To Κόμμα με τις Θέσεις της ΚΕ, για τη νεολαία και τη βοήθεια προς την ΚΝΕ, κάνει ένα σημαντικό βήμα και κατά τη γνώμη μου πρέπει να σηματοδοτήσει την έναρξη μιας ουσιαστικότερης συμβολής για το αποφασιστικό δυνάμωμα του Κόμματος και της ΚΝΕ στη Νεολαία, έτσι ώστε στο άμεσο μέλλον να ανατραπούν ριζικά οι συσχετισμοί υπέρ των δυνάμεων του σοσιαλισμού.

Είναι γεγονός ότι από το Κόμμα (με τις εξελίξεις του '89-'91, αλλά και νωρίτερα με την κρίση στην ΚΝΕ) λείπει μια ολόκληρη γενιά. Είναι επίσης γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των κομματικών δυνάμεων βρίσκονται εκτός της παραγωγικής διαδικασίας (συνταξιούχοι, άνεργοι κλπ.) και κατ' επέκταση έχουν μειωμένη δυνατότητα παρακολούθησης και ανάλυσης των καθημερινών κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων. Πρέπει λοιπόν πάση θυσία αυτά τα συγκριτικά μειονεκτήματα να εξαλειφθούν και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με την ανανέωση των γραμμών μας με δυνάμεις από τη Νεολαία που ναι μεν θα είναι σχετικά άπειρες πολιτικά, θα πρέπει να έχουν όμως πολύ καλύτερα χαρακτηριστικά όσον αφορά το γενικότερό τους επίπεδο (μόρφωση, δεξιότητες, επαφή με τις πλατύτερες μάζες, αφομοιωτική ικανότητα κλπ.), έτσι ώστε να συμβάλουν αποφασιστικά στην ποιοτική και ποσοτική ανάπτυξη των γραμμών του Κόμματος.

Στις Θέσεις της ΚΕ για τη δράση του Κόμματος για τα προβλήματα της νεολαίας και τη στήριξη της ΚΝΕ, το κομμάτι της παιδείας και της μόρφωσης γενικότερα καταλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος. Η ενασχόληση αυτή διαπερνά όλο το κείμενο και είναι πολύ χαρακτηριστικές ορισμένες φράσεις όπως: «Να υπάρχει ενδιαφέρον και βοήθεια στο πώς τα νεαρά μέλη της ΚΝΕ ανταποκρίνονται στα καθήκοντα της μόρφωσης, πώς δίνουν την προσωπική τους μάχη με τα αντικειμενικά εμπόδια που συναντούν καθημερινά στη ζωή. Τα μέλη της ΚΝΕ στο βαθμό που ανταποκρίνονται στο σύνθημα ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ - ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, θα αποκτούν ικανότητες, δυνατότητες,...», Θέση 20 σελίδα 27. Ακόμη στις Θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο: «... Να επεξεργαστεί σχέδιο για την ιδεολογικοπολιτική μόρφωση των στελεχών της ΚΝΕ, ώστε να αναπτυχθεί ένα ισχυρό μορφωτικό ρεύμα που να διαπερνά την εσωτερική λειτουργία της ΚΝΕ, με θετικό αντίκτυπο και επίδραση στους νεολαιίστικους χώρους» Θέση 31 σελ. 50.

Γιατί όμως μέχρι σήμερα παρ' όλα τα σημαντικά βήματα που έγιναν υπάρχει μεγάλη απόσταση από την εφαρμογή στην πράξη των πιο πάνω κατευθύνσεων;

Υπάρχουν κρίσιμα ζητούμενα, η λύση των οποίων θα δώσει αποφασιστική ώθηση στην υλοποίηση των πιο πάνω κατευθύνσεων;

