης των νέων και των παιδιών μας, αν και δύσκολο στην περίοδο που περνάμε τώρα, αλλά σημαντικό καθήκον, θα ήταν καλό να αφορά καθημερινά ολόκληρο το κόμμα μας.

Γνωρίζω πολλά παγκόσμια φεστιβάλ και ιδιαίτερα το 6ο, που έγινε στη Μόσχα, που προετοιμάζονταν από τους Σοβιετικούς πολίτες με χιλιάδες δώρα για ενθύμιο σ' όλους εκείνους που πήραν μέρος.

Θυμάμαι τότε στην πατρίδα μας συγκροτούσαν επιτροπές με εντατική προετοιμασία για συμμετοχή και ήταν για πρώτη φορά νέοι και νέες της χώρας μας σε μια τέτοια γιορτή της νεολαίας όλου του κόσμου.

Λίγα για τον «Οδηγητή». Δεν κάνω κριτική στο υλικό που γεμίζει τον «Οδηγητή». Ομως, η ηρωική δράση της ΕΠΟΝ, όπως όλοι λέμε, θα είναι για πάντα πηγή φρονηματισμού και κίνηση για δράση. Αυτά να τα λέμε, να ειπωθούν στους μικρούς μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, γιατί το επιθυμούν και οι ίδιοι οι ΚΝίτες. Και να σας πω, εγώ θα διάβαζα νύχτα - μέρα, αν ήταν πολλά τα γραπτά και ευχαριστώ τους συντρόφους Γιώργο Πετρόπουλο, Γ. Μωραΐτη, Ν. Καραντηνό, Αλίκη Ξένου - Βενάρδου, Χρ. Τσιντζιλώνη, Διονύση και άλλους, που αυτή τη στιγμή που γράφω ίσως μου διαφεύγουν.

Αγαπητοί ΚΝίτες, λέω τη γνώμη μου, δεν επιμένω, οι στήλες, κολόνες να τις πω, είναι γραμμένες σε φάρδος. Δεν είναι καλύτερα στο στιλ του «Ριζοσπάστη», στενές, για πιο εύκολο διάβασμα, ίσως και πιο καλή εμφάνιση; Εγώ είμαι μεγάλος, δε λέω ηλικία, διαβάζω τον «Οδηγητή», γιατί σαν ΕΠΟΝίτης που είμαι οι ΚΝίτες είναι μέσα στην ψυχή μου, ήθελα να δω πολλά από σας. Να κάνετε συγκέντρωση, να μιλάτε για την Κομσομόλ, για τα προβλήματά σας, το πώς θα ήταν η ζωή αν βασίλευε η ειρήνη στους λαούς, για την ΕΠΟΝίτικη γενιά, για την ορμή και τον ηρωισμό αυτών, οι οποίοι έμειναν για πάντα 18άρηδες και 20άρηδες, για τη μελλοντική μας γενιά στους οποίους αφήσανε μεγάλη ηρωική ιστορία στο λαό και στην πατρίδα.

Καραμπίδης Αλέκος

ΚΟΒ Κέντρου Καλαμαριάς