Οι νέοι που σπουδάζουν στο ΤΕΙ, ένα κομμάτι τους έχει μπει από το ενιαίο λύκειο, ενώ ένα άλλο κομμάτι τους από τα TEE. Σε γενικές γραμμές το γνωσιακό επίπεδο των σπουδαστών είναι χαμηλό. Οι περισσότεροι δεν έχουν βασικές γνώσεις μαθηματικών, φυσικής, χημείας, κλ.π. Αυτό δημιουργεί μεγάλες δυσκολίες στην παρακολούθηση των μαθημάτων, το επίπεδο των οποίων είναι γενικά χαμηλό.

Μεγάλο μέρος των σπουδαστών που βρίσκονται εκεί δεν ήθελε να είναι. Υπάρχει γενικότερα ένα κλίμα ότι «ξέπεσαν» στο ΤΕΙ. Να πάνε για να τελειώνουν και να βγουν να δουλέψουν!!

Δεν υπάρχει σε γενικές γραμμές ενδιαφέρον από τους καθηγητές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι όταν ζητήθηκε από τους καθηγητές στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης να δώσουν λίστα με ποια βιβλία πρέπει να αγοράσει η βιβλιοθήκη του ΤΕΙ, αξιοποιώντας προγράμματα ενίσχυσης των βιβλιοθηκών απάντησαν μόνο 3 καθηγητές από τους 300 μόνιμους και τους 1.100 έκτακτους που υπάρχουν εκεί.

Με μεγάλη δυσκολία ένας σπουδαστής μπορεί να βρει τον καθηγητή του, αφού οι περισσότεροι είναι έκτακτοι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουν γραφεία και άρα βρίσκονται στο ΤΕΙ μόνο τις ώρες που κάνουν το μάθημα.

Το περιεχόμενο των μαθημάτων χάνει όποιας επιστημονικότητας. Δεν υπάρχουν συγγράμματα. Τις περισσότερες φορές ο σπουδαστής πρέπει να μελετάει από κακά φωτοαντίγραφα σημειώσεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένα μάθημα θέλει περίπου 2-3 μέρες με σπαστό και χαλαρό διάβασμα για να περαστεί!! Ενώ στη διάρκεια της εξεταστικής δίνουν μαθήματα κάθε μέρα και πολλές φορές και 2 μαθήματα τη μέρα.

Μπορούμε να πούμε γενικά πως υπάρχει απόσταση μεταξύ των σπουδαστών του ΤΕΙ και των βιβλίων, του διαβάσματος. Πολιτιστικές πρωτοβουλίες, όπως ομάδες κινηματογράφου, θεάτρου, σκακιού δεν υπάρχουν αν και κάνουμε μια προσπάθεια, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, να φτιάξουμε τέτοιες ομάδες, αντιμετωπίζοντας όμως μεγάλες δυσκολίες και στο δυναμικό μας αλλά σε σχέση με χώρους (λόγω απόστασης του ΤΕΙ από το κέντρο, αιθουσών κλ.π.).

Εντονο είναι το κτιριακό πρόβλημα. Ιδιαίτερα με τη μείωση του αριθμού των εκτάκτων καθηγητών πολλοί σπουδαστές δεν είχαν χώρο για να μπουν σε εργαστήρια ή έκαναν μάθημα σε αίθουσες που ενώ χωρούσαν 30 άτομα έπρεπε να μπουν 50 και 60 ή και παραπάνω.

Μεγάλο μέρος των σπουδαστών εργάζεται. Τις περισσότερες φορές σε άσχετες δουλιές με το αντικείμενο των σπουδών κύρια στον επισιτισμό (μπαράκια και ταβέρνες) ενώ λιγότερες πάνω στο αντικείμενό τους και φυσικά με άσχημους όρους εργασίας.

Ενα μεγάλο ζήτημα είναι το ζήτημα της πρακτικής εξάσκησης των σπουδαστών. Το μεγαλύτερο τμήμα σπουδαστών με χαρακτηριστική περίπτωση αυτών των τουριστικών επαγγελμάτων κάνει πρακτική χωρίς να αμείβεται ή στην καλύτερη παίρνοντας ψίχουλα. Χρησιμοποιούνται οι νέοι του ΤΕΙ με πρόσχημα την πρακτική τους για να καλύπτουν βασικές ανάγκες των εργοδοτών δίνοντάς τους απλά την προϋπηρεσία. Συνθήκες άθλιες, μένουν 4-5 και παραπάνω σε ένα δωμάτιο και δουλεύουν 10 ώρες τη μέρα, χωρίς αργίες, δικαιώματα.

