Με αφορισμούς κατά της βίας και φραστικά πυροτεχνήματα για «κατάπαυση του πυρός» προσπάθησε ο Κ. Καραμανλής να ξεπλύνει την ενοχή της κυβέρνησής του για τη στήριξη που συνεχίζει να προσφέρει στον κατακτητικό πόλεμο του Ισραήλ.

Με τη χτεσινή του δήλωση ο πρωθυπουργός προσπάθησε να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου για τη μέχρι τώρα στάση της κυβέρνησης, που στην πράξη ενθαρρύνει την επιθετικότητα του Ισραήλ, επιχειρώντας να δείξει ότι η κυβέρνησή του διαδραματίζει φιλειρηνικό ρόλο.

Στην πραγματικότητα ο Κ. Καραμανλής δεν ξέφυγε από τη δήθεν «ουδέτερη στάση», αφού η θέση που εξέφρασε ενσωματώνει «το δίκιο» και τα «αιτήματα» του Ισραήλ. Ετσι η θέση του για «άμεση κατάπαυση του πυρός» αυτοαναιρείται και μετατρέπεται σε επικοινωνιακό πυροτέχνημα, από τα όσα είπε στη συνέχεια. Συγκεκριμένα ζήτησε την «άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των αιχμαλώτων στρατιωτών, τον άμεσο αφοπλισμό των παραστρατιωτικών οργανώσεων, την πλήρη και ταχεία αποκατάσταση της κυριαρχίας της λιβανικής κυβέρνησης, στο σύνολο του εδάφους του Λιβάνου», καθώς και την «εξασφάλιση προστασίας για τους αμάχους που επιθυμούν να εγκαταλείψουν τα πεδία της κρίσης».

Βάζοντας ακόμα μια φορά στην ίδια μοίρα θύμα και θύτη, ο Κ. Καραμανλής απέφυγε να καταδικάσει την ισραηλινή επιθετικότητα και αντ' αυτού προτίμησε τους αφορισμούς κατά της βίας. «Αυτή η βία - η κάθε βία - δε διακρίνεται σε καλή και κακή. Την καταδικάζουμε συνολικά. Απερίφραστα και κατηγορηματικά», δήλωσε με έμφαση, σε μια προσπάθεια να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού. Ταυτόχρονα, διαβεβαίωσε για την ετοιμότητα της κυβέρνησής του «να συμβάλει ενεργά σε όλες τις ενέργειες της διεθνούς κοινότητας», διευκρινίζοντας ότι «μόνος γνώμονας είναι η ταχύτερη εκτόνωση της επικίνδυνης κρίσης και η επιστροφή της ειρήνης προς όφελος όλων των λαών της περιοχής».