Στην ομιλία του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας Τάκης Τσιόγκας, για το πρόβλημα της ανεργίας υπογράμμισε: «Η αντιμετώπισή του συνδέεται με την πάλη για μια αντιμονοπωλιακή, αναπτυξιακή πολιτική, με κύριο μοχλό το δημόσιο τομέα, για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της παραγωγικής βάσης της χώρας στους τομείς της βιομηχανίας - βιοτεχνίας και της αγροτικής οικονομίας. Συνδέεται με το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, την επιστροφή στο δημόσιο όλων των επιχειρήσεων που ξεπουλήθηκαν, την εθνικοποίηση βασικών τομέων που τους λυμαίνεται το μονοπωλιακό κεφάλαιο. Συνδέεται με την πάλη για την ύπαρξη και ανάπτυξη ενός πραγματικού λαϊκού δημόσιου τομέα της οικονομίας, που θα επιτρέπει στη χώρα το σχεδιασμό και την πραγματοποίηση της οικονομικής ανάπτυξης και της αντιμετώπισης της ανεργίας με τη δημιουργία νέων σταθερών θέσεων εργασίας».

Καταλήγοντας, ο συνδικαλιστής επισήμανε: «Παλεύοντας για τη δημιουργία των προϋποθέσεων που θ' αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας, θα συνεχίσουμε τις πρωτοβουλίες για την οργάνωση των ανέργων και την αγωνιστική διεκδίκηση. Από κοινού το ΕΚΛ, τα Σωματεία, η Επιτροπή Ανέργων να διεκδικήσουμε τη λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των ανέργων».

Στους αντεργατικούς στόχους που θέτει η κυβέρνηση με το περιβόητο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την απασχόληση» αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Δημήτρης Φιλιππίδης, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, υπογραμμίζοντας ότι αυτοί, μεταξύ άλλων, είναι η ενίσχυση της απασχολησιμότητας, η διά βίου μάθηση, η παροχή αυξημένων κινήτρων στους εργοδότες κ. ά. «Με το λεγόμενο Εθνικό Σχέδιο Δράσης - τόνισε - η κυβέρνηση θέλει να πάρει περισσότερα αντεργατικά μέτρα και συγκεκριμένα έχει επιλέξει το 2000 για να κάνει πράξη το σχέδιό της για να διευρύνει τις αντεργατικές ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις που εισήγαγε με το Ν.2639/98». «Δεν είναι τίποτα άλλο - συνέχισε - παρά ένα πρόγραμμα συντονισμού της πολιτικής της κυβέρνησης για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση όλων των εργατικών δικαιωμάτων. Είναι ένα εργαλείο που βασίζεται στις κατευθύνσεις της Συνόδου Κορυφής του Λουξεμβούργου, είναι μια πολιτική τροφοδότησης της ανεργίας».

«Παγκοσμιοποίηση, ΟΝΕ και ανεργία» ήταν το θέμα της ομιλίας της καθηγήτριας Πανεπιστημίου Μακεδονίας - Θράκης, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη, η οποία τόνισε: «Οι συνέπειες της "παγκοσμιοποίησης" με τη δήθεν αυτορρυθμιζόμενη αγορά από το "αόρατο χέρι" και τους "μονόδρομους" είναι αμείλικτες και αναδεικνύουν πολυάριθμους ηττημένους και ολιγάριθμους νικητές. Το κεφάλαιο, ελεύθερο στις μετακινήσεις του, αναζητεί το μέγιστο δυνατό κέρδος από το ένα ως το άλλο άκρο της Γης, ενώ αντίθετα η εργασία παραμένει καθηλωμένη και ανταγωνίζεται για την εξασφάλιση της μικρότερης δυνατής αμοιβής». Πρόσθεσε, επίσης, ότι «τα μέχρι σήμερα μέτρα της ΕΕ, για την αντιμετώπιση της ανεργίας, ήταν αναποτελεσματικά και συνάμα άκρως απογοητευτικά, γιατί δεν απέβλεπαν στην απορρόφησή της, αλλά στη διαιώνισή της προκειμένου να προετοιμαστεί η μετάλλαξη της υφής της απασχόλησης σε "απασχολησιμότητα"». Και καταλήγοντας επισήμανε: «Κανένα σύστημα δεν μπορεί να έχει διάρκεια, αν δε συγκεντρώνει τη συναίνεση της πλειοψηφίας. Και η νέα διεθνής οικονομική τάξη, που βαδίζει άναρχα, με σημαία της το κέρδος των ολίγων και την εξαθλίωση των πολλών, είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει, αφού έχει ολοκληρωτικά καταργήσει τις βάσεις της οικονομικής επιστήμης».

«Κεντρικό ζήτημα είναι να υπάρχει πλήρης, σταθερή και μόνιμη απασχόληση, σεβασμός και εφαρμογή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κοινωνική ασφάλιση και άλλες προϋποθέσεις που θα εξασφαλίζουν για τους εργαζόμενους εργασία, η οποία θα εξυπηρετεί τις σύγχρονες και βασικές ανάγκες του», τόνισε στην ομιλία του ο Γιάννης Σταυρόπουλος, μέλος της ΕΕ της ΓΣΕΕ. «Ο σύγχρονος καπιταλισμός - συνέχισε - δεν ανέχεται να έχει ο εργαζόμενος τέτοια δικαιώματα και επειδή το ίδιο το κοινωνικό σύστημα αναπαράγει την ανεργία, επιδιώκει να γενικεύσει τον όρο "απασχολησιμότητα". Αυτούς τους στόχους υπηρετούν η "Λευκή Βίβλος", το "Εθνικό Σχέδιο Δράσης", οι "ενεργητικές πολιτικές" της κυβέρνησης, με τις οποίες γίνεται κυριολεκτικά πλιάτσικο των πόρων του ΟΑΕΔ, με πρόσχημα τη δημιουργία θέσεων εργασίας, και χρηματοδοτούνται οι εργοδότες. Αυτούς τους στόχους της ΕΕ, της κυβέρνησης και των βιομηχάνων υπηρετεί ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός, όπως εκφράζεται από την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ με τη στήριξη που παρέχει στις αντεργατικές επιλογές». Καταλήγοντας ο Γιάννης Σταυρόπουλος επισήμανε: «Χωρίς να καλλιεργούμε αυταπάτες στους εργαζόμενους και ειδικά στη νεολαία για τα περιθώρια επίλυσης τους προβλήματος της ανεργίας στα πλαίσια του σημερινού κοινωνικού συστήματος, επιδιώκουμε την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση της Εργατικής Τάξης πάνω σε ταξικούς στόχους και αυτό επιβάλλει να είμαστε σε ρήξη με τη σημερινή κυρίαρχη λογική. Χρειάζεται σημαντικά κοινωνικά μέτωπα πάλης και η προοπτική μιας κυβέρνησης λαϊκής εξουσίας, όπου η οικονομία και οι υποδομές της χώρας να είναι στην υπηρεσία του λαού και όχι των πολυεθνικών».