Κατά τη γνώμη μου ένα μέρος της λύσης του προβλήματος βρίσκεται στον αναπροσανατολισμό της δουλιάς όλων των κομματικών και κνίτικων δυνάμεων (ειδικά αυτών που βρίσκονται στους χώρους της εκπαίδευσης) προς την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία, τον προσανατολισμό, τη μέθοδο και το περιεχόμενό της. Χωρίς να υποτιμάται κανένα άλλο κομματικό καθήκον και χωρίς να ξεχνάμε ότι οι δυνάμεις μας δεν πρέπει να γίνουν λέσχη συζητήσεων, πρέπει να προσπαθήσουμε, ώστε το μεγαλύτερο κομμάτι της πολιτικής και ιδεολογικής μας δουλιάς να το περάσουμε μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία και όχι όπως στην πράξη μέχρι τώρα γίνεται, παράλληλα με αυτήν. Αυτή η στροφή, στο βαθμό που είναι μόνιμη και σταθερή, θα εξασφαλίζει στη δράση μας μια ποιότητα και θα βοηθά, να δένουμε και να κάνουμε κατανοητή στις πλατύτερες μάζες του λαού και της νεολαίας την πολιτική μας πρόταση. Γιατί πιο εύκολα αντιλαμβάνεται και πείθεται κανείς για την ανάγκη διεκδίκησης της αύξησης των δαπανών για την Παιδεία όταν μέσα από την οργανωμένη παρέμβαση στο μάθημα αναδεικνύεται ο αναχρονισμός και η διαστρέβλωση που επικρατεί στα εκπαιδευτικά προγράμματα, όταν προβάλλουμε τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνικής που δεν περνάνε από το περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Πιο πειστικά και χειροπιαστά αποκαλύπτουμε τη σχέση των προγραμμάτων σπουδών στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ με τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι του λαού, όταν αποκαλύπτουμε ότι π.χ. δεν υπάρχει τίποτα στα προγράμματα σπουδών των οικονομικών σχολών που να βοηθάει στην οικονομική και λογιστική οργάνωση και την πιστωτική υποστήριξη των ΜΜΕ και των παραγωγικών συνεταιρισμών που αποτελεί και την πρότασή μας. Ενώ, αντίθετα, υπάρχουν ένα σωρό οικονομικά και πιστωτικά εργαλεία που βοηθούν στη στήριξη και γιγάντωση των επενδύσεων των ιδιωτικών επιχειρήσεων ακόμη και αυτών που θεωρούνται υψηλού κινδύνου, αρκεί το κεφάλαιο να μυριστεί ότι στο μέλλον μπορεί να έχει «φαΐ». Αντί να διδάσκονται οι φοιτητές της διοίκησης των επιχειρήσεων μαθήματα για την προστασία και τη βελτίωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, διδάσκονται για το πώς με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων θα πετυχαίνουν τη μέγιστη απόδοση στο δοσμένο χρόνο, ανεξάρτητα από τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό στον παράγοντα άνθρωπο κλπ.

Ετσι με αυτό τον τρόπο θα αφομοιώνουν καλύτερα οι δυνάμεις μας τη μαρξιστική λογική & άποψη πάνω στο αντικείμενό τους θα βαθαίνουν περισσότερο στη θεωρία και κυρίως μπορούν να μεταφέρουν την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση πάνω στη λογική και στα πραγματικά επιχειρήματα (εκεί που κατά τεκμήριο είμαστε ή μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι), μακριά δηλαδή από ψευτο-διλήμματα και ψευδαισθήσεις, έτσι ώστε να είναι πιο κατανοητές οι ιδέες μας και η πολιτική μας. Με τον τρόπο αυτό «επενδύουμε βαθύτερα» και πιο εύκολα μπορούν να προχωρήσουν και οι συμμαχίες με την εργατική τάξη και τα άλλα κοινωνικά στρώματα, γιατί θα έρχεται συνεχώς στην επιφάνεια, πρακτικά, η ανάγκη για μια παιδεία στην υπηρεσία του λαού και όχι της πλουτοκρατίας. Με τον ίδιο τρόπο οι οργανώσεις των εκπαιδευτικών θα πρέπει να ανεβάζουν καθημερινά τον παιδαγωγικό τους ρόλο και να είναι όλο και πιο έντονα τα αιτήματα για την αναβάθμιση των σπουδών και την αλλαγή του προσανατολισμού τους μαζί με αυτά για τους μισθούς και τα άλλα θεσμικά και οικονομικά τους αιτήματα.

