Οι μυστικές υπηρεσίες του Αφγανιστάν διένειμαν τη βδομάδα που πέρασε στους δημοσιογράφους της χώρας ένα, κυριολεκτικά, απίστευτο έγγραφο, με το οποίο επιβάλλουν περιορισμούς στο τι μπορούν να γράφουν. Εφεξής, διατάσσει το έγγραφο, οι ένοπλες δυνάμεις (βλ. οι δοσίλογοι) της χώρας δε θα πρέπει να παρουσιάζονται ως αδύναμες, ενώ δε θα πρέπει να ασκείται κριτική (!) προς τις δυνάμεις της «συμμαχίας» (βλ. τις δυνάμεις κατοχής). Κάθε Αφγανός δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του και δε βρίσκεται στο μισθολόγιο της δοσιλογικής κυβέρνησης ή των δυνάμεων κατοχής είδε το έγγραφο ως ακριβώς αυτό που είναι - μια ωμή απόπειρα φίμωσης του Τύπου στην υπό κατοχή χώρα.

Η κυβέρνηση υπό τον «Πρόεδρο» Χάμιντ Καρζάι - που οι καλύτερα πληροφορημένοι αποκαλούν δήμαρχο της Καμπούλ - διέψευσε μετά βδελυγμίας ότι εξέδωσε τέτοιες εντολές, και επιχείρησε να διασώσει τα προσχήματα, λέγοντας πως απλώς κάλεσε τους Αφγανούς δημοσιογράφους να μην «ηρωοποιούν» τους τρομοκράτες. Το δισέλιδο κείμενο, όμως, αποτελεί σαφέστατα έναν κατάλογο περιορισμών προς τους δημοσιογράφους (μόνο τους Αφγανούς - δε δόθηκε σε κανέναν Δυτικό, αφού κάτι τέτοιο δε θα αποτελούσε ακριβώς διαφήμιση στη ...δημοκρατική ουτοπία που ο Τζορτζ Ου. Μπους ευαγγελίζεται ότι έχει μετατραπεί το Αφγανιστάν): Απαγορεύεται κάθε κριτική στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ, απαγορεύεται η λήψη συνεντεύξεων από ανθρώπους που σχετίζονται με την «τρομοκρατία», η φωτογράφισή τους και η βιντεοσκόπησή τους, απαγορεύεται η δημοσίευση κειμένων που αντιτίθενται στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, απαγορεύεται η μετάδοση ειδήσεων που αφορούν δραστηριότητες των μαχητών των Ταλιμπάν ως πρώτων θεμάτων από ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά ΜΜΕ. Εκπρόσωπος του προέδρου τόνισε μάλιστα ότι οι απαιτήσεις αυτές είναι «απολύτως συμβατές» με τις ελευθερίες του Τύπου (!) όπως αυτές περιγράφονται στο Σύνταγμα του Αφγανιστάν. Το έγγραφο, μετέδωσε ο ανταποκριτής του BBC στην Καμπούλ Αλιστερ Λάιτχεντ, στην κατοχή του οποίου περιήλθε, επισημαίνεται ότι δεν μπορεί να διανεμηθεί και να αντιγραφεί και παραδόθηκε στους δημοσιογράφους σε συνάντηση με αξιωματούχους στην οποία κλήθηκαν.

Παρότι δεν είναι γνωστό από πόσο «ψηλά» εγκρίθηκε το κείμενο - το οποίο παραβιάζει κατάφωρα την ελευθερία της έκφρασης των Αφγανών δημοσιογράφων και τους υποβιβάζει σε απλούς «παπαγάλους» της κυβερνητικής και κατοχικής προπαγάνδας - οι όροι που περιέχει προκάλεσαν οργή σε πολλούς στο χώρο των ΜΜΕ, ακόμη και φιλοκυβερνητικούς: Πολλοί εξ αυτών το χαρακτήρισαν ως μιαν απόπειρα ταπείνωσης, εκφοβισμού και φίμωσης οποιουδήποτε δεν ταυτίζεται με τις επιδιώξεις του καθεστώτος Καρζάι και των πατρώνων του. Ο Λάιτχεντ εκτιμά ότι ίσως πρόκειται για προσπάθεια «ελέγχου» της κατάστασης: Εχουν ξεφυτρώσει πολλοί τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση και τους κατοχικούς. Κάτι μάλλον σημαντικό σε μια χώρα όπου το ποσοστό αναλφαβητισμού είναι τεράστιο (85,9% μεταξύ των γυναικών, 56,8% μεταξύ των ανδρών, σύμφωνα με την UNAMA, την αποστολή του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν). Ο επικεφαλής ενός ειδησεογραφικού πρακτορείου σχολίασε ότι αν οι όροι αυτοί γίνουν νόμος, το 95% της ύλης που μεταδίδει αυτόματα θα απαγορευτούν.

