Ποιος νοιάζεται, αλήθεια, για τα συμπεράσματα; Ποιον απασχολούν οι αιτίες που προκάλεσαν τόσο κακό; Το ζήτημα είναι να βγαίνουμε στις τηλεοράσεις να φωνάζουμε! Να δείχνουμε ο ένας τον άλλον με το δάκτυλο, να απειλούμε! Και, στο μεταξύ, τα πτώματα να στοιβάζονται! Παράλληλα, βέβαια, οι διαφημίσεις να πέφτουν. Το χρήμα να συγκεντρώνεται! Ως γνωστόν, και η μύγα έχει ξίγκι! Θα χαθεί, λέτε, από τους εισπράκτορες μια τέτοια σπάνια ευκαιρία; «Δυο - τρία λεπτά, παρακαλώ, και επανερχόμαστε»! Πού να πάει ο θεατής; Και το άλλο κανάλι το ίδιο έργο παίζει! Λοβέρδος, Κακαουνάκης, Σούρλας, Καρατζαφέρης. Από κοντά και ο Κούγιας!..
Αλλά από ποιον να ζητήσεις υπευθυνότητα; Από ποιον να απαιτήσεις να οργανώσει μια σοβαρή συζήτηση για την εγκληματικότητα; Γιατί τις αιτίες που οδηγούν κάποιους συνανθρώπους μας στο έγκλημα; Από την πολιτεία ή τα ηλεκτρονικά παιδιά της; Ο τακτικός θαμώνας των καναλιών ψυχολόγος, που τη μια μέρα λέει το ένα και την άλλη το άλλο, κάνει άριστα τη δουλειά του. Με την ασάφειά του, και τα έντεχνα υπονοούμενά του, το θλιβερό γεγονός αποχτάει καινούριο σασπένς! «Ελευθερώνει» τη φαντασία. Σπρώχνει το νου σε ακόμα πιο άρρωστες αναζητήσεις! Παράλληλα, μην ξεχνάμε, έχει εξασφαλιστεί και η σιωπή αυτών που θα έπρεπε να μιλούν. Των επιστημόνων, των διανοουμένων, των καλλιτεχνών. Και όσοι απ' αυτούς επιθυμούν να μιλήσουν, δε βρίσκουν βήμα!
Κουβέντα για το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον, για τη μήτρα που μέσα της κυοφορείται ο φόνος. Για τις συνθήκες που μέσα τους σκάει μύτη, μεγαλώνει, διδάσκεται και οπλίζεται ο κάθε Ζελίμ. Κουβέντα για τα εκατομμύρια των ανέργων, των αστέγων, των πεινασμένων! Των κολασμένων και απελπισμένων. Των οικονομικών μεταναστών που ζούνε ζωές χειρότερες από αυτές των ζώων. Που τους αρμέγουν οι δουλέμποροι, τα «μαύρα» μεροκάματα, οι επίσημες αρχές! Τι είναι όλος αυτός ο κόσμος; Πού θα πάει όλη αυτή η οργή; Οση δε μετασχηματιστεί σε πολιτική δράση θα καταλήξει στις πλαγιές της Κατάρας, δίπλα στο ποτάμι ξαπλωμένη. Με μια σφαίρα στον κρόταφο. Σφαίρα δική της ή της αστυνομίας δεν έχει καμιά σημασία!