«Αν οι υδατοστεγείς θύρες είναι κλειστές, μπορεί να καθυστερήσει η βύθιση ενός πλοίου ή μπορεί και να μη βυθιστεί καθόλου».

Με τα λόγια αυτά, ο Μάρκος Σκούταρης, ναυπηγός στην εταιρία που είχε αναλάβει τη διαμόρφωση των καμπινών και των σαλονιών του πλοίου «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ», έρχεται να δώσει μερικά ακόμα στοιχεία που συνθέτουν το έγκλημα που συντελέστηκε πριν πέντε χρόνια στη θάλασσα της Πάρου. Παράλληλα, με την κατάθεσή του, επιβεβαιώνει αυτά που έχουν επανειλημμένα καταγγελθεί από πολλούς μάρτυρες, δηλαδή ότι χώροι στεγανών κάτω από το γκαράζ είχαν γίνει καμπίνες για το πλήρωμα!

Οπως σημείωσε, χθες στη συνέχεια της δίκης για το ναυάγιο του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ», ο Μ. Σκούταρης επέβλεπε το έργο της «ανακαίνισης» του πλοίου και θυμάται ότι χώροι των στεγανών είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ωστόσο, όμως, και προσπαθώντας να καλύψει την πλοιοκτήτρια εταιρία, είπε πως υπήρχαν σκάλες που μπορούσε να ανέβει ή να κατέβει όποιος έμενε σε αυτές χωρίς να περνά από τις υδατοστεγείς θύρες. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δε φάνηκε και στο διάγραμμα του πλοίου το οποίο και διαθέτει το δικαστήριο. Συγκεκριμένα, όπως υπέδειξε δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής, μεταξύ των υδατοστεγών θυρών 11 και 10 υπήρχαν έξι καμπίνες, χωρίς όμως κάποια σκάλα. Ετσι, σε περίπτωση που κάποιος από το πλήρωμα ή επιβάτης θα ήθελε να διαφύγει, δεν υπήρχε άλλος τρόπος παρά μόνον οι υδατοστεγείς θύρες!!!

Ο Χαρ. Τηλιακός αναφέρθηκε στην κακή κατάσταση που είχε μία βάρκα από τη δεξιά μεριά του πλοίου, την οποία δεν μπορούσαν να βγάλουν, αφού ήταν βαμμένες οι βίδες που τη συγκρατούσαν. Οπως είπε: «Εγώ μπορεί να βρήκα σωσίβιο, ωστόσο όμως υπήρχαν άλλοι που δεν πρόλαβαν. Οσοι ήταν πνιγμένοι δε φορούσαν σωσίβια», είπε με «σπασμένη» φωνή. Παρόμοια κατάσταση αντιμετώπισε και ο Πρόδρομος Ροδίτης, επιβάτης του πλοίου και αυτός, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του επιχείρησαν να κατεβάσουν κάποια από τις βάρκες της αριστερής πλευράς του πλοίου, που δεν κατέβηκαν όμως και αυτές, τόσο λόγω της κλίσης που είχε πάρει το καράβι, όσο και λόγω της κακής συντήρησής τους.