Ωστόσο, η κυβέρνηση του Καρζάι και οι πάτρωνές της έχουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα πολύ σοβαρότερα από την «απειθαρχία» των δημοσιογράφων στα προπαγανδιστικά τους κελεύσματα: Ο Χάμιντ Γκιουλ, διευθυντής της ISI, της υπηρεσίας πληροφοριών του Πακιστάν, σημείωνε πρόσφατα, μιλώντας στην εφημερίδα Asia Times, ότι «το είδος της μαζικής αντίστασης που έχει αρχίσει - στο Αφγανιστάν - σημαίνει ότι έχει υπάρξει μια συλλογική απόφαση των Αφγανών... Παρότι η αντίσταση των Ταλιμπάν είναι επικεντρωμένη σε μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή, σποραδικά επεισόδια σημειώνονται παντού... Βλέπετε μόνο την κορυφή του παγόβουνου: Η κατάσταση θα κλιμακωθεί ακόμη περισσότερο, διότι το όλο περιβάλλον συντελεί πλέον στην αντίσταση».

Ο Γκιουλ, ως εκ της θέσης του, παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν από τη δεκαετία του 1980, όταν οι «πρόγονοι» των Ταλιμπάν, οι (υποστηριζόμενοι από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους) μουτζαχεντίν, πολεμούσαν τους Σοβιετικούς, και γνωρίζει πολύ καλά, αν δεν επηρεάζει κιόλας, όπως τον κατηγορεί η κυβέρνηση Καρζάι, τις εξελίξεις στο πεδίο. Ετσι, η δήλωσή του ότι στις συνελεύσεις που έγιναν, κάθε τζίργκα (λαϊκή συνέλευση) αποφάσισε και συναίνεσε ότι θα γίνει «ολοκληρωτικός πόλεμος στο Αφγανιστάν», ξέρει καλά τι λέει - αυτό που η κυβέρνηση Μπους και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ αρνούνται να αποδεχτούν: Οτι η κατοχή είναι λαομίσητη στο Αφγανιστάν.

Αυτό ακριβώς δείχνει το γεγονός ότι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν έχει αναζωπυρωθεί πλήρως φέτος και ότι κάθε σφαγή αμάχων αντί να τρομοκρατεί - όπως πιθανώς θέλουν οι κατοχικοί - δίνει κι άλλα ερείσματα στους «εχθρούς της ειρήνης και της σταθερότητας», όπως αποκαλεί ο Καρζάι οποιονδήποτε δεν αποδέχεται την κατοχή. Μόνο μέχρι τον Ιούνη φέτος βρήκαν το θάνατο πάνω από 1.000 άνθρωποι σε καθημερινές μάχες και επιθέσεις, μεταξύ των οποίων και περίπου 40 κατοχικοί στρατιώτες, στην πλειοψηφία τους Αμερικανοί. Ενώ το εμπόριο ναρκωτικών κάνει θραύση σε τέτοιο βαθμό, που, πρόσφατα, ο Μοχάμεντ Νταούντ, εξέχον στέλεχος της κυβέρνησης του Καρζάι, μετά από συνάντησή του με τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στη χώρα Ρόναλντ Νόιμαν (η αμερικανική κυβέρνηση έχει παρελθόν στη χρησιμοποίηση των ναρκωτικών ως γεωπολιτικού «εργαλείου»), κάλεσε τους λαθρεμπόρους να ...επανεπενδύσουν τα κέρδη τους στην τοπική οικονομία! Αυτά τα ...ωραία συμβαίνουν στο ...απελευθερωμένο Αφγανιστάν.