Τα απροκάλυπτα και συντονισμένα πυρά των βιομηχάνων όλων των κλάδων δέχεται η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβασης Εργασίας, με πρόσχημα τη δήθεν καταπολέμηση της ανεργίας.

Με φαιδρά επιχείρημα και στο όνομα της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας, οι πρόεδροι του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής - Ετοίμου Ενδύματος Ελλάδας (ΣΕΠΕΕ), του Συνδέσμου Κατασκευαστών Ετοίμου Ενδύματος (ΣΚΕΕ) και του Ελληνικού Συνδέσμου Βιοτεχνών Βιομηχάνων Υποδημάτων και Εξαγωγέων (ΕΛΣΕΒΒΒΥΕ), με έγγραφό τους προς τους προέδρους του ΣΕΒ, των άλλων εργοδοτικών ενώσεων και τη ΓΣΕΕ, πλειοδοτούν στις προτάσεις του Οδ. Κυριακόπουλου για κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και την αντικατάστασή της από Συμβάσεις με κλαδικά, τοπικά και ηλικιακά κριτήρια. Το έγγραφο στάλθηκε στις 5/1/2005, πέντε μόλις μέρες πριν τη χτεσινή δεύτερη διαπραγματευτική συνάντηση ΓΣΕΕ - ΣΕΒ.

Οι πρόεδροι των τριών εργοδοτικών ενώσεων, επικαλούμενοι τη «μειωμένη ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων στους κλάδους που εκπροσωπούν και την «πλήρη απελευθέρωση της διεθνούς αγοράς», - παράγοντες δηλαδή για τους οποίους ούτε στο ελάχιστο δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι, αλλά ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, ο οποίος γεννάει και την ανεργία -, ζητάνε «τα ποσοστά αυξήσεων (σ.σ. στη νέα ΕΓΣΣΕ) να λαμβάνουν υπόψη παράγοντες που επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα των κλάδων μας και οι κλαδικές συμβάσεις να είναι ευέλικτες και αποδεσμευμένες από τις αμοιβές και αυξήσεις της ΕΣΣΕ».

Με άλλα λόγια, οι βιομήχανοι απαιτούν την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των κατώτατων αποδοχών που ορίζει η ΕΓΣΣΕ για το σύνολο των εργαζομένων, αλλά και την ουσιαστική κατάργησή της. Αφού, όπως συστήνουν, «θα πρέπει πρακτικά οι αυξήσεις στους κλάδους μας να αποδεσμευτούν από αυτές της ΕΣΣΕ και να συμφωνηθούν σε κλαδικό επίπεδο, στα πλαίσια ρεαλισμού και αμοιβαίας ευθύνης (!). Θα πρέπει επίσης ειδικές κατηγορίες προβλημάτων (κατηγοριών και περιοχών) να έχουν ανάλογη ειδική αντιμετώπιση».

Εξειδικεύοντας ακόμα παραπέρα την κατάπτυστη πρότασή τους, προτείνουν άμεσα να ξεκινήσει ένας «ευρύς διάλογος» με θέμα «τη δυνατότητα σύναψης περιφερειακών συμβάσεων σε περιοχές που πλήττονται ιδιαίτερα, με στόχο τόσο την επιβίωση των επιχειρήσεων, όσο και την πρακτική και αποτελεσματική αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων και ιδιαίτερα της υφιστάμενης και επερχόμενης ανεργίας».Πρόταση που δεν απέχει πολύ απ' όσα δήλωσε χτες και η πλειοψηφία της ΓΣΣΕ μετά τη συνάντηση με τους εργοδότες.

Αποθρασυμένοι από την πολιτική που δίνει αέρα στα πανιά της ασυδοσίας και της κερδοφορίας τους, οι βιομήχανοι διαπιστώνουν ότι «το εργατικό κόστος του κλάδου έχει επιπλέον επιβαρυνθεί τα τελευταία χρόνια και από παράγοντες πέραν των ποσοστών αυξήσεων των ημερομισθίων από την Κλαδική Σύμβαση, όπως: σημαντική αύξηση κόστους υπερωριών με ταυτόχρονη μείωση της υπερεργασίας, θεσμικά για άδειες, αποζημιώσεις, μητρότητα καθώς και η από το 2002 εφαρμογή της 5ης τριετίας».

Πρακτικά, οι βιομήχανοι οριοθετούν τις άμεσες απαιτήσεις τους, όπως είναι η μείωση του κόστους των υπερωριών (η κυβέρνηση έχει ήδη σπεύσει να ικανοποιήσει το αίτημά τους, ψηφίζοντας τον 3385/2005 τον περασμένο Ιούλη), η κατάργηση κάθε θεσμικής προστασίας του εργαζόμενου από τις εντεινόμενες απολύσεις. Αδειες και μητρότητα μπαίνουν με τον ίδιο προκλητικό τρόπο και με ακόμα μεγαλύτερη ένταση στο στόχαστρο των εργοδοτών.

Ειδικά για τη μητρότητα, αλλά και τους νέους εργαζόμενους, οι βιομήχανοι δεν κρύβουν λόγια. Κάνουν ανοιχτά λόγο για τη «δυνατότητα ειδικής αντιμετώπισης» των νέων, των εργαζομένων μεγάλης ηλικίας και των γυναικών, θεωρώντας ότι, από τη στιγμή που στους κλάδους εργάζονται πολλές γυναίκες, «ένα σοβαρό θέμα όπως η μητρότητα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με οριζόντιου τύπου μέτρο, ανάλογου αυτού της εκπαίδευσης».