Χτες ανακοινώθηκαν και επίσημα οι κυβερνητικές αποφάσεις για τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών. Πριν δυο μέρες, στα πλαίσια των μεθοδεύσεων για τις ΔΕΚΟ, οι κυβερνώντες είχαν φροντίσει να... φουσκώσουν τα μυαλά, για τα μεγάλα ελλείμματα των αστικών συγκοινωνιών και τις δήθεν μεγάλες αμοιβές των εργαζομένων σ' αυτές.

Το επιχείρημα που συνδέει τα ελλείμματα με τις ανατιμήσεις στα εισιτήρια και την προετοιμαζόμενη επίθεση σε βάρος των εργαζομένων είναι σαθρό. Πρώτα και κύρια επειδή και αυτοί και οι προηγούμενοι κυβερνώντες γνωρίζουν πολύ καλά και παραδέχονται δημόσια ότι πουθενά στον κόσμο δεν είναι κερδοφόρες οι αστικές συγκοινωνίες.

Το σύστημα αστικών συγκοινωνιών σε Ευρώπη και Αμερική επιδοτείται και τα ελλείμματα καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στη χώρα μας και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε ανέλαβαν ακόμα και υποχρεώσεις που οι ίδιες ψήφισαν για την οικονομική ενίσχυση του συστήματος αστικών συγκοινωνιών. Ουδέποτε κατέβαλαν τους αναγκαίους πόρους για τη λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών, αν και ο νόμος 2669/98 ορίζει ρητά ότι η διαφορά που προκύπτει από την τιμή του εισιτηρίου και το πραγματικό κόστος λειτουργίας, καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αντ' αυτού οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κάθε χρόνο περικόπτουν όλο και περισσότερο την - έτσι κι αλλιώς πενιχρή - επιδότηση προς τους συγκοινωνιακούς φορείς. Για δε την κάλυψη των ελλειμμάτων, τους εξωθούν σε ασύμφορους δανεισμούς από το «ελεύθερο», εγχώριο και διεθνές, τραπεζικό σύστημα, με την... εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου!

Η ύπαρξη δικτύου αστικών συγκοινωνιών, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί αναγκαιότητα, που στοχεύει στην εξυπηρέτηση των μετακινήσεων των πολιτών, κυρίως των εργαζομένων για μετάβαση προς και από την εργασία τους. Μόνο που για να είναι αποτελεσματική η λειτουργία του (και σε ένα βαθμό βελτιωμένα τα οικονομικά του αποτελέσματα), πρέπει να μπορεί να προσελκύει και να διευκολύνει πραγματικά τους πολίτες για τις μαζικές τους μετακινήσεις. Πάντως, σε κάθε περίπτωση και στο μέτρο που οι συγκοινωνίες εξαρτώνται από παράγοντες όπως οι τιμές των πολυεθνικών στα οχήματα, τα πανάκριβα ανταλλακτικά, τα καύσιμα κλπ, δεν μπορεί να γίνει λόγος για φορείς που θα αποβλέπουν στην κερδοφορία. Ενα παράδειγμα... διαφορετικών αστικών συγκοινωνιών γεύτηκαν άλλωστε οι κάτοικοι της πρωτεύουσας στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραχώρησε τα λεωφορεία της τότε ΕΑΣ σε ιδιώτες, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα: Πλήρης υποβάθμιση του μεταφορικού τους έργου, επιλεκτικές ώρες κυκλοφορίας των λεωφορείων και στο τέλος ελλείμματα και λεηλασία του στόλου.

Είναι ολοφάνερο ότι η πολιτική της υποχρηματοδότησης και των αλλεπάλληλων δανεισμών, η τακτική της υποβάθμισης και της υπονόμευσης του ρόλου των αστικών συγκοινωνιών, γίνεται «βρόχος» για τους συγκοινωνιακούς φορείς και τους «βουλιάζει» στα ελλείμματα. Για να γίνει κατανοητό πώς αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες το ρόλο των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας, αρκεί να επισημανθεί ότι για το 2005 δόθηκαν στην «Εταιρία Θερμικών Λεωφορείων» (ΕΘΕΛ) με τα 2.000 λεωφορεία, περίπου 74 εκατ. ευρώ, όσα δόθηκαν και στους 500 ιδιώτες λεωφορειούχους της Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ)!!!