Σε Ερώτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, Ορέστη Κολοζώφ, γιατί η ΥΠΕΞ κ. Ντόρα Μπακογιάννη δεν επισκέφτηκε και τη Συρία στην πρόσφατη περιοδεία της στη Μέση Ανατολή, ο υφυπουργός κ. Βαληνάκης απάντησε ότι η υπουργός είχε συναντηθεί προηγούμενα στην Ελλάδα με τον υπουργό Ασφαλείας της Συρίας. Κρίμα τον πολιτικό... Ορθώς παρατηρήθηκε από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο ότι η αποφυγή της να επισκεφτεί και τη Συρία εντάσσεται στην πλήρη ευθυγράμμιση της κυβέρνησης με την πολιτική των ΗΠΑ. Αυτή είναι μια δηλωμένη αντίληψη της κυβερνητικής παράταξης από πολλού χρόνου και σε διάφορα επίπεδα.

Η ελληνική κυβέρνηση με τη μεταφορά της πολυεθνικής και τις νηοψίες του εμπάργκο κατά της «Χεζμπολάχ» προσπαθεί να παρουσιαστεί ως... ελαφρών συμμετέχουσα. Οπως την εποχή της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία, προτιμά την «κουκούλα» και το «δάχτυλο» της κατοχής. Αυτή η πολιτική είναι άκρως επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Το σπάσιμο της παραδοσιακής φιλίας με τον γιουγκοσλαβικό λαό και τους λαούς των Αράβων δεν υποκαθιστάται με φιλοξενίες παιδιών και ανθρωπιστικούς εράνους. Η σοβαρή πολιτική δεν είναι πολιτική ταμείων φιλοπτώχων και φιλοξενούντων σε ταλαιπωρημένα παιδιά του πολέμου. Σοβαρή πολιτική είναι να μη συμμετέχει η κυβέρνηση σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με οποιοδήποτε τρόπο. Οι ανθρωπιστικές ενέργειες ανήκουν κυρίως σε κοινωνικές οργανώσεις. Η κυβερνητική κουτοπονηριά είναι άκρως επικίνδυνη για το μέλλον της χώρας.

Στο ζήτημα της οξείας θερμής κρίσης του Λιβάνου, καθώς και της συνεχιζόμενης παλιάς κρίσης της Παλαιστίνης δημιουργείται μια νέα παράμετρος σε αυξανόμενη ένταση. Η ισραηλινή κυβερνητική εγκληματική επιθετικότητα δημιούργησε έντονες αντιδράσεις στο λαό του Ισραήλ. Οι αντιδράσεις αυτές, αν και ξεκίνησαν από διαφορετική σκοπιά, φαίνεται να καταλήγουν στην κοινή διαπίστωση ότι ο πόλεμος αυτός είναι αδικαιολόγητος και γι' αυτό περιττός. Φαίνεται ότι οι Ισραηλινοί άρχισαν να αφυπνίζονται έστω και μετά τις αιματηρές εις βάρος τους συνέπειες. Το κομμουνιστικό και ειρηνιστικό κίνημα του Ισραήλ έκαναν διαδηλώσεις κατά του επεμβατικού πολέμου της χώρας τους αψηφώντας τους κινδύνους ενός στρατοκρατικού καθεστώτος. Η στήλη έχει επανειλημμένα επισημάνει ότι απαραίτητοι όροι για την κατ' αρχήν εξομάλυνση της κρίσης είναι: 1) Η απομάκρυνση των ξένων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, 2) η απαλλαγή των λαών από θεοκρατικά μιλιταριστικά καθεστώτα κάθε μορφής, 3) η δημιουργία ενιαίου μετώπου των Αράβων μαχητών της ελευθερίας με το μαχόμενο κίνημα ειρήνης του Ισραήλ. Αυτό δύναται να αποτελέσει την αρχή δημιουργίας ειρηνικής συνύπαρξης και να βάλει τις βάσεις ενός μακρόπνοου προγράμματος μιας κοπιαστικής ανάπτυξης φιλίας και συνεργασίας των λαών της περιοχής. Η σημερινή Μέση Ανατολή δύναται να μετατραπεί από παράδειγμα προς αποφυγή σε παράδειγμα προς μίμηση. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η απαλλαγή της από το αλληλοτροφοδοτούμενο δίπολο των ιμπεριαλιστικών ξένων και ντόπιων επεμβάσεων και από την ανατροπή του καθεστωτικού συμπλέγματος εξουσίας θεοκρατικών, μιλιταριστικών και φιλοδυτικών κυβερνητικών ιερατείων.