Στο έδαφος αυτό καλλιεργείται έντονα η ρουσφετολογία, το βύσμα, να βρει τρόπο ο καθένας για να τη βολέψει και να φύγει από εκεί μέσα, να βρει κάνα μεταπτυχιακό ή καμία καλή δουλιά. Εδώ, κατά την άποψή μου, βρίσκεται και η δύναμη των ΔΑΠ - ΠΑΣΠ που με σημειώσεις, «κονέ» με τους καθηγητές, «τραπέζια» στα μαγαζιά, και γενικότερα, αγοράζουν τη δύναμή τους από τους σπουδαστές.

Εδώ νομίζω πρέπει να επικεντρώσουμε και εμείς τα δικά μας πυρά. Να δώσουμε τη δική μας διέξοδο στα καθημερινά προβλήματα του σπουδαστή. Να τους καλέσουμε να συνδεθούν με το εργατικό κίνημα, να διεκδικήσουν καλύτερους όρους μόρφωσης, δουλιάς και ζωής.

Εχει μεγάλη σημασία να ξεφύγουμε από λογικές αδυναμίας. Να αφήσουμε πίσω φοβίες και αμφιβολίες και να ανοιχτούμε θαρρετά χωρίς αναστολές παρεμβαίνοντας σε σπουδαστές, καθηγητές και εργαζόμενους. Να φύγουμε από τη γενική δουλιά σε επίπεδο ΤΕΙ και να δούμε τη δράση μας μέσα στα τμήματα, μέσα στα μαθήματα και τα εργαστήρια. Τι πρέπει να δούμε από εδώ και μπρος;

1. Να επικεντρώσουμε τη δουλιά μας σε σχέση με το εργασιακό: Πώς δηλαδή δένεται το επίπεδο των σπουδών, η ποιότητά τους, με τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Πώς το ότι οδηγούνται οι σπουδές στην κατάρτιση τους οδηγεί σε αυριανούς εργαζόμενους με μειωμένες απαιτήσεις και δικαιώματα, ευάλωτους. Να προσπαθήσουμε να δέσουμε το κίνημα των σπουδαστών με το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Να δούμε περιοδείες και εκδηλώσεις με συνδικαλιστικά μας στελέχη στο ΤΕΙ. Είχαμε παραδείγματα όπου όταν κάναμε μια τέτοια δουλιά υπήρχε μεγάλη συμμετοχή, ερωτήσεις, ενδιαφέρον από τους σπουδαστές. Οι προσπάθειες που έγιναν να συνεχιστούν και να ενταθούν.

2. Να δουλέψουμε για το μορφωτικό ρεύμα που βάζουν οι Θέσεις και στην Οργάνωση της ΚΝΕ, αλλά και γενικότερα μέσα στο ΤΕΙ. Να δούμε τρόπους μελέτης, συζήτησης, εκδηλώσεις που να δώσουν ερεθίσματα στους συντρόφους, αλλά και στους νέους για να διαβάζουν. Να μελετήσουν τη φιλοσοφία, την ιστορία να ασχοληθούν με τη λογοτεχνία, να αναπτύξουν την αισθητική και το πνεύμα τους.

3. Ιδιαίτερο βάρος στον πολιτισμό. Να δώσουμε τη δική μας πρόταση ζωής. Να αντιτάξουμε τη δική μας λογική για τη συλλογικότητα απέναντι στη λογική της ατομικότητας που οι άλλες δυνάμεις προωθούν. Να ενισχύσουμε τις ήδη υπάρχουσες ομάδες και να ιδρύσουμε νέες. Να γίνει ο πολιτισμός χώρος συσπείρωσης και έκφρασης της νεολαίας του ΤΕΙ.

4. Ιδιαίτερη δουλιά στην ενίσχυση των στελεχών της ΚΝΕ, στην ανάδειξη νέων στελεχών. Καθημερινή και σταθερή παρουσία, πρωτοβουλία και παράδειγμα από όλα τα κομματικά στελέχη είναι αναγκαία για την καθημερινή διαπαιδαγώγηση των συντρόφων της ΚΝΕ. Να τους παίρνουμε από το χεράκι, να τους μαθαίνουμε και να τους αφήνουμε να τραβάν μπροστά μόνοι τους δίνοντάς τους ευκαιρίες.

Πράγματι έχει ιδιαίτερη σημασία η δουλιά μας στη νεολαία, στην αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, στο νέο αίμα του εργατικού κινήματος και του Κόμματός μας. Οι Θέσεις πιάνουν το ζήτημα από όλες τις πλευρές του. Το ζήτημα από εδώ και μπρος είναι η βαθιά μελέτη και η επίπονη δουλιά, θέλει τη συμβολή μας στη συζήτηση αλλά και στην πράξη, στην εφαρμογή των αποφάσεων, στην καθημερινή μας δράση.

Μααΐα Τζαμάλ - Οδυσσέας

Αχτιδικό Παιδείας ΚΟΘ