Τη στιγμή που η κυβερνητική επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας ξαναχτυπά! Σε πλήρη σύμπνοια και συνεργασία με την κυβέρνηση - την προηγούμενη Παρασκευή είχε συνεργασία με τον υπουργό Οικονομίας - σε μια εμπρηστική ομιλία του που έκανε χτες στη Θεσσαλονίκη, ο Ν. Γκαργκάνας εκτίμησε μεν ότι η μέχρι σήμερα ασκούμενη πολιτική κινείται σε σωστή κατεύθυνση, αλλά απαιτείται επιτάχυνση.

Στα δημοσιονομικά, κατά την άποψη της Τράπεζας της Ελλάδας, απαιτείται αιματηρή διαχρονική λιτότητα, ώστε μέχρι το 2015 να υπάρξουν υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, με στόχο να μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ. Επιπλέον, αξίωσε αλλαγή της διάρθρωσης τόσο των δαπανών, όσο και των εσόδων σε φιλομονοπωλιακή κατεύθυνση, ώστε «να υπάρξουν επαρκείς πόροι για τη χρηματοδότηση των αναγκαίων δημόσιων επενδύσεων, ενώ θα καταστεί δυνατή και η περαιτέρω μείωση των συντελεστών της άμεσης φορολογίας»! Με άλλα λόγια, ζήτησε περικοπές των κοινωνικών δαπανών προς όφελος των επενδύσεων και νέα αύξηση της έμμεσης φορολογίας, ώστε να μειωθεί η φορολογία των επιχειρήσεων...

Παρεμβαίνοντας στη διαδικασία της υπογραφής των νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, επαναφέρει τη γνωστή και από το παρελθόν πρόταση για οικειοθελή, από την πλευρά των εργαζομένων, μείωση των μισθών, με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού κάτω από το 2%. Στα πλαίσια αυτά προτρέπει την κυβέρνηση και τους ...κοινωνικούς εταίρους «να συμβάλουν ώστε οι ονομαστικές αυξήσεις των μέσων ακαθάριστων αποδοχών στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα κατά την περίοδο 2006-2007 να είναι συμβατές με την επίτευξη σταθερότητας των τιμών»!

Σε ρόλο τιμητή των συμφερόντων του κεφαλαίου, εκτίμησε ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα στον τομέα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και από τις δύο κυβερνήσεις, για να προσθέσει: Δεν είναι αρκετά. Χρειάζεται να γίνουν ακόμη πολλά...

Ο Διοικητής της κεντρικής Τράπεζας, επικαλούμενος το δημογραφικό πρόβλημα και προσφεύγοντας σε αυθαίρετους ισχυρισμούς, ζήτησε την επιμήκυνση του εργάσιμου χρόνου, καθώς και τη... μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Υιοθετώντας τις εκβιαστικές απόψεις του ΣΕΒ περί της ύπαρξης πλεονάζοντος προσωπικού στις επιχειρήσεις, μίλησε για τη «δυνατότητα προσαρμογής του επιπέδου της απασχόλησης», ήτοι της κατάργησης του ορίου των απολύσεων από τα «δεσμά» του 2%.

Κατά τον Ν. Γκαργκάνα, στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόβλημα ακρίβειας, αλλά αντίθετα υπάρχει πρόβλημα... υψηλών μισθών, οι οποίοι ενοχοποιούνται για τον πληθωρισμό. Ετσι, επικαλέστηκε κάποιους... νέους υπολογισμούς, σύμφωνα με τους οποίους από τη σύγκριση με 27 χώρες που αποτελούν και τους κυριότερους εμπορικούς εταίρους της Ελλάδας, οι σχετικές τιμές καταναλωτή στη χώρα μας αυξήθηκαν σωρευτικά την τελευταία πενταετία κατά 13%, ενώ το σχετικό κόστος εργασίας την ίδια περίοδο αυξήθηκε σωρευτικά κατά 29%! Αρα η Ελλάδα υποφέρει από τους υψηλούς μισθούς που υπονομεύουν την ανταγωνιστική της θέση και όχι από τα υπερβολικά κέρδη.

Στο ίδιο μήκος κύματος, επικαλούμενος στοιχεία διεθνών οργανισμών, διαπίστωσε... χειροτέρευση της ανταγωνιστικής θέσης της χώρας, τη στιγμή που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι εξαγωγές αυξάνουν το 2005 με ρυθμό 12,5%! Επί της ουσίας απείλησε τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι και να αποδεχτούν οικειοθελώς τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, καραδοκούν οι ανταγωνιστές... Στην ομιλία του έκανε λόγο για κραδασμούς που υφίστανται οι οικονομίες διεθνώς - και η ελληνική - από την ανταγωνιστική πίεση που προέρχεται από την παγκοσμιοποίηση. Σαν παράδειγμα ανέφερε την αυξημένη παρουσία κινεζικών προϊόντων στην ελληνική αγορά, αλλά και την όξυνση του ανταγωνισμού στην ΕΕ των «25».