Μια τέτοια στροφή στο περιεχόμενο της δουλιάς μας όμως, απαιτεί το σπάσιμο μιας «κατεστημένης» νοοτροπίας στις δυνάμεις μας από τα πάνω μέχρι τα κάτω. Απαιτεί ριζική αναπροσαρμογή των δεικτών με τους οποίους μετριούνται τα αποτελέσματά της. Δεν μπορεί κάτω από την καθημερινή πίεση για τα τρέχοντα καθήκοντα να μην επιμένουμε στο άνοιγμα της δουλιάς με τον τρόπο που προαναφέρθηκε. Θα πρέπει, λοιπόν, να προσφερθεί βοήθεια σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης και θεωρητική και πρακτική, η οποία θα εμπλουτίζεται μέσα από τη δράση των δυνάμεών μας στη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Μια τέτοια βοήθεια μπορεί να ξεκινάει π.χ. από το πώς μια μαθητική ΟΒ θα προετοιμαστεί για να παρέμβει στο μάθημα της ιστορίας, πράγμα που προϋποθέτει νωρίτερα να κάνει το μάθημα, να σχεδιαστεί η παρέμβαση και μετά από αυτήν να συζητηθούν τα αποτελέσματά της και τα περιθώρια βελτίωσης για την επόμενη παρέμβαση κλπ. Μέχρι και την επεξεργασία ειδικών αντιμαθημάτων για συγκεκριμένα κομμάτια μαθημάτων, ή και την ολοκληρωμένη διατύπωση ενός διαφορετικού προγράμματος σπουδών και τους υλικούς και ανθρώπινους πόρους που απαιτούνται για την υλοποίησή τους. Μορφές και τρόποι μπορούν να βρεθούν πάρα πολλοί. Ακόμη περισσότερους μπορεί να αναδείξει η ίδια η ζωή μέσα από την προσπάθεια των δυνάμεών μας. To βασικό είναι να επιμείνουμε στην κατεύθυνση και να είναι ένας από τους βασικούς δείκτες, για να μετράμε το ανέβασμα της ποιότητας της δουλιάς μας. Είναι πολύ σημαντικό να καλλιεργηθεί η αγάπη για τη γνώση, η προσπάθεια για την «ολοκληρωμένη κατάκτηση της αλήθειας». Με τον τρόπο αυτό θα βελτιώνονται οι δυνάμεις μας, θα αποκτούν πειθαρχία, θα μαθαίνουν να υποτάσσουν το μερικό στο συνολικό και αφού θα δρουν σε συγκεκριμένο χώρο θα μαθαίνουν να μετρούν συγκεκριμένα τα αποτελέσματα της δουλιάς τους και τις αδυναμίες τους. Ακόμη ένας τέτοιος γενικός προσανατολισμός στη δράση της οργάνωσης θα εξασφαλίσει πιο εύκολα μια γενικότερη προβολή για τις δυνάμεις μας στον κάθε συγκεκριμένο χώρο, αφού όλοι προσέχουν και επηρεάζονται από αυτούς που κατέχουν τη γνώση και τις «απαντήσεις».

Τέλος και επιγραμματικά (λόγω χώρου) κανείς δεν μπορεί να κερδηθεί σταθερά και μόνιμα με τις δυνάμεις του σοσιαλισμού εάν δεν «αποκατασταθεί» η αίγλη, η αναγκαιότητα και η ρεαλιστικότητα της σοσιαλιστικής προοπτικής στα μυαλά και στις καρδιές των ανθρώπων και ειδικά των νέων. Και εδώ έχουμε πολλά να κάνουμε και κυρίως να απαντήσουμε πειστικά, γιατί(!!) αυτή τη φορά τα πράγματα θα γίνουν αλλιώς και δε θα έχουμε προβλήματα, ανατροπές και απογοητεύσεις.

Ντόγκας Γιώργος

Θεσσαλονίκη