Οι βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη Κυριακή στη Βενεζουέλα ανέδειξαν, για άλλη μια φορά, κυρίαρχες τις δυνάμεις που στηρίζουν τη λεγόμενη Μπολιβαριανή Διαδικασία. Το Μπλοκ της Αλλαγής συγκέντρωσε και τις 167 βουλευτικές έδρες, με το Κίνημα της Πέμπτης Δημοκρατίας του Προέδρου Τσάβες να παίρνει τις 114 έδρες και τα άλλα 5 κόμματα της συμμαχίας να μοιράζονται τις 53 έδρες, με το ΚΚ Βενεζουέλας να εκλέγει 7 βουλευτές στην Εθνοσυνέλευση, ανάμεσά τους και ο ΓΓ της ΚΕ Οσκαρ Φιγκέρα, και 2 ακόμα βουλευτές από έναν στο Λατινοαμερικάνικο Κοινοβούλιο και το Κοινοβούλιο των Ανδεων. Στο πρώτο εκλέχτηκε ο Καρόλους Βίμερ, υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚ Βενεζουέλας, του οποίου την περασμένη Κυριακή ο «Ρ» φιλοξένησε συνέντευξη.

Είναι γνωστό ότι τα κόμματα της αστικής τάξης, της αντιπολίτευσης σαμποτάρισαν ανοιχτά την εκλογική διαδικασία, ισχυριζόμενα ότι οι εκλογές δεν είναι καθαρές και δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Φυσικά, όλες αυτές οι αιτιάσεις κατέρρευσαν και με τις διαβεβαιώσεις των διεθνών παρατηρητών, του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών και της ΕΕ, πριν από τις εκλογές, αλλά και με τις ανακοινώσεις μετά από αυτές, που φυσικά όπως αναμενόταν από το ρόλο τους έκαναν και κάποιες επικρίσεις για την κυβέρνηση του Τσάβες. Βεβαίως, και η καθοδηγούμενη αντιπολίτευση και μετά το αποτέλεσμα δεν το βάζει κάτω και όλα δείχνουν ότι η αντίδρασή της δεν πρόκειται να σταματήσει, προσπαθώντας να χειραγωγήσει ψηφοφόρους από τα λαϊκά στρώματα μπροστά στις προεδρικές εκλογές του επόμενου χρόνου.

Οι μέθοδοι που θα χρησιμοποιήσουν για να μην έχουν τα ίδια αποτελέσματα, κυριολεκτικά, περιλαμβάνουν τα πάντα. Είναι δε χαρακτηριστικά τα όσα καταγγέλθηκαν από βουλευτές του Μπλοκ της Αλλαγής προχθές ότι απόστρατοι αξιωματικοί, οπαδοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης και με τη στήριξη της CIA, είχαν σχεδιάσει ακόμα και τη δολοφονία του Προέδρου Τσάβες και άλλες δολοφονίες. Ολο αυτό το υλικό, που περιλαμβάνει και συνομιλίες από τις ενδοσυνεννοήσεις του συγκεκριμένου μηχανισμού, έχει μεταβιβαστεί στη Στρατιωτική Αστυνομία και τις αρμόδιες αρχές.

Ταυτόχρονα, παρά την τεράστια επιτυχία των δυνάμεων της Μπολιβαριανής Διαδικασίας, αυτές σημείωσαν τη μη ικανοποίησή τους για το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής, λίγο πάνω από 25%, πράγμα που δεν είναι σπάνιο για χώρες της Λατινικής Αμερικής και ειδικά για τη Βενεζουέλα, λόγω της κυριαρχίας για 50 χρόνια των δύο κύριων κομμάτων της αστικής τάξης, αλλά και μιας σχετικής υποτίμησης των βουλευτικών, σε αντίθεση με τις προεδρικές εκλογές.

Το κύριο, πάντως, είναι ότι η νίκη των επαναστατικών δυνάμεων, και ιδιαίτερα η ενδυνάμωση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας, δίνει νέα αισιοδοξία για τις μάχες, που θα απαιτηθεί να δώσουν για να διατηρήσουν τις ήδη σημαντικές κατακτήσεις για το λαό, που έχουν επιτευχθεί και ταυτόχρονα να τις διευρύνουν. Μιλάμε για τα πολύ σημαντικά κοινωνικά προγράμματα, που έχουν βελτιώσει την καθημερινή ζωή στην υγεία και την περίθαλψη, στην παιδεία, στη διατροφή του πληθυσμού, στην αγροτική μεταρρύθμιση και στον έλεγχο του φυσικού πλούτου.

Η σύγκρουση στη Βενεζουέλα - που ήδη παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην ισότιμη περιφερειακή συνεργασία των χωρών της Λατινικής Αμερικής - είναι σίγουρο ότι θα οξυνθεί. Το ζητούμενο είναι να μπορέσουν να προχωρήσουν πιο ριζοσπαστικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Το ΚΚ Βενεζουέλας θέτει το ζήτημα για τη μόνη προοπτική, που είναι ο δρόμος για το σοσιαλισμό. Αυτό, όμως, απαιτεί σκληρή πάλη για το κέρδισμα της συνείδησης των λαϊκών στρωμάτων, ώστε τα ίδια να συμμετάσχουν ενεργά στην επαναστατική αλλαγή και την ανατροπή του καπιταλισμού.