Οποιος έχει προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει καρυοθραύστη για να σπάσει αμύγδαλα, φουντούκια, καρύδια ή άλλους καρπούς με μέτρια σκληρό ή πολύ σκληρό τσόφλι, σίγουρα θα έχει αναρωτηθεί πώς γίνεται και η ψίχα ξηρών καρπών που αγοράζει χύμα ή σε σακουλάκια είναι συνήθως ολόκληρη και καθαρή από θραύσματα του περιβλήματος. Είναι δύσκολο να εφαρμόσει κανείς αρκετή δύναμη ώστε να σπάσει ένα καρύδι, κυμαινόμενου μεγέθους και σκληρότητας, χωρίς ταυτόχρονα να θρυμματιστεί και η ψίχα του. Προφανώς, η γραμμή παραγωγής των εργοστασίων επεξεργασίας ξηρών καρπών με παραγωγή δεκάδων τόνων την ημέρα δεν περιλαμβάνει εκατοντάδες ανθρώπους με ειδικές ικανότητες και καρυοθραύστες στα χέρια. Χρησιμοποιεί μηχανήματα που πραγματοποιούν αυτοματοποιημένες διαδικασίες με φύρα μόλις 0,1%!

Οι περισσότεροι ξηροί καρποί με σκληρό τσόφλι συλλέγονται σε βιομηχανική κλίμακα με κούνημα των δέντρων που τους παράγουν, με μηχανές σαν εκσκαφείς. Οι καρποί μαζεύονται στη συνέχεια από το έδαφος μαζί με χώμα, χόρτα, φύλλα, κλαδάκια και μικρές πέτρες. Ειδικά κόσκινα απομακρύνουν το μεγαλύτερο μέρος από τα ξένα αντικείμενα, αφήνοντας κυρίως τον καρπό, που ταξινομείται μηχανικά κατά μέγεθος. Για να αντιμετωπίσει τα διαφορετικά μεγέθη των καρπών, το εργοστάσιο πρέπει να διαθέτει αρκετούς θραυστήρες, που λειτουργούν παράλληλα, δεχόμενος ο καθένας καρπούς συγκεκριμένου φάσματος μεγεθών. Ανάλογα με τον καρπό μπορεί να υπάρχουν 5, 6 ή και περισσότερες κατηγορίες μεγεθών. Οσο πιο πολλές κατηγορίες υπάρχουν, τόσο λιγότερη φύρα προκύπτει από την επεξεργασία.

Αν και οι μηχανές θραύσης είναι κατασκευασμένες διαφορετικά για κάθε είδος καρπού, υπάρχουν ορισμένες βασικές τεχνικές, που είναι κοινές σε όλες τις περιπτώσεις. Η σχετική τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς επί δεκαετίες και με δάνεια από τις βιομηχανίες που επεξεργάζονται άλλα είδη καρπών. Ετσι, για παράδειγμα, στη βιομηχανία επεξεργασίας αμυγδάλου έχουν υιοθετηθεί και προσαρμοστεί τα μηχανήματα επεξεργασίας φιστικιών. Ανάλογες τεχνικές και μηχανήματα χρησιμοποιούνται και στην επεξεργασία φασολιών και σπόρων και γενικά όλων των καρπών με μαλακό ή μέτρια σκληρό τσόφλι. Ορισμένοι καρποί πάλι, όπως τα περισσότερα είδη καρυδιών, είναι ιδιαίτερα σκληροί και απαιτούν ειδικούς θραυστήρες.

Με το χέρι συνεχίζουν να καθαρίζονται ορισμένοι καρποί σε χώρες με ιδιαίτερα φτηνό και... αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, όπως συμβαίνει με τα κάσιους στην Ινδία, τη Μαλαισία, την Ινδονησία και την Ανατολική Αφρική. Επειδή το λάδι που υπάρχει στην επιφάνεια του κελύφους αυτού του καρπού είναι τοξικό και διαβρωτικό για το ανθρώπινο δέρμα, ο καρπός ξεραίνεται και καβουρντίζεται, ώστε να βγει το μεγαλύτερο μέρος από το λάδι και να γίνει το τσόφλι πιο εύθραυστο. Οι εργάτες, για να περιορίσουν τη βλάβη στην υγεία τους, καλύπτουν τα χέρια τους με στάχτη ή λιναροσπορέλαιο ή καστορέλαιο. Σταδιακά και με το ρυθμό που βολεύει το κεφάλαιο της σχετικής βιομηχανίας, αρχίζει και σ' αυτές τις χώρες να χρησιμοποιείται μηχανική επεξεργασία.