Το νερό λιγοστεύει με γοργούς ρυθμούς στη Θεσσαλία και οι εύφορες πεδιάδες της περιοχής απειλούνται με απερήμωση. Σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών και επιστημονικών φορέων που μελετούν το πρόβλημα της λειψυδρίας, τα τελευταία 25 χρόνια η πτώση της υπόγειας υδροφορίας κυμαίνεται - αναλόγως την περιοχή - από 5 μέχρι και 70 μέτρα. Σημειώνεται μάλιστα πως την τελευταία 8ετία η πτώση συνεχίζεται με πιο γοργούς ρυθμούς. Οι μέγιστες τιμές πτώσης παρατηρούνται στις νότιες απολήξεις της ανατολικής θεσσαλικής πεδιάδας, που απειλούνται άμεσα να μετατραπούν σε ερημικό τοπίο.

Ανάλογη είναι η μείωση και των επιφανειακών νερών. Σε πολλά από τα ποτάμια της περιοχής η στάθμη του νερού είναι πολύ χαμηλή. Λίμνες που υπήρχαν παλιά (όπως π.χ. η Κάρλα) έχουν αποξηρανθεί. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι το ετήσιο έλλειμμα νερού αγγίζει τα 2 δισ. κυβικά μέτρα. Μόνο την τελευταία δεκαετία υπολογίζεται ότι η μείωση του νερού κυμάνθηκε στα 800 εκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Ηδη, στη Θεσσαλία το νερό αποτελεί «είδος εν ανεπαρκεία» και αρκετά χωριά, αλλά και πόλεις της περιοχής αντιμετωπίζουν πρόβλημα ύδρευσης. Παράδειγμα η Μαγνησία, όπου η υδροδοτική ανεπάρκεια είναι εμφανής και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πόσιμου νερού υποβαθμίζονται συνεχώς. Στο Βόλο, οι αραιές βροχοπτώσεις της χειμερινής περιόδου δεν εμπλούτισαν τις πηγές Καλιακούδα, Ξηρακιά κ.ά., που υδροδοτούν το πολεοδομικό σύστημα, με αποτελέσμα το νερό να είναι λιγοστό, ενώ τεράστιο πρόβλημα λειψυδρίας αντιμετωπίζουν και οι κάτοικοι των Βόρειων Σποράδων, του Αλμυρού και του Δήμου Φερών.

Ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα της άρδευσης . Από τα 5 εκατομμύρια, περίπου, στρέμματα καλλιεργήσιμης έκτασης στη Θεσσαλία, μόνο τα 2,8 εκατομμύρια στρέμματα αρδεύονται, (ποσοστό 56%) κι αυτά χωρίς τις ποσότητες νερού που απαιτούνται. Πρόσθετο πρόβλημα είναι η υφαλμύρωση του νερού, καθώς οι γεωτρήσεις για την άντλησή του γίνονται σε βάθος πάνω από 150-200 μέτρα, μ' αποτέλεσμα να διεισδύει θαλασσινό νερό σε αρκετές παράκτιες περιοχές. Αυτό, σε συνδυασμό με τη μόλυνση, λόγω της χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, οδηγεί σε συνεχή ποιοτική υποβάθμιση των υπόγειων και επιφανειακών νερών, με σοβαρές επιπτώσεις για την υγεία των κατοίκων.

Φέτος η κατάσταση έχει επιδεινωθεί και εξαιτίας της ανομβρίας, η οποία μείωσε τ' αποθέματα νερού στη Λίμνη Πλαστήρα στην Καρδίτσα (η αρδευτική περίοδος ξεκίνησε με τη στάθμη της λίμνης να βρίσκεται 50 εκατομμύρια κυβικά μέτρα χαμηλότερα σε σχέση με πέρσι) και τη στάθμη στον Πηνειό και σε άλλους ποταμούς της περιοχής. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και δε ληφθούν επειγόντως μέτρα για τον εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα και των επιφανειακών νερών, οι αγροτικές καλλιέργειες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και οι άνθρωποι θα διψάσουν!

Στο φαινόμενο της απερήμωσης, που απειλεί τη Θεσσαλία - το ίδιο φαινόμενο απειλεί το 30% του συνολικού ελληνικού εδάφους και αφορά περισσότερες από 100 χώρες στη Μεσόγειο, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική, στην Καραϊβική - συμβάλλει τα μέγιστα η έλλειψη νερού. Συμβάλλουν, επίσης, η υψηλή εξατμισοδιαπνοή των καλλιεργειών, ιδιαίτερα των εαρινών, που οφείλεται στην υψηλή θερμοκρασία της περιοχής και στο νοτιοδυτικό άνεμο (λίβα), καθώς και η κλίση των γαιών, οι καταστροφές από πυρκαγιές δασών και θαμνωδών εκτάσεων, η αποσάθρωση των ασβεστολιθικών υλικών του εδάφους που δημιουργεί μεγάλο κίνδυνο διάβρωσης κ.ά.